![]()
İyi okumalar.
"KÂBUS"
"Ne zaman korksam,ne zaman üzülsem ilk sana gelirdim ben, siyah kelebek."
Demiş gökkuşağı, önce siyah olan kanatlarına sonra da siyah kelebeğe bakarken.
"Biliyorum, hep bana sığındın." Demiş acı içinde, siyah kelebek.
"Ama bir tek senden kaçmak istedim biliyor musun?" Can yakıcı cümlelerine devam etmiş; "bir senden kaçtım, bir sana sığındım."
"Onu da bilmiyorum, gökkuşağı. Ve hiçbir zaman bundan şikayetçi olmadım."
"Biliyorum, siyah kelebek. Maalesef biliyorum."
Onlar birbirinden kaçarken aynı zamanda da sığınacak kadar birbirlerine muhtaçlardı.
🦋
Hayatımdaki insanlar hep sayılı olmuştu, çünkü güven problemi olan birisi hayatına insan almaktan çekinirdi.
O yüzden ben insanlara git derdim, kendimden uzaklaştırırdım onları ve onlar da sorgulamadan giderdi.
Bu kız neden böyle? Diye sormazlardı mesela. Haklılardı bir yandan ama ben onların gözünde sadece soğuk nevale, kendi halinde, eğlenmeyi bilmeyen, ölü gibi yaşayan bir kızdım.
Sorun böyle düşünmeleri değildi, sorun beni bu hale neyin getirdiğini bilmeden yargılamalarıydı.
"Sikeyim mesafeleri. Koymuyorum kızım mesafe falan. Hadi uzaklaştır beni kendinden."
Ama o...
Gitmiyordu, pes etmiyordu. Beni yargılamıyor aksine beni bu hale getirenin ne olduğunu anlamak için her daim yanımda duruyordu. Ki ben, bir kişiye güvenmek için yıllarımı harcarken, ona bu kadar kısa bir sürede böyle güvenmem olacak iş değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH KELEBEK
Romantizm"Bir kelebek olsam," diye fısıldadı kulağıma doğru hafif eğilerek. "Gökyüzünü unutur, göğüs kafesini evim bilirim, kız çocuğu" O simsiyahtı ve ben üç günlük ömrü olan küçük bir kelebektim... __ 𝕰𝖟𝖊𝖑&𝕰𝖋𝖘𝖚𝖓
