Reanna Point Of View
"Be my girlfriend" halos mahulog ako sa kinauupuan ko dahil sa sinabi niya, seryos siya diyan, napatingin ako sa kanya at tinitignan kung seryoso siya sa sinasabi niya at oo nga, sana pala hindi ko na si kinausap yan tuloy nadanay ka pa, napaka trouble maker mo talaga kahit kailan.
"Alam mo sungyeol hindi maganda ang naiisip mong paraan" sabi ko sa kanya, napahawak naman siya sa buhok niya at sinuklay yun, nakita ko ang mag ka frustrated ng mukha niya na para bang walang talagang maisip na paraan.
"Pls lang kahit ngayon lang, pls, wala na talaga akong maisip na paraan, katapos dun wala na, at nag papanggap lang tayo sa harap niya yun lang pls" sabi niya sakin, nagulat ako ng lumuhod siya at naiiyak na, anong gagawin ko nito, oo gusto ko siyang tulungan pero mali kasi ang paraan niya eh.
"Please.." sabi niya, at nagulat ako ng may mga luha sana hindi ko pag sisihan ang gagawin ko.
"Oo na payag na ako" sabi ko sa kanya, napatingin siya sakin at tinatignan kung seryoso talaga ako sa sinasabi ko.
"Thank you" sabi niya sakin at niyakap ako, waahhh, bigla naman akong kinabahan, anong gagawin ng lalaking toh sakin.
"Wa- wala yun toh" sabi ko sa kanya at inaalis na ang pag kakayakap niya sakin.
"Hah sige alis na ako kasi kailangan ko ng mag ayos ng gamit" sabi ko sa kanya, tumango naman siya, pero ngayon nakangiti sa siya sakin, hay nakatakas din, umakyat ako ng hagdan, ang laki talaga ng bahay na toh para saming lang.
"Bulaga!!"
Rahil sa sobrang gulat ko na out of balance ako sa hagdan, bat ang malas ko ngayun.
"Okay ka lang?" napatingin naman ako sa sumalo sakin at si sungkyu pala yun, napatingin ako sa mata niya at dahan dahan tumango.
"Hoy tama na yan" napatingin naman kami kay sung jong at katabi na niya ngayon si dongwoo.
"Oo na, wag mo kasi siyang gugulatin, buti pala nasa likod niya ako kung hindi baka nag pagulong gulong na siya sa baba" sabi ni sungkyu, umayos na ako ng tayo, nakatingin lang sa kanila habang nag babangayan.
"Hayaan mo na ang mga yan" napatingin naman ako nag salita at woohyun pala yun, tumango naman ako at umalis na sa tabi nila, lumapit naman ako kay woohyun.
"Nasaan ang kwarto ko?" tanong ko sa kanya, agad naman siyang nag lakad at marami ang nadaanan kong kwarto, pito yata, pero halata na malaki ang mga yun, ang layo kasi ng mga pangitan ng pinto nila, pumasok naman si woohyun sa isang kwarto.
"Ito ang kwarto mo" sabi niya sakin, at napanganga ako sa nakita ako, ang laki naman ata ng kwarto ko para sa isang P. A.
"Seryoso kayo, kwarto to ng isang maid / P.A " sabi ko sa kanya ng hindi makapaniwalang tingin, natawa naman siya sa reaction ko, totoo naman kasi, mas malaki pa toh kesa sa kwarto ko nung mayaman pa ako, grade lang ang swerte ng nag tratrabaho dito, parang sila na rin ang may ari.
"Wala kasi kaming kwarto na tutulogan mo kaya naman dito ka na lang sa quest room" sabi niya sakin, tumango naman ako, nandito na rin ang bag ko, nilagay na nila, umupo ako sa sofa, umupo din siya dun.
"Hay sa wakas makakapag bagong buhay na rin ako" sabi ko at pinikit ang mga mata ko, nakakapagod talaga nag araw na toh sakin.
"Oo nga pala, balita ko na isa ka dating mayaman, eh bakit ngayon hindi na?" napatingin naman ako sa kanya, nakabukas na ang television, flat screen pa sosya talaga toh.
"Mahabang kwento eh-, yan na lang ang wag mong ililipat, mas maganda yan para may trill" sabi ko sa kanya, yung sinasabi ko yung horror movie na nasa tv, nakinig naman siya at hindi niya nilipat.
"Mahilig ka rin pala sa mga horror story" sabi niya sakin, nakatingin lang kami pareho sa pinapanuod namin, oo nga pala mas naging sosyal ang kwarto tong dahil naka aircon pa, ang laki laki pa.
"Oo naman sobrang hilig ko talaga" sabi ko sa kanya, natawa naman siya, ano ba ang nakakatuwa, horror ang pinapanuod namin hindi comedy, baliw din ang taong toh, ngayon palang ako nakakita ng taong nanunuod ng suspen horror ang pinapanuod pero tumatawa, kung hindi siya natatakot esi pag kapa plastic na lang siya at mag kumwari na natatakot sa movie.
-
Author Point Of View
"Narinig ninyo ba yun?" sabi ni dongwoo at dahan dahan lumapit sa kwarto ni reanna may narinig kasi itong sigaw na babae.
"Diba kasama niya si woohyun" sabi ni sungkyu, nanlaki naman ang mga mata nilang tatlo sabay nilang nilagay ang tenga nila sa pinto, dahan dahan lang yun para hindi sila mahalata.
"BILISAN MO, SH*T MALAPIT NA!" nagulat na lang sila ng marinig ang sigaw ni reanna, may narinig akong kalabog at talaga mas nilapitan nila ang tenga nila dun.
"SH*T!" narinig nilang mura daling kay woohyun.
"Hahah.. Tama na" narinig na sigaw ni reanna, para silang baliw dun na.
"May nangyayari milagro ata sa kanila" sabi ni dongwoo pero mahina lang yun.
"Oo nga" pag sang ayon naman si sung jong, itinutok ulit nila ang mga tenga nila dun at hinihintay ang susunod na maririnig.
"Ang laki pala" sabi ni reanna, lumaki na naman ulit ang mga mata nila dun.
"Aggressive pala si reanna" sabi ni sungkyun, tumango naman ang dalawa.
"Hoy mga brad an-" hindi na nila pinatapos si sungyeol agad nila itong tinakpan ang bibig.
"Wag kang maingay" sabi nila, tumango naman si sungyeol sa kanila inalis nila ang kamay nila sa bibig nito at sabay sabay nila ulit nilagay ang tenga sa pader.
--
Reanna Point Of View
"Wahhh!!"
"BILISAN MO, SH*T MALAPIT NA!" sabi ko at dinuro duro ang babae sa movie, ang tanga kasi ang bagal tumakbo, malapit na siyang maabutan nung killer eh.
"SH*T" napatingin naman ako sa kanya at halata rin ang takot sa mukha niya, tignan mo tong lalaking toh kanina para ng comedy lang ang pinapanuod namin pero ngayon nakikitili na rin
"Pakamot nga ng likod?" sabi ko, mahinalang dahil sa effect ng movie, alami ninyo naman maingay.
Agad naman niyang kinamot ang likod ko, pero nakikitili ako, dahil may kiliti ako dun.
"Haha.. Tama na" sabi ko sa kanya agad naman siyang huminto sa mag kamot.
"May nangyayari milagro ata sa kanila" napatingin kami sa pinto, nag ka tinginan kami.
"*Evil Grin* Game!" mahinang sabi namin para hindi nila marinig sa labas.
"Ang laki mo pala" sabi ko na may malambing na tunog at nilakas ko ng konti.
"Hah sh*t sige pa, waahh ang galing mo" sabi ni woohyun at pareho kaming nag pipigil ng tawa, papalapit kami sa pintuan
"You are wet too" malanding sabi ko, alam ninyo ba na ang hirap mag pigil ng tawa.
"Hah, coming.. Faster... Sh*t" sabi ko.
"Come with me hahhhh" sabi ni woohyun, nag bilang naman kami sa kamay nami ng tatlo at binuksan ang pinto
*booogggssshhhhh!*
---
BINABASA MO ANG
Living with the infinite
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...
