ZORUNLU AŞK

-10-

lütfen oy vermeyi unutmayın arkadaşlar çok güzel bir bölüm oldu
okumayan pişman olur benden söylemesi...
iyi okumalarrr:)

gördüğüm şey karşısında sinirle hastaneden çıkarak yürümeye başladım.

taksi varmıdır acaba ya.

birisi  kolumdan tutup kendine çevirdiğinde bunun ayaz olduğunu gördüm.
"bırak kolumu!"
"açelya ne oluyor,nereye gidiyorsun"
"bana birşey olmadı,ama sana olmuş belli"
"neyden bahsettiğini bile bilmiyorum,
telaşla odadan çıktığını gördüm,peşinden geldim."
"sana artık ne kadar doğal geldiyse,neye kızdığımı bile fark edemiyosun!"
"açelya söylesene,neye kızdın"
"ya ayaz git allah aşkına, birdaha benide arama!" diyerek kolundan kurtuldum ve hastaneden çıktım.

rastgele gelen bir taksiyi durdurarak bindim ve kaldığım otelin adresini vererek beklemeye başladım.
otelin önünde durduğumda parasını ödeyerek taksiden indim ve otele,
odama çıktım.
saate baktığımda elifin buluşmak için söylediği saate daha vakit olduğunu gördüm. biraz dinlenmeye ihtiyacım vardı. televizyondan sevdiğim bir filmi açarak yatağa uzandım...

telefonuma gelen bildirimle mesaja tıkladım.

"açelyacım,sanırım neye kızdığını anladım.ama sandığın gibi değil,
o benim kuzenim adı eda beni görmeye gelmiş ve sende yanlış anlamışsın bu durumu,sanırım bana bir özür borçlusun:D"
                          ~seni çok seven ayazın~

ne kadar salağım,herşeyi yanlış anlamışım, gerçektende ayaza bir özür borçluydum.neyse daha sonra gönlünü alırdım,şimdi hazırlanmam gereken bir buluşma vardı.
ayağa kalktım ve bavulumdan 3 elbise çıkardım ve en son üçünden birine karar vererek giydim ve hazırlığımı bitirdim.daha sonra otelden çıkarak arabama bindim evimizdeki şoföre arabamı getirmesini söylemiştim,çünkü sürekli taksiye binemezdim...

elifin attığı konumun önünde durarak arabadan indim, ve içeriye girdim.
elif beni bekliyordu.
"selamm" diyerek sarıldım ve oda sarıldı.
"otur hadi, sana sürprizimi göstereceğim"
"çok merak ediyorum,ne acaba"
diyerek sandalyeye oturdum.
o sırada elif arkasını dönerek
"gelebilirsin hayatım"dedi.
duyduğum şeyle ufak çaplı bir şok geçirmiştim, ne yani elifin sevgilisi mi vardı.
içeriye giren kişiye baktımda ikinci kez şok geçirdim.
"Mertt!" diyerek ayağa kalktım ve merte sarıldım. daha sonra ikisinede dönerek
" nasıl yani siz..."dediğimde elif gülümseyerek
"evet, sevgiliyiz" dedi. sevinçle elifede sarılarak tebrik ettim.
ve hepimiz oturarak sohbet etmeye başladık.

mert bizim ünüversite arkadaşımızdı,
aynı üniversitede elif,ben ve mert beraber okumuştuk ve çok yakın arkadaştık, elifle mertin sevgili olacağını tahmin bile edemezdim. ama çok sevinmiştim, ikiside en iyisini hak ediyordu.

"ee düğün ne zaman?"diye sorduğumda elif masanın altından ayağıma bastı, ufak bir çığlık attım. mert anlamsızca bize bakınca
"sinek ısırdı galiba"diye gülümseyerek susutum.

"bilmem daha bir gün belirlemedik,elifi bekliyorum,o ne zaman kendini hazır hissederse o zaman evleneceğim"

"çok tatlısınız yağğ"diyerek ikisinede sarıldım.
"ee, açelya senin konuştuğun birisi yok mu"diye soran merte bütün olan biteni anlattım. demiri anlattığımda sinirlenmiş hatta bir ara kalkıp dövmeye gidecekti, elifleonu zor durdurmuştuk. ayazın ölmemiş olduğunu duyduğunda da çok şaşırmıştı.e tabi kim şaşırmaz ki...

"bak dediğim gibi o şerefsiz birdaha sana istemediğin birşey yaparsa,bana söylüyorsun anlaştıkmı" diyerek elini uzattı. tuttum ve "anlaştık" dedim.