The Reason Behind His GOODBYE

thanks RALPH.

Chapter 14

Gayle’s POV

Nandito ako ngayon sa bahay namin.

Since wala pang tao sa bahay, kinuha ko yung paborito kong album.

Pictures namin nina mama at papa.

4 years old ako, I was really a papa’s girl.

Namiss ko to.

Habang tinitignan ko yung mga pictures, narinig kong bumukas yung pinto.

I think its papa.

Kinuha ko yung picture namin. Nakahiga kami pareho sa sofa. Tulog.

Parehas pa kami ng damit.

Nung narinig ko binuksan niya ang pinto, tumakbo ako.

Gusto ko siyang i-hug.

Pero…

“wala yung asawa ko.” –papa.

“hihihihihihihihi. Better!” –Malanding babae

“Hi pa.”

Nagulat siya. Pero nginitian ko lang siya.

Pilit na ngiti.

Pinakita ko sa kanya yung picture.

“Remember this? ang saya natin noon pa. pero hindi na to mauulit. I have to go.”

Hindi siya nakaimik.

Tinignan ko yung babaeng kasama niya.

“Nga pala Feb.13 ngayon. Na-greet mo na ba si papa? 21st anniversary nila ngayon ng mama ko.”

Hindi ko namalayang tumulo ang mga luha ko.

.

.

.

.

.

.

.

“tahan na ksi. Iyakin!” –Ralph

“Ralph, thank you.” –me

He just smiled.

“dalhin kita kay Rence?” –Ralph

Hindi ko sinagot yung tanong niya.

“alam mo, nung buhay pa si Rence lagi niyang sinasabi na maaayos din ang lahat. Palgi ko naming tinatanong kung kelan. Ang parati niyang sagot gagawan ko yan ng paraan. Pero nasayang din. Ikaw Ralph, sasabihin mo rin bang maayos din ang lahat? Sasabihin mo rin bang gagawa ka ng paraan?” –Me

“hindi man maaayos yan, alam kong makakaya mo. Alam mo, hindi sasabihin ni God na itulak mo  yang pader dahil inaasahan niyang makakaya mo itong patumbahin, kundi alam niya kasing sa pagtulak mo dun sa pader, magkakaroon ng ng mga muscles para sa susunod na laban mo, mananalo ka na. maging malakas ka lang Gayle.” –Ralph.

“Pano ako magiging malakas kung gutom ako? Haist! Iba ka talaga sa kambal mo! magluto ka dali!” –Me

“nako naman! Ang takaw! Teka lng mahal na prinsesa. Hahahaha.” –Ralph.

salamat RALPH. J