-3-

93 9 21
                                    

"nasıl yani mehmet abi,arabamı birisinin bozmuş olabileceğini mi söylüyorsun"dedim mehmet abiye.

"evet açelya hanım serkan işinde çok iyidir. ama senin arabanda bir sorun olmadığını, ön kaputtaki bağzı kabloların kesildiğini söyledi. ve bu kabloların kendi kendine kesilme ihtimali yok"dedi.
"peki kim yapmış olabilir,benim kimseyle bir düşmanlığım yok neden öyle birşey yapmak istediler ki"dedim. gerçektende kim,neden böyle birşey yapmak istedi ki diye düşünerken mehmet abiye"mehmet abi güvenlik kameralarına bakabilirmiyiz? belki kim olduğunu öğrenebiliriz"dedim.
"tabi bakalım açelya hanım"dediğinde birlikte hastaneye girerek güvenlik odasına girdik mehmet abi görevliyle birşeyler konuştuktan sınra adam kafasını sallayarak odadan çıktı.mehmet abinin yanına ilerleyerek bilgiseyara baktım.
"saat kaçta yapılmış olabilir,ona göre o saat aralığına bakalım"dedi.
"bilmiyorum,bence biz benim hastaneye girdiğim saatten itibaren bakalım"dedim.mehmet abi bir iki ayar yaptıktan sonra video'yu başlattı. ama gündüz saatlerinde hiçbirşey yoktu yavaş yavaş benim iş çıkış saatime yaklaşırken arabama yaklaşan bir adam gördüm."mehmet abi bu adam olabilir"dedim. adam arabama yaklaşarak kaputu açtı, biraz uğraştıktan sonra kaputu kapattı ve elini kolunu sallaya sallaya gitti.
"bu ne rahatlık ya,adam elini kolunu sallaya sallaya girip arabama zarar veriyor kimsede fark etmiyor"diye bağırdım."tamam kızım sakin ol bulucaz kim olduğunu"
"nasıl bulucaz mehmet abi,baksana adamın yüzünde maske var elinde eldiven var hiçbir şekilde tespit edemeyiz"
"olsun biz yinede polise haber verelim,onlar bulurlar bir şekilde"diyen mehmet abiye kafamı salladım."o zaman ben odama gideyim işim bittiğinde beraber karakola gidelim"dedim.ve odama çıktım.
...

kapım çaldığında 'gir' dedim. içeriye, sarı saçlı tatlış küçük bir kız ile bir kadın girdi."buyrun şöyle oturun"diyerek koltuğu gösterdim.kadın koltuğa oturdu ama kızı biraz bekledikten sonra yanındaki kadına uzak olan koltuğa oturdu.
"emine dizge sizsiniz değilmi"dedim kadına bakarak."evet benim doktor hanım"dedi kadın."sende ece dizge olmalısın öyle değilmi tatlım"dedim tatlış kıza dönerek. kız kafasını sallayarak "hı hı benim"dedi.
"ececim sana birşey sormak istiyorum izin verirsen sorabilirmiyim?"dedim.
"sorabilirsin doktor abla"dedi.çok tatlı bir kızdı."ececim neden annenin yanına oturmadın,yoksa annene küstünmü"dedim.ecenin koltuğa oturmadan önce annesine bakıp daha sonra başka koltuğa oturmasının nedenini merak etmiştim hastalığı bu konuyla ilgili olabilirdi.
"yok,ben yanında oturmak istemiyorum"dedi."tamam ececim seni zorlamayacağım oturmak istemiyorsan senin kararın"diyerek telefonuma yöneldim.rehberimden aylini bularak aradım ilk çalışında açıldı.
"aylincim odama gelirmisin canım"diyerek telefonu kapattım.5 dakika sonra aylin kapıyı çalarak odama girdi. eceye döndüm ve "ececim,hadi sen aylin ablanla biraz dışarıya çıkın aylin ablan sana çikolata alsın"dedim. ve ayline göz kırptım. aylin ile ece odadan çıktıklarında  emine hanıma döndüm.
"emine hanım,kızınızın neden size öyle uzak durduğunu biliyormusunuz"dedim.
"bilmiyorum doktor hanım,hiçbir zaman bize yaklaşmıyor ailedeki kimseye yaklaşmıyor  ve hep tek yaşıyor bir ara odasında onu ağkarken duydum yanına gittim ve neden ağladığını sordum, ama bana bağırdı ve söylemedi,bir yere götürmek istediğimizde dahi gelmiyor,buraya bile zorla getirdim."dedi ve derin bir iç çekti.
"tamam emine hanım,şimdi ben eceyle kız kıza konuşacağım,onun neden sizinle yakın olamk istemediğini öğreneceğim,şimdi siz odadan çıkıp bahçede biraz oturun,bende eceyle konuşacağım"dedim. emine hanım ise"tamam doktor hanım"diyerek ayağa kalktı ve odadan çıktı.telefonumdan aylini arayarak eceyi odama getirmesini söyleyerek kapattım. aylin eceyi odama bıraktıktan sonra gitti ve ece"beni çağırmışsın doktor abla"dedi ellerini önünde birleştirerek. "gel ececim,senle biraz konuşalım dedim. ece karşımdaki koltuğa oturdu ve bana bakmaya başladı."ececim,sen neden ailene uzak davranıyorsun,bak sen onlara uzak davrandığın için çok üzülüyorlar"dedim. ece benim dediklerimi dinledikten sonra gözleri doldu ve ağlamaya başladı. "ececim,kötü birşey mi söyledim tatlım,neden ağlıyorsun?"diyerek yanına ilerledim ve önünde diz çöktüm.
ama hala durmadan ağlamaya devam etti." bak ececim,bana neden ağladığını söylersen belki yardımcı olabil..."
"hayır! ,olamazsın kimse bana yardımcı olamaz"diye benim lafımı bölerek bağırdı."tamam,anlatma ama kimseye anlatmadan nasıl çözüceksin sorununu?"diye sordum.başta biraz düşündü ve ağlayarak anlatmaya başladı... duyduklarım karşısında şok olmuştum...

bir bölümün daha sonuna geldik.
bölümü beğenip beğenmediğinizi yorumlara bekliyorum
lütfen oy vermeyi unutmayın⭐
hepinizi seviyorum⭐

ZORUNLU AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin