Tüm gün Pablo'nun gelmesini veya en azından mesaj atmasını beklemiştin ama hiçbirini yapmamıştı.
Artık ona diyecek hiçbir şeyin yoktu. Yarım saat önce ailenle konuşmuş temelli olmasa da kafanı dinlemek ve sakince karar vermek için 1 haftalığına yanlarına gitmeye karar vermiştin.
Valizinin fermuarını kapattın ve her şeyini alıp evden çıktın. Taksinin bagajına bavulunu koydun.
Pablo son zamanlarda o kadar çok kalbini kırmıştı ki artık saymıyordun. Fakat konuşalım diye neredeyse yalvarıp bir mesaj bile atmaması başka bir meseleydi.
"Hatırlamana sevindim. Geçti artık Pablo, benim herhangi bir şey için seni bekleyecek gücüm kalmadı"
"Temelli mi gidiyorsun"
"Hayır, 1 hafta kalıcam"
"Tamam, geldiğinde konuşucaz"
Alaycı bir şekilde güldüm
"Aynen Pablo, konuşuruz"
"Y/n yapma böyle lütfen. Söz veriyorum konuşixaz"
"Tamam Pablo, başka bir şey demiyorsan kapatıyorum. Uçağa binmem lazım"
"Tamam, dikkat et kendine"
"Ederim"
Telefonu kapatıp derin bir nefes aldın. Uçağa bindiğin falan yoktu, sadece konuşmaya daha fazla dayanamamıştın.
**
Sonunda ailenle olan tatilin bitmişti. Ailenle de oturup sakince konuşmuş ve orada kalmana karar vermiştiniz. Artık Pablo'yu umursamayacak, o sana nasıl davranıyorsa sen de ona öyle davranacaktın.
Ailenle konuşmak içini rahatlatmıştı. 1 hafta boyunca Pablo seni şaşırtıp sürekli aramış ve mesaj atmıştı. Seni boşladığı için de özür dilemişti. Aranız düzelmişti yani. Yanına döndüğünde sana çok önemli bir şey söylecekti. Sana bunu söylediğinden beri dönmeyi dört gözle bekliyordun.
O gün sonunda gelmişti. Artık evine ve Pablo'ya dönebilirdin. Sen ne kadar reddetsen de Pablo seni havaalanından alacağını söyleyip telefonu suratına kapatmıştı.
Uçaktan inmiş heyecanla çıkışa ilerliyordun. Dış hatlar kapısından çıktığında ileride senin isminin yazılı olduğu bir kağıt tutan Pablo'yu görmenle gülümsedin.
Gözleri seni bulduğunda el salladın. Yanına ulaştığında sarıldınız.
"Hoş geldin, 1 haftadir seni bekliyorum"
"Hoş buldum, altı üstü bir hafta abartma"
"Neyse neyse hadi gidelim"
"Sen bana ne diyecektin"
"Dur söylicem arabaya geçelim"
Valizini senden aldı ve birlikte ilerlemeye başladınız.
Şortu, gömleği ve gözlüğüyle çok etkileyici duruyordu. Belki de sen ona aşık olduğum için böyle hissediyordun.
Önden senin valizini taşıyarak gitmesi onunla ilişki hayalleri kurmana sebep olmuştu. Onun sadece senin arkadaşın olduğunu kendine bir kez daha hatırlatıp ona yetiştin.
Birlikte arabaya bindiniz. Pablo arabayı sürmeye başladığında ona döndün.
"Eee pablo, söyleyecek misin artık"
"Eve gidince"
"Bu beni kaçıncı geçiştirmen"
"Lütfen y/n, söz veriyorum eve gecince söylicem. Yapacağım konuşmaya kendimi hazırlamaya çalışıyorum"
"Bu kadar hazırlığı ne konuşması için yapıyorsun cidden merak ediyorum"
"Beklediğine pişman olmayacaksın"
"Görücez"
Önüne döndün ve aklına 742992 tane senaryonun gelmesine izin verdin. Ne konuşması yapacağını artık çok daha fazla merak ediyordun.
Sonunda eve geldiğinizde hızlıca indin. Senden önce Pablo valizini aldı ve evine ilerlediniz.
İçeri girip kendini koltuğa attın. Pablo da arkandan geldi ve yanına oturdu.
"Şimdi beni dikkatle dinlemeni istiyorum y/n"
Yerinde doğruldun ve merakla ona baktın. O ise konuşmasına devam etti.
"Öncelikle sana karşı son zamanlardaki davranışlarım için tekrar özür dilerim. Aklımı kurcalayan bir şey vardı ve o şeyin gerçek olma olasılığı beni korkuttu. Seni kendimden uzaklaştırdığımda o şey biter sandım ama sen ailenin yanına gittiğinde anladım ki bitecek gibi değil. Pedriyle konuştum, kendime gelmemi o sağladı."
"O şey ne Pablo, açık konuşur musun"
"Ben senden hoşlanıyorum y/n, belki sen benden hoşlanmıyorsundur bilmiyorum ama daha fazla içimde tutamıyorum"
"Pablo-"
"Arkadaşlığımız bozulsun istemiyorum, seni kaybetmek istemiyorum ama bunu senin de bilmen gerektiğini düşündüm"
