KRALLIK YER VE GÖK

ZARF

İçeri girdiğimde kalbime sanki defalarca vurmuşlardı nefes almıyordum ağlamak  istiyordum ağlayamıyordum bağırmak istiyordum ama sesim çıkmıyordu uzun süre salondaki kanepenin yanına çökmüş sadece duvarı izledim ayağa kalkıp yukarı çıktığımda direkt yatmıştım ama beni defalarca yalnız bırakan bu hayattan bıkmıştım.

uyandığımda saat 5 ti her zaman ki gibi uyuyamamıştım erkenden kalkmıştım mutfağa inip dolaptan bir şeyler atıştırdım ve salondaki tekli koltuğa oturdum  ama kimse yoktu ses yoktu gürültüler bağrışmalar yoktu belki de küçük Miraya sorsaydınız hep bu sessizliği isterdi ama artık sessizliğin içinden çıkıp beni yakalayacak canavarlar vardı benim için ev bir an fazla sessiz kaldığı için televizyondan son ses müzik açmıştım ve son zamanlarda evi pek temizleyemediğimi fark etmiştim. Evi temizlemeye başladım ve televizyondaki şarkı sözlerini HOŞÇAKAL yazısını duydum ve ben fark etmeden gözümden 1 damla yaş yere süzüldü Annem yoktu Babam yoktu Arkadaşlarım Sevgilim değer verdiğim kimse yoktu çalan kapının sesi düşüncelerimi bölmüştü 

Kapıyı açtığımda Azer karşımdaydı ona doğru ilk başta şaşkın bir şekilde baktım sonra ellerini bana uzattı ellerinde çiçek ve çikolata vardı elindekileri gördükten sonra gülmeye başladım Azer benim güldüğümü görünce bana uzattığı ellerine baktı ve saf bir şekilde niye gülüyorsun buraya geldiğim için mi dedi Azer e doğru yine gülümseyerek hayır tabi ki gelebilirsin ama kız istemeye gelir gibi gelmene gerek yoktu dedim elindeki çiçek ve çikolatayı göstererek o da bana bakarak kızlar çiçek ve çikolataları sevmiyor mu dedi bende diğer kızları bilmem ama ben severim dedim sadece ikisini yan yana getirince bir komik oldu dedim ve sonra kapıda kaldığını fark edip içeri geç deyip arkasından kapıyı kapattım içeri geldiğinde yerdeki temizlik malzemelerini görüp temizlik mi yapıyordun dedi bende evet son zamanlarda temizlemeye pek vaktim olmamıştı dedim oturduğu yerden ayağa kalkıp,

Kollarını yukarı sıyırıp yardım edeyim dedi ve ve yerleri silmeye başladı ona şaşkınca bakarak bu konuda benden daha iyisin galiba dedim bana bakmadan senden iyi olduğum tek konu bu değil dedi ona sadece bakıyordum bana doğru dönerek elinde çiçek çikolatayla yeni gelin gibi durma deyip yanına çağırdı elimdekileri tezgaha bırakıp yanına gittiğimde ayaktaki beni bileğimden tutup gözlerine bakmamı sağladı ona öylece bakarken birden gözlerin güzelmiş dediğinde kalbimin hızlandığını hissettim sonra elindeki bezi elime tutuşturup hadi çalış güzel Mira deyip benden uzaklaştı bir süre sadece ikimizde temizlik yaptık sonra ona doğru daha doğru düzgün tanışmadık bile ama şu an evimdesin dediğimde birden kafasını bana döndürüp bakmaya başladı sonra ayağa kalkıp elimden tutup beni yerden kaldırdıktan sonra koltuğa doğru onun peşinden gitmemi sağladı ve koltuğa beni hemen yanına oturttu ve elini bana uzatıp Ben Azer namı diğer sapık bey dediğinde gülümseyip bende elini tutup bende Mira güzel Mira dedim hani şu yürüyemeyen bana doğru bana başka ne sormak istersin dediğinde hala elim elindeydi ismimi nereden biliyorsun dedim  ve beni geçiştirmek ister gibi unuttun mu ben sapığım dedi imayla ona gerçekten neden sürekli karşıma çıkıyorsun dedim bana ben değil sen benim karşıma çıkıyorsun dedi ona tamam sıra sende sor dedim bana ben senin sadece bu güzelliğini merak ediyorum dedi ona bana iltifat etmeyi bırak bence artık dediğimde gülümsedi ve peki Mira dedi adımı o kadar güzel söylemişti ki nutkum tutulmak üzereydi tam o sırada kapı çaldı ben kapıyı açmaya gidip açmıştım kapıdaki Emirdi dağılmış görünüyordu gözleri elime kaydığında yanımdaki Azeri ve elimdeki elini fark ettim ve elimi çektim  Emir gerçekten yokluğumda boş durmamışsın dediğinde ona bir tokat geçirdim ona benimle böyle konuşamazsın dedim Emir bana bu çocuk mu yani dediğinde yanımdaki Azer in sinirlendiğini hissedebiliyordum ona doğru biz Azer le arkadaşız ayrıca sana ne dediğimde  Emir daha çok bağırarak senin bütün dertlerini dinledim  saçma sapan psikolojik travmalarınla uğraştım dediğinde hiç bir şey demeden sadece öylece kalmıştım üzgün değildim neden üzülmüyordum ama benim için cevabı basitti sevmiyordum Emir e doğru gülümseyerek ayrılalım dedim Emir çıldırmış gibi bağırmaya etrafa vurmaya başladı ve bu vurduklarından biri de bendim Emir bana vurduğunda geriye doğru düşmüştüm Azer bana bakarak kalmıştı ona baktığımda Emirin üzerini atılıp yumruklarını Emire geçirmeye başladı Emir baştaki şaşkınlıktan sonra o da Azer e vurmaya başladı ikisi birbirine yumruklar geçirirken Emir son yumruğunu Azer e geçirecekken Azer in önüne geçmiştim Emirin yumruğu yüzüme santim kala durmuştu Azer şaşkınlıkla bana bakarken Emir e hatırlıyor musun sen ne istersen yaparım demiştin şimdi istiyorum git dedim Emir bana bakarken bu sözlerimden sonra kendine gelmiş gibi özür dilerim dedi ve gitti sokağın ortasında sadece ben ve arkamdaki Azer kalmıştı 

Arkama dönmek istemiyordum yüzümü Azer e dönmeden özür dilerim ben böyle olacağını tahmin etmemiştim dedim Azer birkaç adımıyla beni önüme geçip dağılmış yüzüyle bana senin suçun değil Mira dedi başım eğik şekilde dururken eliyle çenemi tutup başımı ona kaldırdı ve bana ben seni korumak zorundayım prensesim dedi uzaklaştı 

İçimden bir his bu kelimeleri babamın bana bıraktığı zarfla ilgisi olduğunu söylüyordu.