Gizem
Nefes nefese kalmıştım koşmaktan. Gece geç yattığım için sabah kalkamamıştım. Ve okul şimdi koridorlarında sürünüyordum.
Bizim kata geldiğimde kimse yoktu. Geciktim işte. Hemen geri koşmaya başladım. Tabi bu koşma Aras'ın bana çarpmasıyla son buldu. Yere popomun üzerine düştüm. Popomun ağrısını yok sayarak yerden kalktım. Aras sertçe kolu tuttu.
"Ne yapıyorsun sanıyorsun sen?!"
Sadece güldü. Kolumu elinden kurtarmaya çalıştı ama işe yaramadı. Aras bir şey söyleyen yerin iki kolu da tutup beni duvara itti.
"Dün yaptığın şey için özür dile salça."
Dalga geçer gibi güldüm.
"Asıl sen bana yaptıkların için örgü dile." dedim ve konuşmaya izin vermeye devam ettim. "Ayrıca adım Gizem, salça diyip durma."
"Saçların öyle demiyor ama."
"Sende karakterin insan olmadığını söylüyor ben öyle diyor muyum ama?" işte lafı çaktım.
"Özür dile ki canın yanmasın salça, yoksa bugünden sonra bu okulu sana cehennemi öderim."
"Nasıl, çocuk şakalarıyla mı?" Aras dişlerini sıkıp beni tekrar duvara vurdu. İşte bu acıttı. Aras'ı itmeye çalıştım ama hiçbir şey olmadı.
"Çocuk şakaları dediğin şakalar canını yakacak ve küçük düşeceksin salça."
Salça demesine sinirlendim ve erkekliğine sert bir tekme attığım gibi oradan uzaklaştım. Aras acısını çekerken ben sınıfa doğru ilerliyordum.
Arkamdan "Bunu senin yanında bırakmayacağım Gizem!" dediğini söyle.
Sınıfa girince hocadan özür diledim ve yerime oturdum. Kızlar ne oldu diye sordular bende teneffüste anlatacağımı söyledim.
...
Öğle saatinde ulaşım için bugün yemekhaneye indi. Sıradayken kızlara Aras ile olan olayı anlattı. Ece her zamanki gibi "Artık sessiz kal ki daha da uğraşmasınlar" dedi. Bahar sövdü de sövdü.
Bugün ki menü de hamburger vardı. Tepsimizi alarak bir masa geçtik.
"İster misin?" Ece elindeki ketçabı bana uzat. "Hayır, teşekkürler." diyerek geri döndüm.
Biz aile yemeğimiz yerken Aras ve çetesi geldi. "Vay vay vay, kimler varmış burada." diye konuştu Aras.
Masadaki boş sandalyelere oturdu hepsi. Aras da dibime kadar girdi.
"Napıyorsun? Yanımdan kalk" dedim. Güldü.
"Hiçbir şey yapmıyoruz uslu uslu oturuyoruz." diye başladı. "İkincisi de kalkmıyorum." net bir dille dedi. Kesin bir şey yapacaktı. Bunu aldığımız için yerinden kalktım "Kızlar had gidelim." dedim.
Ben ne anlama olduğundan Aras kolumdan tutup ben oturttu.
"Bıraksana!"
"Nereye ya? Daha sohbetimiz yeni başlıyor oysa ki." bileğimi daha fazla sıktı. Acısıyla yüzümü buruşturdum. Boşta kalan elimle elimi ittirmeye çalışıyordum ama işe yaramıyordu.
Bahar "Sana bırak dedi kafan mı almıyor?! Canını yakıyorsun!" diye haykırdı.
Yavuz ellerini Bahar'ın omzuna bastırdı. "Sen neden bölüyorsun yeni kız? Bak ne güzel kardeş kardeş konuşuyorlar."
"Aras canını yakıyorsun Gizem'i bırak." dedi Ece.
Emir "Sen konuşma sarı." dedi. Ya bunların takma ad sorunu mu var?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Aşk
Ficção AdolescenteGizem, zor şeyler yaşamış, ailesi tarafından sevilmeyen bir kız. Her ne kadar zor şeyler yaşasa da hayat saçıyor işte. Tabi her şeyin yeni bir başlangıcı olmalıdır değil mi? Mesela yeni bir lise, yeni dostlar, yeni aşklar. Peki Gizem'in tam tersi ol...