Hayvanat Bahçesine Hoşgeldiniz!

Bölüm 8

''AHHHh!!!''

Genç adam yerde deli danalar gibi kıvranıyordu.Bir yandan da anlamsız kelimeler mırıldanıyordu.Etrafı bir sürü insan yığınıyla ve tabi ki polislerle sarılıydı.

Nik'in kulağına belli belirsiz ''Hey iyimisin!'' ''Ambulans birazdan burada olur'' ''Neren acıyor''gibi sözcükler geliyordu.Her ne kadar bunlara cevap veremese de

''Neren acıyor'' sorusuna içinden kahkahalarla güldü''Nerem mi acıyor!!Nerem acımıyor ki!!'' demeyi o kadar çok istediki.Karnına aldığı bir tekmeden dolayı nefes alması

kısa süreliğinede olsa daraldı, aynı zamanda darbe almaktan yüzü uyuşmuştu ve tabi ki heryeri kan içindeydi.Bir an aklına gelen şeyle irkildi''Ya biçimli yüzüm şekil

değiştirdiyse'' herhalde bunu sesli bir biçimde söyleseydi onu hemen burda linç ederlerdi.Acıdan beyni uyuşmuştu dikkatli düşünemiyordu bile.Nik dayak yemeye hiç mi

hiç alışık değildi tamam bazen abi veya aşıklar tarafından tartaklandığı olmuştu-hatta baya- ama böylesini hiç ama hiç hatırlamıyordu.Pek süt çocuğu sayılmazdı ama

kavgalarada dalmazdı.Gözlerinin önüne perde inmiş ve onu açmak istercesine gözlerini kırpıştırmaya başladı.Bir ara bir hengame oldu belliki polis kalabalığı dağıtmayı

akıl edebilmişti.Nik izlenmeye , ilgi odağı olmaya her zaman bayılmıştı ama şuan rencide olduğunu hissedebiliyordu , ve bu histen nefret etti.Bir süre sonra ambulans

sirenlerini duydu her ne kadar doğrulmaya çalışsada kalkmaya takati yoktu.Sokak lambasından gelen ışığın nikin yüzü aydınlatmasıyla kalabalığın geri çekildiğini hatırladı.

Aniden gelen ışıkla gözlerini birbirine dahada kilitledi bunu yapmasıyla gözünde şiddetli bir ağrı peydahlanması bir oldu.Acıyla inledi tam bu sırada bir sedyeye yerleştirildi.Sedyeye

yerleştirilirken tüm kasları gerildi ve çığlığı bastı.Taze yaraları onu çok zorluyordu.Belli ki adamlar onu iyi benzetmiş.İki görevli niki sedyeye koyarak ambulansa bindirdi.

Genç adam uyku moduna geçerken araba hareket etmeye başlamıştı bile.

.................

Genç kız ne yapıcağını bilemez şekilde bir arkasına bir önüne bakarak yürüyordu.Bir ara bu döngü yüzünden sendeledi neredeyse yere kapaklanıcakken son anda sokak lambalarından

birine tutundu.''Ne yaptım ben'' diye ağlamaklı bir sesle mırıldandı.Ama kısa sürede toparlandı ''O bunu sonuna kadar hakediyordu'' diye kendini teskin etti.

Ama yine de içinde bir burukluk vardı.Tamam gerçektende hakediyordu ama bir insanın kendisi yüzünden bu hale düşmesi onu sarsmıştı.Elleriyle göz yaşlarını sildi ve

bir süreliğine Nikin etrafına  toplanmış kalabalığı izlemeye koyuldu.Hemen hemen nik hiç gözükmüyordu ama ne kadar acı çektiğini anlaması için yüz ifadesine ihtiyacı yoktu ,

çünkü her şeyin yakın şahidiydi.Onun iyi olduğundan emin olana kadar görüş mesafesinde onu izledi.Siren sesleri duymasıyla direğin arkasına sindi.Bu siren seslerinin sahibinin

ambulans olduğunu anlaması uzun sürmemişti.Olduğu yerde doğruldu ve bir çığlık duymasıyla başına balyoz vurulmuş gibi hissetti.Çünkü bu Nikin çığlığıydı.Şimdiye kadar

çoktan pişman olmuştu bile .Genç adamın sedyeye alınıp arabaya bindirildiğini gördüğünde pardisösüne iyice sarılarak bir taksi bulmak umuduyla genç adamın ters yönünde