ZORUNLU AŞK

-11-

lütfen medyadaki şarkı ile dinleyin
iyi okumalar...

"a-ayaz sen"
"ee cevap vermeyecekmisin?"
"ayaz...olmaz b-ben kabul edemem"

dediğimde ayazın yüzünün düştüğünü gördüm,bende çok istiyordum ama olamazdı.

"ama neden"

" ayaz bilmediğin çok şey var..."

"yoksa...başka birisi mi var?"

"h-hayır"

"o zaman?"

"ayaz, ben başka birisiyle evlendiriliyorum"

"Ne!,açelya sen neler diyosun"

"duydun işte,artık biliyorsun evlenmemizin imkansız olduğunu"dediğimde ağladığımı fark ettim.
arkamı döndüm ve elimle gözümü sildikten sonra tekrar ayaza döndüm.
ayaz şok olmuştu ve hiçbirşey söylememişti.

"dönme dolabı çalıştırmalarını söylermisin,inmek istiyorum"dedim ona bakmadan.
"peki" deyip telefonundan birisini arayarak çalıştırmasını söyledi.

daha sonra elindeki yüzük kutusuna bir süre bakarak onu dönme dolaptan dışarıya fırlattı...

gözümden daha fazla yaş geldiğinde ağlamamak için kendimi zor tuttum.
dönme dolap yere yaklaştığında indim ve lunaparkın çıkışına doğru yürüdüm.

son kez ayaza baktığımda hiç kıpırdamadan dönme dolaptan attığı, yerde duran yüzük kutusuna baktığını gördüm.yüzük kutudan çıkmıştı ve kutusu kırılmıştı ayazın ona buruklu bir şekilde bakması içimi acıtmıştı...

koşarak lunaparktan çıktım ve arabaya bindim.herzaman kendimi kötü hissettiğim zaman gittiğim yerime gittim uçurumun ucuna gelip oturdum.
işte bütün şehir karşımdaydı,ama bu sefer herzamanki gibi renkli değildi,
aynı benim yaşadığım gibi.
hata yapmıştım,ayazında hayatını mahvetmiştim,ona ümit vermiştim
o bunu hak etmiyordu,herşeyin en iyisini hakediyordu.ve bundan sonra da öyle olacaktı. herşeyi
kabullenecektim.ayaz beni unutacaktı,yani unutması gerekiyordu.
onun başka birisiyle mutlu olması lağzımdı.

benim hayatım nasıl olacak söyleyeyim;

istemediğim birisiyle evlenip, hergün yaşadığım hayata isyan edecek,belkide istemediğim adamdan istemediğim çocuklarım olacak, şu hayatta yaşadığım sürece ailemden nefret edecek ve en önemlisi canımdan çok sevdiğim adamın gözümün önünde evlenip,eşi ve çoçuklarıyla gülerek eğlenmesini izleyecektim...

Bazen yol ilerlemez,
Bir adım ötesi uzak olur...
Gülen gözlerin ardında
İçe akan yaşlar
Birçok terk edişten
Daha da acı olur...

saate baktığımda çok geç olduğunu fark ettim.ayağa kalkarak arabaya bindim ve otelin önüne geldiğimde indim.
odamın önüne gelince kartımı okutarak içeriye girdim, ılık bir duş almak için banyoya girdiğimde aynadaki halimi görünce üzüldüm,gözlerim ağlamaktan şişmişti,saçlarım dağılmıştı,ama şuan bunlar önemli değildi.
duşumu aldıktan sonra pijamalarımı giyerek yatağıma yattım...

sabah uyanıp kahvaltımı yapmak için bir cafeye gitmiştim.telefonuma gelen
bildirime baktım.demirdendi.

"bugün seni istemeye geliceğiz evinde ol :)"

yazmıştı.cevap vermeyecektim.kahvaltımı yaptıktan sonra cafeden çıktım ve otele giderek giyeceğim kıyafetleri hazırladım.
daha sonra eve gittim.kapıyı meleğim açmıştı.beni görünce sarılarak
"kızım,neredesin sen,seni çok merak ettim"dedi.
"iyiyim melek abla,otelde kalıyordum"
dedikten sonra içeriye girdim.
babam ve annem yoktu melek abla isteme için hazırlık yapmaya gittiklerini söyledi.
umursamadan odama çıktım.
odamın kapısını açtığımda derin bir nefes alarak yatağıma oturdum ve bir süre öylece oturdum.
daha sonra saatin yaklaştığını fark ederek isteksizce dolabımı açtım ve giyeceğim kıyafetlerimi hazırladım daha sonra giyinerek hazırlandım.
o sırada telefonuma bildirim gelince elime aldım;