-မင္ေလး သတိရပါေတာ့ကြာ စိက္ခ်ပါမင္ ေမာင္တို႔ မိသားစုေလးေအးခ်မ္းတ့ဲေနရာမွာ ဘဲေျပာင္းေနၾကမယ္ ခုခ်ိန္ကစၿပီး ေမာင္ အသက္န႔ဲရင္းၿပီးကာကြယ္ပါ့မယ္..
...ေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ ေဆးရံုကုတင္ေဘးမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတ့ဲ ေဂ်ာင္ဂု ကေလးကလည္းအလိုက္တသိ ႏိုးေနတာေတာင္မငိုဘူး သူ႔ဘာသာၿငိမ္ေနတာ
-သားသား ႏိုးေနၿပီလား.အကိုဂ်င္း ေဂ်ာင္ဂုကိုႏိုးလိုက္အံုး
-ေဂ်ာင္ဂု ေဂ်ာင္ဂု ဆိုဖာေပၚမွာမအိပ္ဘဲ ဒီမွာဘာလို႔လာအိပ္ေနတာလဲ
-ေအာ္ အကိုတို႔ လာၾကၿပီလား ညက မင္ေလးက ဘာျဖစ္မွန္မသိဘူး တခုခုကိုလန္႔ေနသလိုဘဲ အ့ဲတာန႔ဲ မင္ကိုေစာင့္ေနရင္န႔ဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ
- သား..သား....
-မင္ေလး.မင္ေလး..
-.ဟင္..ေမာင္..
-သတိရလာၿပီလားမင္
-ေမာင္ ကေလးေရာ မင္ကေလးေရာ
-႐ွိပါတယ္ဗ်ာ မင္သားက ခုမွေမြးကင္းစကေလး ဘယ္မွမသြားတက္ေသးဘူးေနာ္
-ဂ်ီမင္းတိုျမန္း ႏိုးလာတာန႔ဲ ေမာင္ သားန႔ဲ ငါတို႔ၾက႐ွိတယ္ေတာင္မထင္ဘူး
-မဟုပါဘူးကြာ သားကိုငါ့ဆီေပးပါ့လား ခ်ီခ်င္လို
-ရလို႔လားမင္ေလး
-ရပါတယ္ေမာင္ရ႕ဲ
-အ့ဲဆိုထေမာင္ထူေပးမယ္
-ဟုေမာင္
...ဒီလိုန႔ဲ.ဂွိမင္းေလးလည္းေဆးရံုကဆင္းရၿပီ ေဂ်ာင္ဂုအိမ္မွာလိုက္မေနေတာ့ဘဲ အကိုဂ်င္းအိမ္ကိုသာ လိုက္လာခ့ဲတယ္
-သားတို႔အိမ္ခြဲေနေတာ့မယ္
-ဘာေျပာတယ္ ေဂ်ာင္ဂု ငါက နင့္ကိုအျမင့္ကိုတက္ေစခ်င္လို႔ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခ့ဲ နင္ကေတာ့ ျပာပံုထဲကိုတိုးဝင္ခ်င္ေနတ့ဲအေကာင္ေကာင္းၿပီေလ အ့ဲေလာက္မွ အ့ဲေကာင္ဘက္လိုက္ေနခ်င္ေနရင္ နင္န႔ဲငါန႔ဲဘာမွမေတာ္ေတာ့ဘူး နင္ကိုအေမြပ်က္စြန္႔လႊက္မယ္
-က်ေတာ္အ့ဲတာေတမမက္ဘူးအေမ က်ေတာ္သားန႔ဲ က်ေတာေယာက်္ား႐ွိေနရင္ရၿပီ ကန္ေတာ့ခဲပါတယ္
-ေတာက္စ္.......
...အ့ဲလိုန႔ဲ မိဘေတန႔ဲအဆက္ျဖက္ အကိုဂ်င္းအိမ္မွာလည္းမေနေတာ့ဘဲ ေဂ်ာင္ဂုအေမမသိေအာင္ဝယ္ထားတ့ဲ အိမ္မွာဘဲ ေနဖို႔ ေဂ်ာင္ဂုအေဖဟာခြင့္ျပဳေပးလိုက္တယ္ ....