Balerin Kız

17. Bölüm

Yorum yaparsanız sevinirim.

İyi okumalarr 👌

🩰

" Sevgiliniz?" diye sordu. Kaşlarımı çattım.

"Sevgilim?" dedim anlamayarak. 

Ahh ağzına ne kadar da yakıştı.

Tabi tabi.

Elindeki dosyalara baktı. Sonra bana baktı.

"Ayaz Bey sizden 'sevgilim' diye bahsetmiş." dediğinde çatık olan kaşlarımı düzelttim.

Neden böyle bir şey yapmıştı anlamadım ama onu bozmamam lazımdı.

"Ayaz , marketten gelmişti. Balkonda biraz soluklandı zaten olanlar biz ikimiz balkonda otururken oldu." dedim. Kafasını sallayıp dosyaya baktı. Gözlerini bana çevirdi.

"Peki , çıkabilirsiniz" dedi.

Kapıdan çıktığımda duvara yaslanmış beni bekleyen Ayaz'ı gördüm. Duvardan ayrıldı. Çıt çıkarmadan karakoldan çıktık.

Arabaya bindiğimiz an kahkaha attım. Sonra ciddileştim koltuğa yerleştim. Saçımı düzelttim ve sahte göz yaşlarımı sildim.

"Eee nereye?" diye sordum.

"Oraya tekrar gidip kahvaltı yapalım." dedi. Dirseğimi cama yasladım ve kafamı elime yasladım.

"İyi" diye mırıldandım.

"Senin canın mı sıkkın ?" diye sordu.

"Yoo" diye mırıldandım.

"Sıkkın sıkkın" dedi. İç çektim.

Tabi ki de sıkkındı. Ben deli miyim öylesine somurtayım?

Hayatı değil, hayatımı sorguluyordum..

"Her zaman ki şeyler" dedim neşesiz bir sesle.

"Hmm ama o öldü" dedi. Tekrardan iç çektim.

"Keşke o öldüğünde herşey geriye gidebilseydi Ayaz. Aklımda geçenlerin haddi hesabı yok. Ben bu yaşam tarzımdan bıktım" dedim yolu izleyerek.

"Niye ne varmış senin yaşam tarzında" dediğinde buruk bir şekilde gülümsedim.

"Sorunda bu ya , hiçbir şey yok. İniş yok çıkış yok. Sadece ben varım." dedim.

"Kime göre, neye göre?" dedi. Umursamazca sırıttım.

"Her şeye ve herkese göre" dedim.

"O zaman bugün bir çıkış yapalım mı?" diye sordu. Kafamı ona çevirdim.

"Ne yapacağız? " diye sordum. Gülümsedi.

"Tatil, evlerimize gideriz valizlerimizi alırız " dedi. Umutsuz bir şekilde önüme dödüm. Omuzlarımı düşürdüm.

"Çok isterdim ama olmaz " dedim.

"Neden?" diye sordu.

Benimle uğraşamazdı ki. Ya orada sinir krizleri ve panik atak geçirirsem?

Ayaz bu duruma ne yapacaktı. Onu rezil edebilirdim. Benim krizlerimle uğraşmaktan eğlenmeye fırsat bulacağını hiç sanmıyorum.

Gerçekten çok isterdim ama ben sorunlu bir kızım işte , beni bu şekilde kabullenemez kimse. Kabullenmiyorlar da.

Moralim bozuk bir sesle;

"Ben problemliyim Ayaz, her an her şeyi yapabilirim. Kendimi kaybedebilirim. Böceklerden çok korkuyorum. Karanlıktan da çok korkuyorum. Sinir krizi hastasıyım ben Ayaz, çoğu gece uyurken şiddetli bir sesle bağırırım , uyanıp birden ağlamaya başlarım. Panik atağımdan hiç bahsetmeyeceğim bile." dedim.