Our classes had resume few weeks ago and surprise, surprise, the quizzes, exams and paper due are all over the place. I don't even know up until now how I managed to hand in those papers on time, passed my exams and quizzes just fine.
Nagkita kami ni Jade sa may library at doon namin pag-uusapan ang kailangan namin gawin para sa isang klase namin sa Filipino, kailangan daw namin bumisita sa iba't ibang mga museo dito at gawan daw ng review. Halos lahat ng kaklase namin makakarinig ka ng reklamo at ano daw ba ang silbi nitong activity namin sa magiging trabaho nila in the future.
"I'm helping you relax and unwind whilst majority of your classes have some exams or quizzes." our Professor said, "Let this be a reminder to get out of your dorms and breathe a fresh air from time to time."
Natahimik lahat sa sinabi ng Professor namin habang lualabas siya ng theatre. Tama nga naman. Yung klase niya kung tutuusin mas madali i-manage kesa sa iba naming majors na puro nga exams, at papers. Yung kaniya hangga't kailan daw namin pwede ipasa, wag lang daw sa katapusan ng school year.
"When are we available to visit museums pala?" Jade asked me while she's scribbling down something on her iPad, "Nagccheck ako ng calendar natin with due dates into considerations, pero parang pwede naman tayo mag-ikot next week mga Wednesday or Thursday?"
"Yeah, that's ok then." sabi ko. Hanggang ngayon naman up to date parin kami sa klase, kahit papaano. Kaya hangga't kailan namin gusto magpunta ng museum para gawin yung paper, pwede namin magawa. Ganito pala ang kagandahan kapag caught up ka sa school works ano?
"Do you have museums in mind?" She asked next, "I've been looking it up since then pero parang wala akong kamalay-malay?"
I chuckled, "Masyado ka kasing hindi naglalalabas kaya ganyan," sabi ko, "Wag ka mag-alala, ipapakita ko bukas kung san tayo pwede pumunta para makalabas at makagala ka naman."
Nakatanggap ako ng hampas sa braso galing sa kaniya at napa-aray ako't iniinda ang sakit. Kahit kailan talaga ang bigat ng kamay nito.
"Ikaw kayang hindi payagan lumabas dyan ever since grade school ako? Lagi nalang ako sa harapan ng libro kaya please, I don't need this kind of negativity at this hour."
Sumapit na nga ang next week at inaantay ko nalang siya sa lumabas ng bahay nila. She texted me na she has to go and sleep at their house kasi may parang pinagawa ata sakaniya ang Mom niya or Dad niya? Idk. Kaya she just texted me her home address at don ko nalang daw siya sunduin.
"Pasok ka hijo," Nagulat ako sa matandang babaeng lumabas sa bahay nila at napansin niya ata akong nakaupo sa side walk. "Nakikita kita sa CCTV kung anong ginagawa mo dyan sa labas."
Kinabahan ako ng malubha dahil sa sinabi niya, wala naman akong ginawang iba hindi ba? Nag-aantay lang naman ako dito sa sidewalk and? Nothing else? Hopefully?
"Kaibigan mo ba si Uneneng?" sunod niyang tanong, "Nasa office pa siya ni Justice, baka mamaya pa ulit yun. Pasok ka muna para maka-inom ka manlang ng tubig."
Uneneng? Sinong uneneng? Si Jade ba or w--
Tatanggi sana ako kaso hinihila na niya ako papasok ng bahay.
I must say their house is so grand na parang nasa ibang bansa ka dahil sa interior. It's modern type home, it's clean, well-lit inside and there are paintings that are hanging in the wall. There are some pictures, mostly Jade while she grows up and a couple of family picture frames pero alam mong luma na iyon dahil ang bata pa doon ni Jade. Overall atmosphere of their home, it felt weird to be honest. It feels like, it's not a home?
BINABASA MO ANG
Only Reminds Me Of You
Fiksi Umum(The Unbreakable Love - Sequel). Meet Jarrett. Seeing as Pre-Law as a challenging course for him, but Jade Marie makes it more bearable and surviving.
