𝐤𝐨𝐦𝐬̧𝐮 // 𝐥𝐞𝐯𝐢 𝐚𝐜𝐤𝐞𝐫𝐦𝐚𝐧

⁰⁵

...

Y/n terasta oturmuş öylece manzarayı izliyordu. Günlerden Pazar'dı. Sasha, iş arkadaşları ile kahvaltıya gitmişti. Y/n evde yalnızdı.

Bu eve taşınalı uzun bir süre geçmişti. Geçen bu süre içerisinde komşularıyla gerçekten yakınlaşmışlardı. Çok güzel arkadaşlıklar edinmiş ve doyasıya eğlenmişlerdi.

Anıları aklından geçerken istemsizce gülümsemişti.

Özellikle Sasha, Niccolo ile baya sıkı fıkı olmuştu. Sasha'nın yüzünden bir gülücük, gözlerinden bir ışıltı eksik olmuyordu. Bunu anlamamak imkansızdı. Bu Y/n'i de mutlu ediyordu.

Y/n karşı terasına baktı. Bu süre zarfında içinde Levi'a karşı biriktirdiği bir takım duygularının farkındaydı. Her ne kadar kendi kafasında inkâr etsede artık daha iyi anlıyordu. Levi'dan hoşlanıyordu.

Bunu düşünmek bile kalbinin hızla çarpmasını sağladı. İştahı kapanmıştı, bir şey yemek istemiyordu. Midesinde hissettiği sürekli ama rahatsız etmeyen bir bulantı vardı.

Levi her kızın etkilenebileceği bir adamdı. Gerek fiziksel özellikleri, gerek karakteristik özellikleriyle tek kelimeyle mükemmeldi. İster istemez Y/n kendisini Levi ile karşılaştırıyordu.

Y/n kötü bir kız değildi. Gayet güzel ve alımlı bir fiziği vardı. Kişilik olarak eğlenceli olduğunu düşünüyordu. Yine de Levi'ın onu beğenip beğenmeyeceği konusunda tedirgindi.

Y/n derin nefesler alıp veriyordu. İyice mayışmıştı. Koltuğa uzandı ve gözlerini kapattı. Aşırı huzurlu hissediyordu.

Bir süre o şekilde kaldı. Daha sonra sanki birisi onu izliyormuş hissine kapıldı ama hareket etmedi.

Birkaç dakika sonra terası Y/n'in telefonunun zil sesi doldurdu. Arayan kişiye baktığında ister istemez heyecanlanmıştı.

"Alo?"
"Efendim Levi?"
"Niccolo dışarı çıktı bir işi varmış. Sanırım Sasha'da evde değil. Sıkıldım. Bize gel istersen, kahvaltı yaparız?"

Y/n gülümsedi. "Olur, geliyorum. Alınacak bir şey var mı?" dedi. Y/n çoktan ayaklanmış, hazırlamak için odasına gidiyordu.

"Hayır, şuanlık yok. Hadi gel, bekliyorum."

Y/n hızla üzerini değiştirdi. Çok özenmiş gözükmek istemiyordu. Bu yüzden normal bir şort giydi, üzerine de beyaz salaş bir tişört giydi. Saçlarını at kuyruğu yaptı. Biraz rimel ve nemlendirici sürdü. Anahtarlarını alıp evden çıktı

Kapıyı çaldı ve beklemeye başladı. Birkaç saniye sonra Levi kapıyı açtı. Güler yüzle Y/n'i karşıladı.

"Hoşgeldin Y/n."

Y/n de gülümsedi. "Hoşbuldum Levi."

Levi Y/n'i içeri davet etti. Y/n artık ondan çekinmiyordu.

Beraber mutfağa geçtiler. Levi, Y/n'e sevdiği yemeklerden yapmıştı. Y/n bunu anladığında minnetle Levi'a baktı.

"Çok kibarsın, teşekkürler Levi."

Levi gülümsedi. "Ne demek."

Levi son kez masaya baktı ve eksik bir şey olmadığını görünce Y/n'in tam karşısına oturdu.

"Sen, Sasha'nın evde olmadığını nasıl anladın?"

Levi bakışlarını Y/n'e çevirdi. Bir kaç saniye onu izledi ve sorusunu yanıtladı.

"Sabah yürüyüşe giderken Sasha evden çıkıyordu. O zaman söyledi. Sonra seni terasta gördüm ve çağırdım." dedi.

Y/n onaylar mırıltılar çıkarttı. İkili sessizce yemeklerini yediler.

Kahvaltıları bittiğinde Levi, Y/n'i salona davet etmişti. Y/n yapacak herhangi bir işi olmadığı için kabul etti.

İkili salona geçti. Ortamda garip bir sessizlik olmuştu. Levi bu sessizlikten rahatsız olup televizyonu açtı ve sesini düşürdü. Aralarında küçük bir sohbet başlatması gerekiyormuş gibi hissetti.

"Lise anılarını anlat."

Y/n sorgulamadan düşünmeye başlamıştı. Lisede geçirdiği çok güzel anılar vardı. En komik olanını seçip anlatmaya başladı.

Yaklaşık bir buçuk saat sonra Y/n kahkahasını durdurmaya çalışarak konuşmaya başladı.

"Sonra.. Sasha geldi kolumu ısırmaya başladı. Isırırken de 'Biftek' diye bağırıyordu."

Y/n bunu dedikten sonra ikilinin kahkahası şiddetlenmişti. Y/n'in gözünden yaş gelmişti, karnı ağrımaya başlamıştı. Levi'ın da ondan farkı yoktu.

Y/n zar zor kahkahasını hafifletirken Levi'a baktı. Levi'ın gülüşü mükemmeldi. Y/n hafif bir tebessümle onu izlemeye başladı. Biraz sonra Levi'ın da kahkahası hafiflemişti. Y/n'e bakıyordu.

"Sasha'nın uyurgezerliği Niccolo'yu tekledi. Tebrik etmek lazım." dedi hafif gülerek. Y/n onayladı.

Levi ayağa kalktı ve Y/n'in boş bardağını almaya yeltendi. Tam bu sırada Y/n'in telefonu çaldı. Arayan Sasha'ydı.

"Efendim Sasha?"

"Y/n acil gelmem lazım. Bizim kızları da topladım. Dedikodu var. Nerdesin sen?"

"Levi ile birlikteyim. Geliyorum, önemli bir şey mi?"

"Evett!"

Sasha heyecanla söylemişti. Sesinden bile gülümsediği anlaşılıyordu. Y/n kıkırdadı ve arkadaşına cevap verdi.

"Tamam tamam, geliyorum beş dakikaya."

Sasha vedalaşıp telefonu kapattı. Y/n boş bardağa içecek doldurmak üzere olan Levi'ı durdurdu.

"Sasha aradı şimdi, eve misafir gelmiş beni çağırıyor. Özür dilerim seni ekmiş gibi oluyorum." dedi yere bakarak. Gerçekten Levi'ı ekmiş gibi hissediyordu.

Levi elini Y/n'in omzuna koydu. "Saçmalama Y/n, önemli değil. Ayrıca beni ekmiş falan olmuyorsun. Biz hep görüşüyoruz zaten, Git ve misafirlerinle ilgilen." dedi.

Y/n şaşkınca Levi'a baktı. Temas sevmeyen adam kendi isteğiyle elini Y/n'in omzuna koymuştu. Y/n istemsizce heyecanlanırken konuştu.

"Anlayışın için minnettarım Levi. Her şey çok güzeldi. Ayrıca bu sohbeti de bir daha yapmamız lazım." dedi gülerek. Levi da gülümsedi ve Y/n'i onayladı.

Y/n ayakkabılarını giydi ve son kez Levi'a baktı. İçinden ona sarılmak geçiyordu. Kendisini tutmadı ve kapıyı tutan Levi'ın yanına gitti, kollarını boynuna doladı.

Levi afallamıştı. Tepki vermemişti. Bir kaç saniye böyle durdular sonra Y/n geri çekildi.

"Görüşürüz." dedi ve Levi'nin bir şey demesini beklemeden asansöre bindi.

Y/n'in kalbi aşırı hızlı atıyordu. Elini kalbine koydu ve gözlerini kapattı. Sakinleşmeye çalıyordu.

Asansörün durduğunu hissedince kapıyı açtı ve çıktı. Oyalanmadan kendi evine gitti.

...
yazım veya noktalama yanlışı olabilir.