In Forest | Hyunlix (Tamamlandı)

1. Bölüm

-3 Şubat 1882-

S: Bu renk sana çok yakıştı Hyunjin.

H: Teşekkürler Sarah.

Sarah, küçüklüğümden beri burada çalışan, bana bakıcılık yapan biri. Ben onun elinde büyüdüm diyebiliriz. Bu arada ben Hwang Hyunjin. Büyük krallıkların birinde hayatımı bir prens olarak sürdürüyorum. 20 yaşındayım. Ne kadar istemesem de sarayda babama kraliyet işleri için yardım ediyorum.

S: Bu gün için heyecanlı mısın?

H: Evet.

Yalan söylüyordum. Hiç heyecanlı değildim. Tacın bana devredilmesini hiç istemiyordum. Dün geceden kendime bir kaçış planı yapmıştım. Saraydan kaçacaktım. Evet, yanlış duymadınız kaçacaktım. Hem de kendi taç giyme törenimden! Ama kendi taç giyme törenim olması umurumda değildi. Babam bana devretmeyi çok istiyordu. Küçük oğlunun kraliyeti yönettiğini, kraliyeti daha da geliştirdiğini ve karşı düşman krallığı yendiğimi görmek istiyordu. Hakkıydı ama birine istemediği şeyleri zorla yaptıramazsın değil mi? İşte babam zorla yaptırmaya çalıştığı için kaçıyordum. Babamın eğer beni bulur ise ne kadar sinirleneceğini ve bana ne kadar kızacağını göze almıştım. En fazla ne yapabilirdi ki? Sonuçta krallığı ondan sonra yönetecek olan kişi bendim. Odamın açık olan camından, sarayın bahçesine toplanan halkın sesleri gelmeye  başlayınca planımı uygulama zamanım geldiğini anlamıştım. Sarah'a doğru döndüm.

H:Sarah. Törenden önce lavaboya gidebilir miyim? 

S: Tabii ki. Ama hızlı ol. Taç takma törenine geç kalmak istemezsin. 

H: Hızlıca gidip geleceğim.

Odamdan ayrılıp lavaboya doğru yol aldım. Lavaboda neredeyse benim sığabileceğim büyüklükte bir havalandırma vardı. Oradan kaçmayı planlıyordum. Dün geceden ekipmanları lavaboda kimsenin bulamayacağı bir yere saklamıştım. Sakladığım yerden ekipmanları aldım ve havalandırmanın kapağını sessizce çıkardım. Dışarıdan ses gelip gelmediğini kontrol ettikten sonra havalandırmaya girip havalandırmanın içinde ilerlemeye başladım. Havalandırmadan çıkmayı başardığımda etrafta birinin olup olmadığını kontrol ettikten sonra temkinli bir şekilde ormanın derinliklerine doğru ilerlemeye başladım. 

Ormanın derinliklerine vardığımda gece olmuştu ve uykum gelmeye başlamıştı. Bir ağacın altına oturdum ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.