2 gün önce
Otobüs biletimi almıştık. İstanbula gidiyordum. Evet istanbula gidip artık hayallerimi gerçekleştirmenin vakti gelmişti. Eşyalarımı bavula topladım. Belime kadar uzanan siyah saçlarımı topladım, elbisemi giydim. Evet artık yola çıkmak için hazırdım. Son olarak da aile fotoğrafımızı yanıma aldım. Babamın yanına gittim , helallik istedim. Babam ; ''Bunca sene seni okuttum , büyüttüm. Başımızı öne eğecek hiç bir şey yapmadın seninle grur duyuyorum. Her zaman senin yanındayım hadi simdi ağlamayı birakta elimi op .'' Ağlıyordum babam benim herseyimdi. Annem küçükken ölmüştü. Ve ben okuyup ailemizi ve geleceğimi kurtaracaktım. Babamın elini öptüm ve tam otobüse binecekken babam elime birşey sıkıştırdı. Bir baktım annenin kolyesi ama , ama bu annemin dedim . Babam '' Şşst! bunu sakın boynundan çıkarma. Annen , ben her zaman senin yanındayız meleğim.'' dedi. Babamı öptüm ve otobüse bindim. Bir süre sonra yanıma bit çocuk oturdu. Çok yakışıklıydi. Ne var sanki ben çok çirkindim. Yani en azından çocuğu tamamlayacak kadar guzeldim. Of ne sacmaliyorum ben diye düşünmeye başlarken kulağimdan bi ses duydum ve irkildim. :
-Selam
Bu , bu ses yanımdan geliyordu. Ama sanki yabancıydı yani sanırım göçmen. Birden sıkıldım ve ben de çocuğa döndüm ;
-Merhaba (çekinerek söyledim.)
-Ben Alexandra
-Alexandra ? Yabancı mısın ?
-Almanyalıyım . Babam türk yani ben Türkçe biliyorum. Türkiye de yaşıyorum. Simdi bir is görüşmesi için arkadaşımın yanina gidiyorum. Ha bu arada 22 yaşındayım. Sen kendini anlatmak ister misin ? Dedi. Tanıştığıma memnun oldum , gerek yok diyerek dışarıyı izlemeye koyuldum. Bir süre geçince ben Feride 18 yaşındayım. Üniversite kazandım , İstanbula okunmaya gidiyorum. Tek hayalim okuyup , öğretmen olup ailemi , geleceğimi kurtarmak. Bu kadar yeterli mi dedim gülerek. Güldü bende tanıştığıma memnun oldum Feride dedi. Çok samimiydi. Bir sure geçtikten sonra peki kalicak bir yerin var mi Feride dedi. Yok ama aslında bir planım var . Çalışıp ev tutmayı düşünüyorum bir yerden de okumak istiyorum sonuçta İstanbul da yalnızım kendi ayaklarımın üzerinde durmam gerekiyor dedim. Güzel fikir ama İstanbul da herkese guvenmemelisin her is verene gitmemelisin İstanbul , Türkiyedeki insanlar çok tehlikeli. Biliyorum dedim. Peki sana yardim etmemi ister misin Feride dedi. Nasıl olacak o Alexandra dedim. Sana bir iş bulabilirim. Oradan da ev tutar ödersin dedi. Gerçekten mi beni çok mutlu ettin Alexandra sen çok iyisin dedim. Gelmiştik İstanbula geldim. Geleceğime , hayallerime gün geçtikçe bir adım daha yaklaşıyordum. Ve yalnız da değildim , Alexandra vardı. Kendi kendime çok büyük şehirmis dedim. Alexandra da evet öyledir , o yüzden dikkat etmelisin. Dedi. Hadi seni aliyim da işe goturuyim dedi. Hemen mi dedim . Neden olmasın hem bugünün isini yarına bırakma dedi gülerek bende güldüm. Sonra bir taksi çevirdi ben de o sırada babama indiğimi söyledim. Alexandra geldik dedi . Ne cabuk dedim. Ama burası öğretmen evi dedim. Seni bugunluk buraya yerleştirelim sonrasına bakarız dedi . tamam dedim. Odaya çıkardı beni esyalarimi diziyordum kapı açıktı. Alexandra kapıda bir kadı ve erkekle konuşuyordu. Bayan yanıma gelip ; Merhaba ben Canan burası öğretmen evi öğretmenler ve adaylar burada kalıyor istediğin kadar kalabilirsin dedi. Tesekkur ederim dedim ben Feride dedim. Memnun oldum. Anladım Feride bize guvenebilirsin. Birazdan aşağı katta öğretmenlerle ilgili toplantı yapilacak. Gelmek ister misin ? Hem birazcık kızlardan fikir de almış olursun. Gerçekten mi harika olur dedim. Eşyalarını bırak da bizi takip et dedi. Asansorle en alt kata indik. Burası çok karanlıktı. Ayrıca duvarlarda söküktü. Kapıda iki adam duruyordu. Merak etme içeride ogrenirsin merak ettiklerini dedi canan abla. Kapı açıldı ağzımı açıp bir kelime söylemeden beni yere ittiler. Tanrım burasıda neydi kendinden geçmiş kızlar , bedenleri burada olup , ruhları olmayan kızlar vardı. Bağırmaya başladım. Çıkarın beni buradan diye... Ama ne yazık ki gücüm onlara yetmiyordu. Ben kandirilmistim. Hala bçağırıyor , ağlıyordum. Ve bir kız yanıma geldi. Kolumu sıktı. Batırmayı kes artık . Seni buradan çıkarmazlar. Kimseyi çıkarmazlar. Duyuyomusunuz beni hepiniz artik buraya aitsiniz o yüzden direnmekten vazgeçin. Artik dışarısı yok , dışarı ki hayat bitti. Artik burası var. Yeni hayat. Oyunu kurallarına gore oynuyacaksiniz yoksa ölürsünüz , bana bakarak ölürsun dedi...
![](https://img.wattpad.com/cover/41639359-288-k579359.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belki Bir Gün Kurtulurum
Genç Kurguİnsanlar bencil , düşüncesiz sadece kendini düşünüyor. Şuan şu anda milyonlarca kadının , genç kızlarin hayatları , özgürlükleri ellerinden alınıyor . İnsanlar birbirine kör , sağır olmuş. Görseler bile görmezden geliyorlar, duysalar bile duymazdan...