Çiçekçinin Oğlu | Hyunlix ✓

1. Bölüm - Dokunma Bana

Felix anlatım

Her zamanki gibi çiçek dükkanımdaydım. Burayı tek başıma işletiyor, karşımdaki çiçekçiyle sürekli yarışıyordum. Hwang Hyunjin. Ezeli düşmanım.

Ondan nefret ediyordum. Sürekli benle uğraşıyor, çiçeklerini benden daha ucuza satarak daha fazla müşteri çekmeye çalışıyordu. Ben ise ona karşılık verip onunla uğraşıyordum.

Yine o geliyordu. Dükkanıma doğru. Göz devirdim ve oturmaya devam ettim.

H: Günaydın çilli

F: Günaymadı kırmızı kafa

H: Aaa sabah sabah ayıp olmuyor mu? Hem bak bir sürü müşterim var duymasınlar. Ayıp.

Elimi masaya sertçe vurdum. Sabah sabah sabrımı zorluyordu. Elimden güç alarak ayağa kalktım ve Hyunjin'e yaklaştım.

F: Hoşuna gidiyor değil mi benden üstün olduğunu düşünmek.

H: Düşünmüyorum. Direk öyle zaten çilli.

F: Al o boktan çiçekçini ve git.

H: Hadi ama çilli. Oyun yeni başlıyor. Hem babam bu laflarını duysaydı sana çok kırılırdı.

Hyunjin eliyle saçıma dokundu ve gözümün önündeki saçı arkaya yatırdı.

H: Böyle daha iyi.

Saçımı ilk seferki gibi öne aldım.

F: Dokunma bana! Hadi siktir git o dükkanına. Müşteriler beklemesin kırmızı kafa.

H: Sen öyle diyorsan. Görüşürüz çilli.

Ağzındaki kürdan ile birlikte dükkanımdan çıktı.

H: He bu arada birazdan babam buraya gelecekmiş.

F: Neden?

H: Sen sor diye.

Alttan güldü ve gitti. Aptal herif bayılıyordu benle uğraşmaya. Bende onun suyundan gidip onunla uğraşacaktım. Daha da fazla.

5 dakika sonra içeri Hyunjin'in babası girdi. Kırmızı kafayıda sevmezdim bu adamıda. Düşmanımın babasıda düşmanımdır sonuç olarak. Ama bunu ne babasına ne hyunjine yansıtıyordum. Yüzüne gülüyordum kısaca.

F: Hoş geldiniz efendim

HB: (hyunjin baba) hoş bulduk oğlum nasılsın?

F: İdare eder siz

HB: iyi bende şey diyecektim akşama bize yemeğe bekliyoruz. Evi biliyorsun zaten.

F: Benim akşama bir işim var efendim ya başka zaman.

HB: aa öyle mi peki oğlum. Gidiyorum ben görüşürüz.

F: Görüşürüz efendim.

Adam kapıdan çıktı ve karşıya geçip kendi dükkanına gitti.

F: Nah gelirim sizin eve amk malları.

Biri bitse öbürü başlıyordu. Baba oğul adamı hasta ediyorlardı resmen.

☂️

Akşam olmuştu. Yavaştan dükkanı kapatıp eve gidiyordum. Taki Hyunjin önümde belirene kadar.

F: Ne yapıyorsun be manyak herif?!

H: Sakin ol aaa

F: Ne işin var senin. Yürü evine.

H: Neden gelmiyorsun bize?

F: Bunun için mi dibimdesin?

Hyunjin bana bir adım daha yaklaştı. Ne dersem tersini yapmak için programlanmıştı resmen.

H: Evet. Bunun için dibindeyim.

Kendimi bir adım geri aldım. Hyunjin ise kırmızı saçlarıyla oynuyordu.

H: İşin yok değil mi? Gelmek istemiyorsun.

F: Sana hesap vermiycem.

Omzuna çarparak oradan uzaklaştım.

H: Çok ayıp ama Felix!