Nicolo'nun İtalya'ya gelişinin üstünden 6 gün geçmişti ve yarın tekrar Türkiye'ye dönmesi gerekiyordu. Uzun süre birbirimizden uzak kalmak bizi yıpratıyordu. Yaklaşık 7 aydır bu şekilde devam ediyorduk. Bazen o geliyordu bazen ben gidiyordum. İlişkimiz beklenmedik bir şekilde çok güzel ilerliyordu. Uzak mesafe, saat farkı ve birbirimizi çok fazla özlememiz dışında tabi.
Şimdi ise onun evindeydik. Eşyalarını toplamasına yardım ediyordum. Valizine bolca benim tişörtlerimden eklemeyi unutmuyordu. Ben de onun formalarını gizlice yürütüyordum. İkimiz de bu durumdan şikayetçi değildik. Ben tişörtlerini katlamakla meşguldüm ama Nico on dakikadan fazladır ortalarda yoktu.
"Nico neredesin sevgilim?" diye seslendim olduğum yerde. Ancak bir cevap gelmedi. Çıkıp diğer odalara bakmaya karar verdim. Birkaç adım ilerlemiştim ki birbirimize çarptık. Nicolo'nun elindeki şey hızla yere düştü. O eğilip paketi alırken ben de onu izliyordum.
"Neredeydin? Bavulun hazır sayılır. Sen tekrar kontrol etmelisin."
"Boş ver şimdi bavulu gelsene benle." dedi elimden tutarken. Konuşmama bile izin vermeden beni tekrar yatak odasına getirdi.
"Bebeğim işimiz bitince sevişiriz."
"Oh sevişmek mi istiyorsun?"
"Sen istemiyor musun?"
Şaşkınca ona baktım. Genelde beni böyle yatağa sürüklediğinde gecemiz sevişmeden bitmezdi. Nicolo kıkırdamaya başladı.
"Onu en sona saklıyorum."
Elindeki paketi yatağa bıraktı.
"Ne bu?" dedim merakla. Cevap vermeden ellerimi tuttu.
"Rachel seni çok seviyorum."
"Ben de seni seviyorum Nico." gülümsedim.
"Bebeğim lütfen konuşmama izin ver tamam mı? Söyleyeceklerini ben bitirince söyle lütfen."
Dediklerini başımla onaylasam da benden ayrılmaya mı çalışıyordu onu anlamaya çalışıyordum. Eğer öyle bir şey yapacaksa beklemeden tokadı basardım.
"Geçmişimde gurur duyduğum şeyler yok. Ama bundan sonra o tür şeyler olmayacağına dair bir söz verebilirim. Bir şekilde hayatıma girip beni değiştirdin. Bunun için minnettarım. Sensiz burada olamazdım biliyorum. Sahadaki performansımı bile seninle olan ilişkim belirliyor. Seni çok seviyorum Rachel ve hep benimle ol istiyorum."
Uzanıp paketi aldı sonrasında ise bana verdi. Gözlerine baktım. Açmam için başıyla onay verdi.
Paketin içinde doğum gününde ona verdiğim anahtarlık vardı. Anahtarlığa asılı olan bir de anahtar. Ne olduğunu anlamaya çalışırken sanki o zihnimi okuyormuş gibi cevap verdi.
"İstanbul'da bir ev aldım. Bizim evimiz olması için. Benimle İstanbul'a gelir misin?"
Önce ne dediklerini algılayamadım. Birkaç dakika öyle durdum.
"Nico... Ben... Burada bir işim var. Ailem... Arkadaşlarım... Bu zor bir karar." dedim çekinerek.
"Biliyorum bebeğim. Devrim ve ben senin için bir yerle görüştük. Sana bayıldılar. Tek sorunun bu olmadığını biliyorum ama iş için endişelenmene gerek yok. Diğer şeyler hakkında bir yorum yapamıyorum. Sadece senin doğru kişi olduğunu biliyorum ve yapmak istedim. Benimle olmanı istedim Rachel. Belki bencilce ama be-"
Daha fazla beklemeden dudaklarına kapandım. Öpücükte gülümsediğini hissedebiliyordum. Bu büyük bir karardı ama Nicolo'yla olacak her şeye razıydım. Riski alabiliyordum. Denemeye değerdi çünkü onu seviyordum ve onun da beni sevdiğini hissedebiliyordum. Benim için her şeyi önceden düşünmüştü.
"Geleceğim Nicolo. Daha fazla sensiz kalmak istemiyorum. Seni seviyorum."
"Ben de seni seviyorum Rachel. Tahmin ettiğinden daha fazla."
Tekrar öpüştük ama bu kısa sürdü. Üstelik bu sefer öpücüğü bitiren taraf Nicolo'ydu.
"Takımla konuşacağım. Birkaç gün gecikeceğimi söyleyeceğim. Evindeki gerekli eşyaları toplarız. İstiyorsan eşyaları da alırız. Bil diye söylüyorum İstanbul'daki evimizde her şey var. Ama götürmek istediğin şeyler vardır tabi. Buraya geldiğinde kalacak bir yer olsun diyorsan taşımak zorunda değiliz. Ya da yine burada kalırız. Her şey sana bağlı bebeğim."
Soluksuz konuştuğunda gülümsedim. Bunu uzun süredir düşünüyor olmalıydı.
"Bazı eşyalarımı İstanbul'daki evimize götürelim. Kalanları buraya, evine getiririz. İtalya'ya geldiğimizde burada kalırız. Olur mu?"
"Senin istediğin her şey olur bebeğim." uzandı ve hızlı bir öpücük koydu.
"Gidip başkanı arayacağım. Sonra senin evine gidip işleri halledelim."
Kapıdan çıkarken durup bana baktı.
"Ya da bu gece sevişiriz. Ev bir yere kaçmıyor."
------------
bebeklerim diger bolum final olur gibi
