Star Lovers

★16★

İsmimi duyduğumda kafamı kaldırıp gözlerimi Minho'ya sabitledim. Biran bana baktıktan sonra yanıma gelip aniden bana sarıldı.

"Sana bir şey oldu diye çok korktum"

Bırakmayacak gibi sarılıyordu. Kollarının arasında kayboluyordum resmen. Ama neden bir şey olduğunu düşünmüştü ki?

"Seungmin ve Felix senden haber alamadığını söylediler. Beni aradılar sonrasında o kadar korktum ki"

Haber vermişlerdi. Ve korktuğunu söyledi. Kollarını bedenimden çektiğinde elimi tuttu.

"Hadi gel içeri geçelim"

Karanlıkta arkasından eve girdim. Kapıyı kapattığında salon hemen önümüzdeydi. Koltuğa oturduk.

"Sen çıkar üstünü ben de bir su getireyim. Anlatırsın sonra"

Kafamı salladıktan sonra salonun yanındaki mutfağa gitti. İçeri girdiğimden beri kafam eğikti. Yüzümü böyle görsün istemiyordum.

"Ee hadi çıkarmamışsın ceketini? Ayrıca yüzün niye aşağıda kaldır bak-"

Eliyle çenemi tutup kaldırdığında lafı yarım kalmıştı. Dışarıdayken karanlıktan gözükmemişti pek yüzüm.

"Kim yaptı bunu sana?"

Gözleri dolarak sorduğunda yanıma oturup yine kolları arasına aldı.

"Babam"

Boğuk sesimle söylediğimde yüzüme baktı. Parmak uçlarıyla yaralarıma dokundu.

"Çok acıyor mu?"

Gözlerine baktım. Çok güzellerdi.

"Yanıyor biraz"

"Bekle burada"

Ayağa kalktıktan sonra elinde krem ile geldi.

Ona verdiğim yara kremi.

Tekrar yanıma oturduğunda döndü.

"Ceketini çıkar"

Gözlerimi kaçırdığımda kendi elleriyle ceketimi çıkarmaya başladı. Engellemeye çalışsam da olmamıştı. Tamamen çıkardığında kollarımdaki tüm morluklar gözlerinin önündeydi.

"Baban mı yaptı?"

'Evet' anlamında kafamı salladığımda bu sefer gözünden yaş akmıştı. Elimi yanağına koydum ve baş parmağımla akan gözyaşını sildim.

"Minho, ağlama"

"Canını çok acıtmış ama"

Gülümsedim.

"Canım acıdığı için mi ağlıyorsun?"

Olumlu olarak kafasını salladığında yüzüne baktım. Melekler yüzüne dokunmuş olsa gerek. Evrendeki hiçbir yüz bu kadar güzel olamazdı.

Elindeki kremden biraz alıp parmak ucuyla dudağımdaki yaraya değdirdi. Hafif yandığından kaşlarım çatılmıştı.

"Özür dilerim çok mu yandı?"

"Yok"

Aramızda bir kaç santim kalmıştı. Kafamı ilerletsem dudaklarımız değecekti. Geri çekildiğinde kollarıma baktı tekrar.

"Bu sefer sıra bende"

Dediğini anlamadığımda eline bir kalem aldı.

Kollarıma yıldızlar çizmeye başladı.