KRALLIK YER VE GÖK

1]LANS YANACAK

Hepimiz yanacağız hepimiz o ateşin önünde 1 kez de olsa duracağız dedim bağırarak arkama herkes gözüme bakıyordu ben Mira LANS 17 yaşında bir kızım hayatım ne kadar sıradan olursa olsun renklendirmeyi bilirim bugün aslında çok şey yapmamıştım ama şuan müdürün odasında babamın gelmesini bekliyorum neden mi basit çünkü okulu yakmaya çalıştım dersten sıkılmış ve arkadaşlarını çok iyi anlayan biri olarak bunu yapmak istedim ben bunları düşünürken babam müdürün odasına girip sevgili müdürümüze selam verdi. Babam yine ne yaptı bizimki dedi sanki çok umurundaymış gibi müdür her şeyi babama tek tek anlattı babam müdürü dinlerken bir yandan da gözleriyle beni tarıyor ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu bende kulaklığımı takıp müzik dinliyordum. Babam benim müzik dinlediğimi görünce bana uyaran gözlerle bakmıştı müdürümüz biz odadan çıkarken bıyık altından güldüğünü hissetmiştim belli ki bu sefer kolay kurtulayamayacaktım. ben okuldan çıkarken okuldaki tanımadığım bir çok kişi bana gururla bakıyordu bahçeye çıktığım da naz ı ve Efe yi gördüm onlar beni anlayan tek kişilerdi onlar olmasaydı bu hayat çekilmezdi gerçekten anlamak zor ya ben gülümserken bile benim benim içimi bilirdi onlar Efe bana doğru gelerek mucize yine yapmışsın yapacağını dedi neden bana mucize dediğini hiç bir zaman anlayamamıştım ama mutlu olduğu için karışmıyordum Efeye cevap olarak dalga geçer gibi bunların hiç mizah anlayışı yok dedim. Naz sence onlar mı garip sen mi diye bağırdı arkadan ona gerçekten mi der gibi göz devirdim. Naz kızım bu sefer babanla işin olacak dedi bende o annemden sonra bu şansı kaçırdı tatlım dedim ve önden beni çağirmaya başlayan asık suratlı adama yani babama doğru yürümeye başladım. Yol boyunca kimse konuşmadı ama fırtına öncesi sessizlik ti bu anlamak zor değil eve vardığımızda hemen odama çıkmıştım babam yukarı odama gelip bana neden böyle davrandığımı sordu bende ona bana hesap soramayacağını söylediğimde galiba sınırı biraz aşmıştım babam bana bağırarak senin eğitimin için yarattığın zararlar için milyonlar ödüyorum bana böyle davranamazsın Mira dedi uzun zaman sonra ilk defa bana adımla seslenmişti ona dönüp sen benim için değil anneme yaptıklarından sonra vicdanını rahatlatmak için milyonlar döküyorsun bunları karıştırma diye yükselmiştim farketmeden gözlerim hafif hafif dolarken gözlerimden yaşların dökülmesini istemiyordum babamın karşısında güçsüz kalmak istemiyordum. Babam bir süre boş gözlerle bana baktıktan sonra  odadan çıkacakken okul yok zarar yok para yok odada otur da aklın başına gelsin demiş ve kapıyı üstüme kitlemişti ama ben Mira LANS gerçekten bunun beni durduracağınımı düşünüyordu etrafıma bakınırken pencere birden dikkatimi çekmişti ve çok yüksekte değildi pencereye çıkıp ayağımı aşağıya sallandırıp inmeye çalıştım ama HOPP yerdeyim tam kalçamın üstünde ve tam emin olmamakla beraber sanırım çığlık atmıştım ben benim düştüğüm bölgeye gelen babam çığlığımı kanıtlayan şeylerden biriydi olamazzz babam geldiğinde sinirle hiç durmayacaksın değil mi aynı annen gibisin oda zaten bu yüzden öld-derken onu bölüp annem hakkında konuşamazsın adi adam dediğimle yüzümdeki tokat bir olmuştu tamam yıllardır babamla anlaşamazdık tamam ben hep sınırlarıyla oynardım ama bana hiçbir zaman vurmamıştı gözümden akan yaşlarla beraber arkamı dönüp giderken durdum yüzümü ona dönmedim ama dudaklarımdan istemsizce birkaç kelime dökülmüştü. Tamam ben yanacağım ama unutma sende yanacaksın.