KORKU HİKAYELERİ

Kırmızı Göz

İyi Okumalar♡

Kâhrolası araba... şimdi bozulacak zamanı bulmuştu. Gece gece ormanın ortasında böyle duramazdım. Arabadan çıktım.

"Bu gece bir yerde kalmalıyım."sesli düşünürken o an bir ışık fark ettim. İlerde bir evden yansıdığını gördüm. Hemen arabadan çantamı alıp o eve doğru yürüdüm.

Evin önüne geldiğimde tahta kapıya vurdum. Kapı açıldığında yaşlı bir kadınla karşılaştım.

"Merhaba...Arabam bozuldu. Yarın tamirci çağırıcam, gelip sorunu çözene kadar bu gece sizde kalabilir miyim?"dedim.

Yaşlı kadın bir kaç saniye bekledikten sonra konuşmaya başladı."Tabii kızım istediğin kadar kalabilirsin. Yalnız... bir şartım var."dedi. Şart mı?

"Nezaketiniz için teşekkür ederim. Peki şartınız nedir?"diye sordum.

"Dediğim gibi istediğin kadar kalabilirsin yavrum. Ama kızımın odasına girmediğin sürece." Kızının odasına niye gireyim ki tek derdim bu geceyi sağ sağlim geçirmek. Ama bunu ona söylemedim.

Başımı olumlu anlamda sallayıp eve girdim. Kızı hakkında hassas olmalıydı.
Birlikte odaya geçtik. Gecenin ilerleyen saatlerinde yukarı kata çıkıp odamı göstermişti. Bende minnetle tekrardan teşekkürlerimi iletmiştim.

Yaşlı kadın odamı gösterip gittiğinde odamın hemen yanındaki odaya gözüm kaydı."Orası kızımın odası"demişti. Gözlerimi ordan çekip odama girmek için elimi kapı koluna attım. Ah... hadi ama merakıma yenik düşmemeliydim. Elimi çektim. Tekrar yan odaya baktım. Sadece... delikten bakıp gelicektim. Bir şey olmazdı.

Odanın önüne geldim yavaşça kapı deliğine doğru eğildim. Gözlerimi kısarak odanın içini görmeye çalıştım.

Gördüğüm şey... pencereye dönmüş üzerinde beyaz bir elbise olan uzun siyah saçlara sahip olan bir kadın. Sandalyeye oturmuştu ve pencere tarafına döndüğü için yüzünü göremiyordum.

Tekrar doğruldum. Odama doğru yönelip içeri girdim. Yatağa yattım, uyumak istiyordum. Umarım arabam yarın tamir edilirdi. Sonrası karanlıktı...

Gecenin bir vakti uyanmıştım. Merdivenlerden aşağı inip mutfağa yöneldim. Dilim damağım kuruduğu için su içmeye gelmiştim. Suyu içip tekrardan yukarı çıktım. Tam odama girecekken tekrardan yan odaya göz attım. Değişiklik var mı diye merak etmiştim. Tekrar kapıya yaklaşıp delikten baktım.

Gördüğüm şey... kıpkırmızı bir oda. Hemde kırmızının çok güzel bir tonuydu.

Gülümseyip doğruldum."Çok güzel bir odası var"diye içimden geçirdim. Tekrardan odama döndüm ve yatağa girdim.

Sabah olduğunda artık gitme vakti gelmişti. Kapıda yaşlı kadına minnettar bakışlarla baktım."Çok teşekkür ederim beni evinize davet ettiğiniz için" oda bana bakarak gülümsemeyle karşılık verdi. Bunu söyleyip söylememek arasında kalmıştım ama söylemeden gidemezdim.

"Bu arada kendimi tutamadım. Üzgünüm merak edip kızınızın odasına kapı deliğinden baktım. Gerçekten... kızınızın çok güzel bir odası var. Kıpkırmızı..." dedim gülümseyerek. O ise kaşlarını çatarak beni izledi. Sonrasında ise konuşmaya başladı.

"Benim kızım yok ki. Benim kızım yıllar önce öldü. Benim kızımın sadece bir gözü kırmızıydı..."

O günü hala unutamamıştım. Düşündükçe sanki o güne tekrardan gidiyordum. Tüyler ürperticiydi.

Demek o gördüğüm kırmızılık...

•••

Okuduğunuz için teşekkürler😊
Bir sonraki hikayede görüşmek üzere...