Myungsoo Point Of View
"Ikaw" yun na lang ang nasabi ko at napatingin dun pero wala na siya, sh*t yun talaga siya dinig na dinig ko siya, may umakbay sakin at napatingin ako at si sung yeol lang pala.
"Okay ka lang bro" sabi niya sakin, hindi parin mawala sa isip ko yung kanina, parang mababaliw ako dahil, gustong gusto ko talaga siyang makita, kinuha ko naman yung kwintas sa bulsa ko at tinaas yun, simple lang siya may pendal na heart, silver siya at napaka simple lang, mahahanap ko pa kaya ang amo mo, siguro nga dahil ngayon narinig ko naman siya hindi ko nga lang nakita.
"Narinig ko siya" napatingin naman sakin si sung yeol at napataas ang kilay, nag hihintay ng isasagot ko sa kanya.
"Anong pinag sasabi mo bro" sabi sakin ni sung yeol, napailing na lang ako, siguro guni guni ko lang iyon dahil sa kakaisip ko sa kanya.
--
Reanna Point Of View
Nandito na kami sa bahay, hinahanda ko na ang lasagna malapit na lang kasi yun maluto, hinaayos ko muna ang mga pinamili namin, mabali rin pinamiling mag kain ang mga yan, pero si sung kyu lang ang nag bahya ng mga yun, galante siya haha.
"Ay, kabayong may abs!!!" halos atakihin ako sa puso, dahil bigla bigl na lang sumulpot yung isang lalaki, yung singkit din na mas gwapo kay sung kyu, may tinitignana naman siya sa mga pinamili namin, ano kaya ang problema ang lalaking toh at alam ninyo para siyang multo basta basta na lang siyang sumusulto sa kung saan.
"Ano ba ang hinahanap mo?" tanong ko sa kanya, hindi niya ako nilingunan at patuloy pa rin siya sa mag kalkal sa mga pinamili, ang weird naman ng taong toh, napailing na lang ako bahala siya mag hanap siya ng mag hanap, yung iba kasi nalagay ko na sa fridge at sa mga kabinet sa taas.
Kinuha ko ang lasagna sa oven, nilagay ko yun sa mesa, kumuha ako sana ako ng platito sa kabinet, kaso hindi ko siya maabot ang taas kasi masyado, nakatingkad na nga ako eh, may kamay naman na umabot nun, harap naman ako bigla at nagulat ako, dahil ang lapit ng mukha ko sa kanya, napatingin ako sa mga mata niya at parang familyar ang mga yun.
"Here" napailing na lang ako sa napatingin sa kanya, nasa kamay niya ang mga platito, agad ko naman yun kinuha sa kanya, tumalikod na siya katapos, mabait naman pala siya kahit papaano, weird nga plag siya, mamatay ata ako sa sakit sa puso dahil sa kanya eh, sulpot siya ng sulpot.
Kumuha ako ng tinidor at kusara, at hinapag yun sa mesa, at kumuha ako ng kutsilyo para hatiin na iyon, para kukuha na lang sila, nag lakad naman ako papalapit sa kanila at napatingin sakin.
"Handa na ang pinaluto ninyo" sabi ko sa kanila, agad naman silang tumayo at nag punta sa kusina., hay oo nga pala nakalimutan ko yung sauce, yung ang secret sa lasagna, nag punta na siya sa kusina at napansin niyo na wala yung kaninang lalaki.
"May nakalimutan ako, ito ang secret ng lasagna ko" sabi ko sa kanila at nilabay ang mailiit na bow sa harap nila, napatingin naman sila dito at nag lalaway na sa sobrang gutom, haha joke lang yun.
"Oo nga pala ako si dong woo" sabi sakin yung kanina na makulit, kilala ko na siya, dahil siya ang pinakamadaldal, kumuha na sila at nag simula na nila iyon tikman.
"Yumm..ang galing mo palang mag luto" sabi sakin yung isang singkit din at nakababa ang buhok niya, kastyle niya yung singkit kanina, na sobrang weird, ngumiti naman ako sa kanya.
"Oo nga pala hindi pa kami nag papakilala, ako si sung yeol" sabi niya sakin at inabot ang kamay niya, hindi naman pala sila masungit, mababait naman sila , tumayo naman yung kanina na singkit.
"I'm woo hyun" sabi niya at ngumiti na mas lalong ikinasingkit niya, tumayo naman yung isa at ngumiti, alam ninyo parang na insecure ako sa mukha niya, mukha kasi siya babae ang ganda pa naman niya, pero halata sa kanya na lalaki siya sa mga kinikilos niya palang.
"Sorry sa pag iisnob namin sayo kanina, hindi lang kasi kami bata nag titiwala lalo na sikat kami" sabi niya, tumango naman ako, sikat sila, wwow lang artista talaga sila, ang swerte ko naman, de joke lang.
"Atista pala kayo?" sabi ko sa kanila, nakita ko naman ang pag kagulat sa mukha nila, totoo naman kasi ang sinabi ko, at simula ng pahirap ako ni bernatte hindi na ako nakakapanuod ang tv, or what, hind na rin ako update sa mga social media, dahil mas gusto ko na lang pambili iyon ng pag kain kesa sa mang load.
"Hindi mo kilala ang infinite?" sabi niya sakin, umiling naman ako, ngayon ko palang narining akong pangalan na infinite na yan, mas lalo nalalag ang panga nila dahil sa sinabi ko, ano ba ang big deal dun.
"Hindi talaga ng kulit ninyo" sabi ko at iniwan sila, nag punta ako sa garden at kinuha ang host dun, mag didilig kasi ako ng halaman, alam ninyo naman na mahilig ko sa mga halaman eh, at ang ganda kaya ng garden na toh, nakakenjoy mag tanim dito.
May napansin naman ako na isang pinitas at pinag alis alis ang petal na kulay puti na rosas, agad ko naman dinamput yun, hay sino naman kaya ang masamang taong nag bilatas sayo.
"Kawawa ka naman pinitas ka na lang basta basta, ikaw na rosas na walang kamuwang muwang, basta ka na lang ginagawa na ganito humanda talaga siya sakin." pinulot ko ang mga yun, at kinuha ang trowel sa tabi ko at nag hukaw ako.
"Really?" halos mapabalikwas ako sa kinauupuan ko, ang bilis ng tibok ko dahil sa gulat, bat kasi ang hilig nilang mang gulat dito sa bahay na toh, isa na lang magugulat sila masusuntok ko na sila, mas malakas pa naman akong sumuntok kesa sa lalaki, napatingin naman ako dun, so siya pala ang gumawa nito.
---
BINABASA MO ANG
Living with the infinite
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...
