Czerwcowa Przygoda

6

Wstałam o 10 no bo jak obiecałam Marice będę gotowa na dwunastą. Ubrałam się, pomalowałam i td. Zanim się obejrzałam była za dziesięć dwunasta, nie wiem dlaczego tak długo mi zeszło, ale ważne że się wyrobiłam.

Nagle usłyszałam pukanie do drzwi, stwierdziłam że to Marika i poszłam otworzyć. Ale grubo się myliłam.....TO BYL ALEX.

-O Alex, co ty tu robisz?-Zapytałam zdziwiona.

-Cóż, Marika kazała mi po ciebie przyjść, bo jakby to powiedzieć...ona i mój kolega odkąd siebie zobaczyli to są jak papużki nierozłączki-nie śmiało powiedział.

-Aha, powiem szczerze że Marika się zabujała w Marcelu-poważnie odparłam

-Nie dziwne, zawsze jak gdzieś wyjdziemy to przyklei się do niego jakaś laska-odparł przewracając oczami.

-No cóż chodźmy bo Marika się wkurzy-po chwili dodałam

I wraz z Alexem ruszyliśmy w stronę schodów. Kiedy tak schodziliśmy widziałam że Alex na mnie patrzy, dosłownie była wpatrzony ale starałam się nie zwracać na to uwagi.

Gdy już wyszliśmy z hotelu przywitała się z Mariką i Marcele, potem wszyscy stwierdzili że pójdziemy do galerii. Spędziliśmy tam ponad 2 godziny, ponieważ Marika musiała pochodzić po innych sklepach, potem jeszcze pochodziliśmy trochę po Paryżu i kiedy już wszyscy mieli się rozejść to Marcel podarował Marice kwiaty i powiedział:

-Zostaniesz moją dziewczyną?-

-Tak zostanę!-odpowiedziała z zachwytem

Pomimo iż znali się zaledwie dwa dni, to on wyznał jej miłość, mnie i Alexa oczywiście bardzo to zdziwiło, ale było zbyt późno żeby kłócić się że oni przecież znają się tylko dwa dni.

No cóż jak widać miłość nie zna granic. Po tym jakże zaskakującym wydarzeniu wszyscy rozeszli się do siebie i tak skończył się przed ostatni dzień mojego pobytu w Paryżu. Jednak w mojej głowie była jedna myśl, że jutro o 20 mam się spotkać z swoim wielbicielem, to krążyło w mojej głowie do tego stopnia że nie mogła zasnąć chyba do pierwszej, ale uspokoiłam się i miałam nadzieję że nic się już niezwykłego nie wydarzy.