DAHİLER OKULU

03

...

Kafamı eğerek gelen yastıktan son anda kurtulmuştum!

"Sezarın hayaleti aşkına! Savaşacak daha büyük bir meydan bulun!" dedim Tiana ve Victoria'ya bakarak. Ütüyü kimin kırdığını bilmiyordum ama ben olmadığıma göre savaşın dışında kalmalıydım değil mi.

"Her neyse!" dedi Tiana kaşlarını çatarak. " Saat geç oldu yarın 7 de okulun açılış töreni var." Ardından bana dökerek iç çekti. " Yastığımı geri gönderebilir misin Katy?"

Birkaç saniye sonra hepimiz sakinleşmiş, yataklarımızda uzanıyorduk. Hava serin olmasına rağmen üşütecek kadar soğuk değildi. Sonsuza kadar bu şekilde huzurla uzanabileceğimi düşündüm. Ama evimde olmadığım için bir yanım eksikmiş hissi vardı. İlk defa bu kadar uzakta yaşayacaktım herkesten. Oyuncak kedim kakao beni özlemiş miydi acaba? Peki ya posterlerim? Yalnızlık çekiyorlar mıydı ben olmadan. Gülerek yatakta yan döndüm ve örtümü nedensizce omuzlarımdan yukarı çektim. 

'Alış buna Katy. Bu okulda yılların geçecek.' dedim kendi kendime ve ışığın kapanma sesiyle birlikte kendimi geceye teslim ettim...

...

Alarm sesini duyduğumda huzursuzca kıpırdandım. Neden bu kadar rahatsız edici bir sesle güne başlamalıydık ki? Doğrulduğumda herkes yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı. 

"Günaydın" dedim son hecesini uzatarak. Gözlerim ve bedenim beni yeniden yatmaya zorluyorlardı. Battaniye bile beni bırakmak istemezcesine sarmışken yataktan nasıl kalkabilirdim ki?

"Saat neredeyse altı oldu hadi artık kalk"

Beynim daha uyanamamış olduğundan kafamı uyuşuk şekilde Tiana'ya çevirdim. Saat çok erken değil miydi?  Üstelik yaz tatilinden çıkmıştık her gün öğleden sonra uyanan biri için bu biraz zor olacaktı.

Ayağa kalkarak yavaş hareketlerle giysi dolabıma ilerledim. Her zaman giydiğim gömlek ve kot pantolonu çıkartarak esnedim.

"Kahvaltı yapmadan tören de ne oluyor ya"

İsyanıma karşılık Sandy'nin yüzünde küçük bir tebessüm görmüştüm. 

"Törenden sonra açılan standlardan istediğini yiyebilirsin" İşte bu cümlede mutlu bir Katy gizliydi. Kim bilir ne tatlılar yapmışlardı tören için. Şimdi tek yapmam gereken konuşmalar bitene kadar hayatta kalmak ve ardından kendimi besinlerin o güzel hazzına bırakmaktı. Mutlulukla yüzüme gülümsememi yerleştirerek giyindim.

Hepimiz gülümseyerek kapıdan dışarı çıkmıştık. Saat erken olmasına rağmen koridorda iyi giyimli onlarca öğrenci yurt binasından çıkıyorlardı. Kendimi okulun açılış töreninden çok önemli bir toplantıya gidiyor gibi hissetmiştim. Gergin de olsam güzel anılar biriktirmek istiyordum. 

Bahçeye çıkıp yürümeye başladığımızda herkesin mutlu göründüğünü fark ettim, Tiana'nın dediklerinin aksine hiç kimse stresli ya da baskı altında görünmüyordu. Daha çok bir karnaval havası vardı. Kulaklarıma dolan güzel piyano notaları beni sararken esen rüzgara karşı gözlerimi kapatarak tebessüm ettim.

"Oh! Jamy! İnanmıyorum bu bir ilk!"

Tiana'nın sesi piyano notalarını baskılarken gözlerimi açarak dünyaya döndüm.
"Günaydın" diye karşılık vermişti adam. Üzerindeki siyah kıyafetlere baktığımda zaten zayıf olmasına rağmen neden böyle giyindiğini merak etmiştim. 

Jamy yanımıza gelip durduğunda Tiana'nın yüzündeki şaşkınlık fark edilmeyecek gibi değildi. Gözlerini bize gülümseyerek bakan çocuğun üzerinde dolaştırmış ve anlamaz bir ifadeye bürünmüştü. Victoria ve Sandy de arkadaşlarının yanına gittiklerinde burada durup beklemeyi tercih ettim.