Medyadiki Hazall
"Hadii hediyeleri verelim" bunu söyleyen Berendi.. Nasıl gelmişti.
Ilk hediyesini veren Emre oldu.
Paketi açtığımda çok şık siyah bir elbiseydi. Gerçekten çok şıktı. Ardından Deniz ve bir kaç kişi daha verdi. Ve Beren'e gelmişti. Elinde paket falanda yoktu. "Mehmet abi kapıyı açarmısın" diye Mehmet abiye döndü.
Kapı açıldığında annem ve ablam yürümeye başladı. Gerizekalı kardeşim filmlerden özenmiş. Annemin pek istekli gelmedigi yüzünden belliydi. Ablam ise gülüyordu.
İstemsizce gözlerim doldu ve Doğukan'a dönüp "Nasıl böyle bir şeye izin verebiliyorsun" deyip koşarak odama çıktım. Çabucak sahiplenmiştim odayı.
Odaya girmeden önce ayak seslerini duydum ve daha çok hızlanarak girdim ve hemen kapıyı kilitledim. Çünkü ağlıyacaktım ve kimsenin görmesini istemiyordum.
Onların yüzlerinide görmek istemiyordum. Annemin eşyalarımı almaya geldiğimdeki halini gördükten sonra asla..
Ailemde herkesi değiştirmişti annem.. Ablam beni haklı görürken ne oldu da gitti bilmiyorum.
Şuan da tek düşündüğüm bana sadece birinin değer verdiğini bilmekdir.
Doğukan'ın beni sevmesinin gerçek olduğunu kendime inandırmıştım.
Kapının tıklamasıyla kendime gelmiştim.
"Benim, hadi aç kapıyı"
"Bak istersen gönderebilirim.. anneni.. ablanı.. istersen Beren'i bile"
Kapıya yaklaşıp "Beren artık burada.. bizimle kalsa olur mu" diye sordum sessiz ve ağlamaklı sesimle.
"Tabiki" diyerek karşılık verdi.
"Seni güçlü bir kız sanıyordum.. neden kaçıyorsun. Bence annenlere cevabını ver, ağlayınca seni güçsüz sanıyorlar."
deyince bayya ikna etmişti. Hızlıca kilidi açtığımda Doğukanla burun buruna geldik. Kapınında dibine girmiş. Utançla "neyse şey hadi a-aşağıya inelim" dedim.
Aşağıda ilk gördüğüm şey Beren'in ağlamasıydı. "Naptım ben ya.." diye ağlıyordu.
İlk olarak Beren'in yanına indim. Annemlerle sonra konuşucaktım. "Beren.. niye ağlıyorsun ablacım"
"Ben.. ben çok özür dilerim" dedi ağlayarak.
"Bir şey yapmadın ki.. hadi git elini yüzünü yıka" dediğimde Doğukan banyoyu göstermek için eşlik etti.
"Size gelirsem.. Yüzünüzü görmek istemiyorum. Anne kız takılın siz.. Ama Berenide benide sakın bir daha aramayın şimdi de defolun gidin"
"Gidiyoruz.. ama şu paketi alırmısın" diyen annem oldu.
Merakımı bir kenara bırakarak uzattığı paketi yanda duran atık tabaklarla dolu olan çöp poşetinin içine attım ve el salladım.
O sırada aşağı inen Beren'i gördüm. Yüzü kıpkırmızıydı.
"Berencim artık burada kalıyorsun" dedim ve gidişlerini izledim..
---
Normalden biraz daha geç geldi bölüm.. o yüzden diğer bölüm kısa zamanda gelir.
Yarın karne günü. Karneler nasıl??
