★23★

172 26 17
                                    

Hayat. Tek hecede çıkan bu kelime, ne ifade ederdi sizin için? Kimi için boş, acı dolu bir yaşamdı. Kimi içinse her anı dolu dolu yaşanılan uzun bir yolculuk. Hatta, bazıları içinse mutlulukla birleşmiş acı. Hayatımızın yönetimi bizim elimizde olsa da, yaşanılanlar ve olanaklar sürükler sizi uçuruma. Peki kişi hayatını iyi bir hale getirmek için vazgeçer miydi herşeyinden?

Ya da asıl soru, kişi sevdiği için hayatından vazgeçer miydi?

Gözlerimi beyaz tavana hafifçe araladığımda başım ağrıyordu. Etrafa bakındığımda, yanı başımda uyuklamaya başlayan Minho'yu gördüm. Beni farkettiğinde gözleri anında açıldı.

"Jisung! Şükür ki uyandın. İyi misin?"

Dedi telaşla elimi tutarken. Diğer elimi onunkinin üzerine koyarken konuştum.

"İyiyim merak etme"

Biraz düşünüp sordum.

"Eunchae nerede?"

"Yunjinlerde kalacağını söyledi. Burda durmayı çok istiyordu ama ben gönderdim"

"İyi yapmışsın"

Dedikten sonra kapı açıldı. Hemşire gelmişti. Uyandığımı farkedince gülümsedi.

"Uyanmana sevindim. Kontrollerini yapalım"

Sonrasında gelip nabızıma ve serumlara baktı. Bir kaç şeye daha bakmıştı.

"Teknik olarak hayati tehliken yok. Kötü bir durum da söz konusu değil. Ama yine de değerlerin normale dönene kadar burada kalmalısın"

"Ne kadar yani?"

Diye sordu Minho.

"Çok değil, 2 güne kadar çıkarsınız"

"Peki teşekkürler"

Sonrasında çıktı hemşire. Yatağımın ucuna oturdu Minho.

"Aç mısın sevgilim?"

"Yok değilim"

"Ben özür dilerim orada olmalıydım"

Kafasını eğdiğinde tekrar tuttum elini.

"Özür dilemene gerek yok hayatım. Olacağı varmış oldu. Hem bak gayet iyiyim"

Ben gülümserken kafasını kaldırıp dudağıma öpücük bıraktı.

"Uykun var mı peki?"

"Hm evet var"

Biraz yana kaydım.

"Hadi yanıma yat beraber uyuyalım"

Ona açtığım boşluğa yattı ve sarıldı. İşte tam da buydu kastettiğim. Zaman ve mekan farketmeksizin, yaşanan olaylar ne olursa olsun tek bir çözümü vardı.

Minho.

Onun yanındayken duruyordu herşey. O varsa mutluydum ben. Kötü olan hiçbir şey kalmazdı dünya üzerinde. Minho, benim güvenli yerimdi.

...

"Okuldan atıldı orospu çocuğu"

Ertesi sabah olduğunda Seungmin, Felix, Chan, Hyunjin ve Eunchae gelmişti.

"Eunchae burada yalnız"

Dedi Chan, Hyunjin'e konuşarak.

"Sorun yok duymadığım şeyler değil"

Hafif gülümseyerek cevaplamıştı.

"Jisung daha iyisin değil mi? Nasıl hissediyorsun?"

"İyiyim iyiyim. Öncekinden daha iyi hissediyorum"

Diyerek yanıtladım Seungmin'i.

"Ne zaman taburcu olurmuşsun?"

"Yarına çıkarım sanırım"

Felix'e de cevap verdikten sonra Minho konuştu.

"Ben kahve almaya inicem bir şey isteyen var mı?"

"Yok yok. Biz de kalkıyoruz zaten"

Chan dedikten sonra herkes ayaklandı.

"Nereye ya?"

"Hasta ziyaretinin kısası makbuldür Jisungcum"

Göz devirdiğimde Minho uğurladı onları. Sonrasında Eunchae kaldı.

"Ben de gideyim. Yunjinler çağırıyordu"

"Sürekli onlarda kalıyorsun. Yük olma çok"

"Onlar çok ısrar ediyor. Kıramıyorum, hem annesi de istiyor"

'Peki' olarak kafamı salladığımda o da çıktı.

"Kahve alıp geleceğim bebeğim. Sen de ister misin?"

"Kahve değil de, bana çikolatalı süt alabilir misin?"

"Alırım sevgilim"

Dedi gülümseyerek.

...

Sokak ışıkları ve ayın parıltısı beyaz renkli hastane odasını hafif aydınlatırken, iki genç yine yanyanaydı.

"Cidden öyle mi oldu?"

Minho alaycı bir şaşkınlıkla sorduğunda tekrar güldü Jisung. İkisi de yatakta uyanmıştı. Jisung da komik olan anılarını anlatıyor, sevgilisi dinliyordu. Jisung gülerek anlatırken daha da hayran bir şekilde bakıyordu Minho. Sevdiği çocuğu böylesine gülerken görmek onu mutlu ediyordu. Her koşulda gülebilmesi onu da sevindiriyordu. Bir süre daha hayranlıkla gülümseyerek baktı Jisung'a.

"Hayatında yerim olduğu için çok şanslıyım"

Dedi Minho, karanlık odada sessizce. Gülümsedi Jisung. Sonra elini Minho'nun kalbine koydu ve konuştu.

"Buradayım"

Biraz bekledi.

"Buradasın"

Dedi kendi kalbini göstererek.

Onların ilacı birbirleriydi. Kalplerindeki acının susmasına yeterdi göz göze gelmeleri.

-------------------------------------------------------------
cok kisa mini bir bolum oldu kusura bakmayinn cunku baktim yeni bolumu bekliyosunuz hemen atayim dedim🧚‍♀️ bu arada bolumler gec gelebilir annemler dondu cok bakamicam telefona fln neyse opuldunuzz😽🫶🏻

Star LoversHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin