![]()
İyi okumalar.
"SON NEFES"
"Diyelim ki bir gün, hiç affedemeyeceğim kadar büyük bir hata yaptın. Kendini affetmek için ne yapardın?" Diye sormuş gökkuşağı kelebek. Siyah kelebek gülümsemiş.
"Ölürdüm."
"Ölerek mi kendini affettireceksin?" Demiş gökkuşağı kelebek şaşkınca. Ölünce onu öyle mi affedecekti?
"Affettirmek için değil, gökkuşağı. Sana öyle bir hata yaparsam zaten ölmeyi hak ettiğimden." Demiş siyah kelebek.
Gökkuşağı susmuş, ne diyebilirmiş ki? O zaten onu o kadar severken, kendisine bir hatası olmaz diye düşünmüş.
Ama bu dünyada herkesin sevdiğini öldürdüğünü nerden bilebilirmiş ki?
🦋
Hayat tesadüf ve ihtimallerle doluydu.
Ama bazen insanlar aradaki farkı kaçırabiliyordu, tesadüf ve ihtimaller belkide sizin kaderinizdi?
Boynuma atlayan mavi saçlı kız ile neye uğradığımı şaşırmıştım. Ama beni daha çok şaşırtan, Ezel'e aşkım diye seslenmesiydi.
Sevgilisi mi vardı? Öyle olsa, neden benim peşimde koşup fotoğraflarımı saklasındı ki?
"Senin bu kadar uzun saçların mı vardı ya?" Mavi saçlı kız hâlâ benden ayrılmadan öldürmek ister gibi sıkı sıkı sarılıyordu. Beni hâlâ Ezel sandığı için uzun saçlarımın ona tuhaf gelmesi normaldi tabii.
Bir anda çığlık atarak geri çekildiğinde çığlığı ile bende irkilerek geri gittim. Eliyle ağzını kapatarak baştan aşağı beni süzdü.
"Sen de kimsin?" Dedi en sonunda konuşabildiğinde. O sırada iki saattir sesleri duymayan Ezel nihayet bizi duymuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH KELEBEK
Romance"Bir kelebek olsam," diye fısıldadı kulağıma doğru hafif eğilerek. "Gökyüzünü unutur, göğüs kafesini evim bilirim, kız çocuğu" O simsiyahtı ve ben üç günlük ömrü olan küçük bir kelebektim... __ 𝕰𝖟𝖊𝖑&𝕰𝖋𝖘𝖚𝖓
