Balerin Kız

11. Bölüm

Yorum yaparsanız sevinirim.💬✨

İyi okumalar.💞

🩰

Yan gözle yanımdaki Ayaz'a baktığımda sinirli bir şekilde dizini salladığını gördüm.

Celil Beye  baktım.

"Ne tür şiddetler?" Diye sordu.

Kaşlarımı çattım.

"Aslında basit şeyler. Kuş tüyü attılar üstüme" dedim ve yaptığım espiriye sırıttım.

"Mesela en son doğum günümde karanlık odada kemerle vurmuştu" dedim. Kahkaha attım.

"Odanın içinde kemerin vücuduma sertçe değmesinin ve acı içinde attığım çığlıklar yankılanıyordu." Dedim.

O sesler kafamın içindeydi. Moralim bozuk bir şekilde gülümsedim.

"Sırtım çok acımıştı, her vuruşunda kıvrılıyordum." Dedim.

Kahkaha attım.

"O gün açılar içinde 18'ime girdim." Dedim. Omuz silktim.

"Sırtımdaki izler hâlâ duruyor. Tabi bacağımdaki morluklarda. O gece uyuyamadım. Bacaklarım sızlıyordu, sırtım yanıyordu." Dedim buruk bir skeilde gülümsedim.

"Istediğim kıyafetlerimi hiç giyemedim. Zaten insanlar beni yargılıyordu, yaralarımı açıp gezsem neler derlerdi kim bilir." Dedim.

Gözlerimi masaya çevirdim. Desenlerini inceledim. Yutkundum.

"Şimdi daha eskiye, herşeyin başlangıcına.  6 yaşındayım. Masum masum uyuyorum. Beni kucağına almasıyla uyandım. Sert elleri beni sıkıca ve sertçe tutuyordu. Leş gibi kokuyordu. Sesimi çıkarmadan durdum. Beni bodrum katında götürdü. Karanlık ve soğuktu. O odada bir sürü fareler ve böcekler vardı. Ben çok korkardım. Artık daha beter korkuyorum. Orada 2 gün kaldım. Çok üşüyordum,çok ağlıyordum,bağırıyordum,sesim kısılmıstı." Gülümsedim.

"Kimse umursamadı. Zaten benim  ölmemi isterlerken neden üşümemi dert etsinlerki. Birinci günü full bayılmış olarak geçirdim. Üstümde böcekler vardı. 2 gün boyunca orada kaldım. Yemek yemedim su içmedim." Kaşlarımı kaldırdım.

"2 günde olmayabilir çünkü bayıldığım için farkında değildim" dedim. Gözlerimi psikoloğa çevirdim.

"Panik atağım orada başladı. Entomofobim de orada çoğaldı. İnsanlardan hep korktum, kimseye güvenemedim. Yanı hep şiddet gördüm. Geceleri uyuyamadım. Nasılmış hikayem ?" Diye sordum.

Hiddetlendim.

"Nasılmışım Celil Bey, beni iyileştirebilecek misiniz?  Insanları tokalaşabilecek miyim? Karanlıkta uyuyabilecekmiyim? Böceklerle en azından aynı oda da kalabilecekmiyim?
Sinir krizlerim? Peki ya panik ataklarım ve sonucunda oluşan bayılmalarım?" Dedim.
Gözümden yaş süzüldü.

"Peki ya çocukluğum ? Onu geri verebilecekmisiniz ?" Diye sordum. Cevap yok, kimseden çit çıkmadı sadece Ayaz'ın dizinin sallamasının sesi geliyordu.

"Hayır" diye cevapladım.

"Anladım" diye mırıldandı. Alaycı bir şeklide güldüm. Ayaza döndüm.
Gözlerimle psikoloğu gösterdim.

"Anlamış gördünmü? " diye sordum. Sertçe ayağı kalkıp balkonun kapısını gösterdim.

"Çok sağolun Celil Bey , tüm sorunlarımı hallettiğinize göre artık gidebilirsiniz" dedim. Önündeki defteri kapatıp eline aldı. Gösterdiğim yerden salona girdi ve evi terk etti.