"Sapık" dedim ve ağzımdan küçük bir kahkaha kaçırdım.
"Barıştık sanırım"
"Hayır" dedim ciddi halimle.
"Hadi ama gelin artık" diyerek Beren geldi yanımıza.
"Tamam.. Hadi hazal in" dedi Doğukan.
"Sende in"
"Birazdan gelicem"
Merakımdan dolayı içeri girer gibi yapıp kapının arkasına saklandım. Klişe bir şeyi tekrarladım.
Aynı yerinde duruyordu. Cebinden sigara paketi çıkartıp bir tanesini yaktı.
Sigaramı içiyordu?
Yanımda hiç içmemişti.
"Sıgaramı içiyorsun" dedim ve yanına gittim.
"Bazen"
"Yanımda hic içmemiştin"
"Olabilir"
**
Yorgun geçen gün sonunda ablamla vedalaşıp Doğukanla eve geldik.
"Konuşalım mı" diye sordu.
Kabul ettim ve bende karşısına oturdum.
"Dediklerimi tekrar etmiyeceğim normal de böyle bir durum olduğunda güle güle derdim ancak seni seviyorum. Bırakamıyorum. Bana inan asla seni bırakmam."
Fazla mı uzatmıştım?
"Ama bu Barış'ı öldürmeyeceğim anlamına gelmiyor" diye devam etti.
"Of saçmalama" dedim göz devirerek.
"Sacmalamıyorum"
"Neyse ben üstümü değiştiricem" dedim ve ayağı kalktım.
"Barıştık mı" diye bağırdı arkamdan.
Cevap vermeden odama çıktım.
Yüzüme gülümeme yayılmıştı.
Sanırım barıştığımız içindi.
Saçlarımı topuz yapıp şortlu pijamamı giydim.
Makyajı temizlerken aşağıdan gelen sesle sıçradım.
Koşarak aşağı indim.
Oha
Ohaa
Doğukan Barış'ın yakasından tutmuş dövüyodu.
Barış'ın burnu kanıyordu.
"Doğukan nabıyosun!!" diyerek araya girdim.
"Çekil şurdan" diye bagırdı Barış'a bakarak.
"Barış gitmelisin" dedim arkamda duran barışa.
"Çekil" diye tekrarladı Doğukan.
Hayır anlamında basımı salladım.
"Peki" dedi ve bacaklarımdan tutup kaldırdı.
Mutfaga goturup bıraktı.
"Burada kal" dedi ve gitti.
Tabiiki burada kalıp Barış'ı öldürmesini bekleyemezdim.
Kapıyı başımı dayayıp konuşmalarını duymaya çalıştım.
"Yanlış yaptın" dedi Doğukan.
Devamını duyamıyordum..
Sadece Barışın küçük çığlıkları.
Böyle bekleyemezdim.
Hızla içeri girdim.
"Yeter" diye bağırdım.
Barış'ın yüzü felaket haldeydi.
"Ne diye öptün" dedi ve bir yumruk daha.
"Çünkü seviyorum"
