Kurtlar & Tilkiler

Bölüm 2: Şaşkolozlarla Okulda

İstemeyerek de olsa bana parlayan heyecanlı gözlerle bakan enerjik dutun yanına geçtim. Önümüzde de... Ağlak fasulye sırığı mı?! Ben nası görcem önümü amk! Neyse işime gelir...

~~~~

Evet hoca şuanda birşeyler konuşuyor ama kulak çınlamam ve baş ağrımdan dolayı hiç bir şey anlamıyorum. Çünkü bu salak dut bana az önce bir tane geçirdi! Çünkü onu duymazdan gelip sırayı karalamıştım... Aptal. Ne var yani çok konuşuyorsan, ve ben bundan sıkılıyorsam? Bu benim sorunum değil. Sadece o sıkıcı. O kadarcık.

Ruby: Ay çok mu sert vurdum? Mert? Mert cevap verrr!!

Mert: Sussana salak! Hoca duyacak! Allah belanı vermesin, elini si- eee neyse boşver iyiyim ben.

Ruby: Aferin küfür etmemeyi örenmişsin! Sıra kibarlıkta.

Ona ters ters bakıp orta parmak çektim.

Mert: Anca rüyanda.

Ruby: Hey!

Mert: Bağırma sa-

M. Öğretmeni: Ruby, yeni arkadaşımızı ilk günden yine göndermek mi istiyorsun? Lütfen sessiz olun ve dersi dinleyin, ben bunları sizin için anlatıyorum. Yoksa maaşımı alır giderim. Zaten biliyorum.

Hoca bize sitem ediyordu. Sikimde bile değildi. Neyse... Çaprazımızdaki kurt bana mı bakıyor? Göz mü kırptı lan o?!? Olum noluyo? İlk günden çattık. Umarım sikmez...
Ona baktığımı görünce yüzündeki gülümseme büyüdü ve daha çok kızardı. Çocuk fena sayılmazdı ama... Tipim değildi.
Zil çaldı. Sıçtım. Ruby lütfen işin çıkmasın... Sen gidersen bu ağlak da kuyruğun gibi peşinden geliyor.

Ruby: Ben kantine gidicem. Gelmek ister misiniz?

Louis: Evet.

Mert: Tab-

X: O gelemeyecek. İşimiz var.

Aniden omuzumda hissettiğim el ve duyduğum kalın ses ile kaskatı kesilmiştim.
Ruby ve Louis'in kaşları aynı anda çatıldı.

Louis: Nedenmiş o?

Ruby: Sen kimi oluyorsun da onun yerine karar veriyorsun?

X: Oh! Biz çocukken çok yakındık. Ama sonra ayrılmak zorunda kaldık. Bugün de onu görünce biraz sohbet etmek istedim.

Koca keskin dişleri ile "samimi" bir şekilde gülümsedi. Ruby ve Louis bana haklı olup olmadığını sorarca baktılar. Omuzumun sıkılması ile inlememek için kendimi zor tuttum.

Mert: E-evet haklı... Çocukken çok yakındık. Yıllardır onu görmemiştim...

Ruby: Peki...

Zorla gülümsemeye çalıştım  ve arkamdaki pisliğin beni çekiştirmesiyle ayağa kalktım.

Mert: diğer teneffüs görüşürüz...

Louis-Ruby: Görüşürüz

Lafımız bittikten sonra beyinsiz piç beni sürüklemeye başladı.

Mert: H-HEY! B-biraz yavaş olsana!

X: Ah... Siz tilkiler. Bu halleriniz beni daha çok azdırıyor...

Mert: Ne.. ne demeye çalışıyorsun? Nereye gidiyoruz? Bırak beni!

Kolumu daha çok sıktı ve sanırım yarım saattir gelmeye çalıştığımız yere gelince beni duvara sırt üstü ittirdi ve önüme geçip geçişi kapadı ve kaçmamı engelledi. Vücudunu bana bastırdı ve kulağıma eğilip,
"Çok güzel kokuyorsun... Tadını çok merak ediyorum. İki türlü de." Dedi ve hemen ardından kulağımın arkasını yaladı. Iyy.. İğrenç. Ama bu ağzımdan bir inleme kaçmasına maalesef engel olamadı... Ben düşüncelere dalmışken aniden dudağını dudağıma bastırdı ve beni ayılttı... Sağolsun.. çok yardımcı oldu. Benden ayrıldığı an anırarak üzerime yığıldı...

X: AHH!

Mert: Ah!

Üzerime yığılan öküzün aşırı ağır olması nedeniyle onun yüzünden kıçımın üstüne düşmüştüm. Benim güzel kıçım... Ah ahh nedir bu çektiklerim benim.. Bir dakika.. Şaşkınlıkla kafamı yukarıya kaldırdım.

Mert: Eee- Şeyy... Selam? Ehehhe-

X2: Tch! Acınasısınız... Hepiniz.

Mert: Ha? Acınası? Biz? Hepimiz? Ne diyon lan sen? Hele bir şu salak öküzden kurtulayım sana haddini bildirecem!

X2: Tamam, beklerim ben sıkıntı değil. Ama çok sürmesin.

Mert: Ya- Odun! Yardım etsene!

X2: Madem bana sataşabilecek kadar güçlüsün, o zaman ondanda kurtulabilirsin.

Mert: Nesin sen? Alfa falan mı? Ahahhaha!

X2: Evet. Ben bir alfayım. Ve sende tadının çok güzel olduğu söylenen nesli tehlikedeki gümüş tilkisin. Değil mi? Yanlış mıyım?

Mert: A- S-sen sadece kulak ve kuyruğumdan anladın okadar!

X2: Mert. 2/A sınıfından, 16 yaşındasın. Kurtlardan nefret edersin. Bi otakusun ve aynı zamanda da k-pop seversin. Dans etmeye bayılırsın. Çok enerjiksin. Aynı zaman da da saf.

Son cümlesini sesini kısarak söylemişti. Bu çocuk sinirimi bozuyor. Ve ayrıca... Psikopat mı bu? Nasıl her şeyimi bilebiliyor?

Mert: K-Kimsin sen?!?

X2: Şuanlık sır olarak kalsın. Eğer salak değilsen çok kolay öğrenirsin. Neyse şimdilik benden bu kadar... Sonra görüşürüz.~

Ne diyor lan bu? Ha bi de sonda göz kırpsaydın. Yavşak...