SİYAH KELEBEK

5. BADEM ŞEKERLERİ

İyi okumalar.

"BADEM ŞEKERLERİ"

"Aslında sana getirdiğim hediyelerin hepsi bahaneydi." Diye itirafta buluşmuş siyah kelebek.

"Nasıl yani?" Demiş gökkuşağı kelebek, birden böyle konuya girmesini oda beklemiyormuş.

"Hediyeler bahaneydi, hepsi seni biraz daha görebilmek içindi." Gökkuşağı kelebek şaşırmamış aslında, çünkü sırf vakit geçirmek için saçma sapan bahaneler bulmasından anlamış siyah kelebeğin niyetini. İlk başlarda uzak dursa da içten içe onunda hoşuna gidiyormuş bu halleri.

Gökkuşağı kelebek onun bu itirafına karşı gülmüş ve yine siyah kelebek onun gülüşüne dalıp gitmiş...

🦋

Annem öldükten sonra zaten zor olan hayatım daha da zorlaşmıştı. Babam sürekli eve bir kadın getiriyor, sürekli içiyordu. İçtiği zamanda bana sarıyor beni dövüyordu. Hatta bir keresinde içkiliyken üzerimi soymaya bile çalışmıştı ama eve getirdiği kadınlardan biri merhametli çıkmıştı ve beni kurtarmıştı. O günü babam hiç hatırlamamış, hep inkar etmişti. O yüzden onun içtiği geceler aç kalacağımı bilsem bile odamdan hiç çıkmazdım.

Gerçekten merak ediyordum, bir insan nasıl bu kadar kötü olabilirdi? Onunda babası ona sevgi göstermez, onu hep dövermiş, annem bu yüzden hep babanı anla derdi bana. Oda sevgisiz büyüdü, o yüzden sevgisini nasıl göstereceğini bilmiyor. Nasıl gördüyse öyle davranıyor ve derdi.

Ama bende görmemiştim. Ben neden etrafa saldırıp alkol bağımlısı olmuyordum peki?
Bu insanın içinde vardı, bize irade boşuna verilmemişti sonuçta.

Ellerindeki poşetleri yüzüme tutarak kocaman gülümseyen Ezel'e şaşkınlıkla bakıyordum. Bu saatte burada ne işi vardı?
Elimdeki poşetleri almayacağımı anladığında zorla elime tutuşturmuştu. Eli elime değdiğinde omuzunda ki gerilen kaslarını hissetmiştim.

"Ne işin var senin burda?" Dedim hala şaşkınca ona bakarken. Bir kolunu kapıya yasladı, gözlerime bakarken derin bir iç çekmişti.

"Duydum ki, küçük bir kız çocuğu bu gün badem şekerlerinden yiyememiş, bende ona badem şekeri getirdim." Diye mırıldandı tebessüm ederek. Beni babam böyle düşünmüyordu, onun bu ince düşünceleri gerçek miydi, yoksa elde edene kadar mı?
Başımı iki yana salladım, bazı şeyleri anlaması gerekiyordu.

"Bak," dedim elimdeki poşeti yeniden içim acıyarak eline tutuştururken. Bu gün badem şekeri hiç yememiştim ve biraz daha gözümün önünde durursa hemen poşete saldırabilirdim. Badem şekerleri benim için sigara bağımlısı bir insanın, sigaraya olan bağlılığı gibiydi. "Ben anlatamıyorum sanırım, bunları senden istemedim. Ve bu saatte bir genç kızın evine böylece gelemezsin. Daha adını bile dün öğrendim Ezel. Sen daha dün tanıştığın birine bu kadar güvenir misin hep?" Biraz sert çıkışmış olabilirdim ama ona da güvenmezdim. Nerden bilebilirdim ki? bu badem şekerleri belki zehirliydi. belki gerçekten benden hoşlanmış olabilirdi ama kötü bir niyeti olmadığını, içini görmediğim için bilemezdim ama değil mi?