KORKU HİKAYELERİ

Bodrum Katı

İyi Okumalar♡

Eve döndüğümüzde hava kararmıştı. Arkadaşım benden önce koşup eve girdi. Arkasından gülerek bende içeri girdim. Mutfağa yönelip elimdeki aburcuburları dolaplara yerleştirdim. Elime bir tabak alıp cips paketini açtım.

Bu evde 5 kız arkadaş olarak kalıyorduk. Sabahları okula gidip akşamüzeri geliyorduk. Bazı arkadaşlarım eve erken geliyordu bazıları ise geç. Ama sonuç olarak günün sonunda hepimiz evde beraberdik.

Mutfakta tezgahın üstündeki fazlalıkları da topladım. Sonrasında çıkarken mutfağın ve koridorun ışıklarını kapattım.

Salona gittiğimde kızlar derin bir dedikodunun içindeydi. Saat ilerledikçe artık yavaştan yukarı odalarımıza çıkma vakti gelmişti. Diğer kızlar yukarı çıkarken bir arkadaşım mutfağa gitti. Bende peşinden gittim. Susamıştım bu yüzden soğuk bir içeçek fena olmazdı.

Mutfağa girdiğimde arkadaşım kaşlarını çatarak dolaplarda bir şey arıyordu."Ne oldu? Ne arıyorsun?"diye sordum. Son dolabıda kapatıp bana döndü.

"Yok... yok bulamıyorum. Benle sen gelirken marketten meyveli sodalar almamış mıydık? Yoksa ben mi yanlış hatırlıyorum" diyerek tekrar etrafa göz gezdirdi.

"Evet almıştık. Hatta az önce dolaba koymuştum."yanlış hatırlamıyorsam tabii...

"Dolaba baktım yok. Kızlar mı içti acaba?"

"Kızlar içtiyse görürdük. Hem kızlar hepsini bitirmiş olamaz. Neyse... yarın sabah söyleriz kızlara. Uçtu değil ya..."
Sonrasında birlikte yukarı odalarımıza çıkıp uyuduk.

İşte her şey o gece başlamıştı...

O geceden sonra bu olayların sonu gelmek bilmedi. İlk zamanlar iki üç haftada bir yiyecek veya içecekler kayboluyordu. Sonrasında nerdeyse her hafta olmaya başladı. Bu durum artık korkutucu olmaya başlamıştı.

Kızlarla defalarca kez konuşmuştuk. Eğer aramızdan birisi yiyecekleri alıyor ve bizden gizliyor ise söylesin diye. Ama maalesef kızlar defalarca kez hep aynı şeyi söylüyordu. Hiç biri yiyeceklerle ilgili bir şey bilmediklerini iddia ediyordu.

Bu olayların üzerinden tamı tamına 5 ay geçmişti. Tabii ki bu süreçte olayları sıklıkla yaşamaya devam ediyorduk. Bir gün yine eve dönüyordum. Hava kararmıştı. Evin kapısına yaklaşıp anahtarı deliğe soktum. İçeri girdim. Bir tuhaflık vardı. Kızların sesi salondan gelmiyordu. Kaşlarım hafif çatılırken kapıyı yavaşça kapattım. Bileğimdeki saate gözüm kaydığında neden salonda olmadıklarını anlamıştım. Kızların odalarına çıkma saatiydi. Şuan yukarda odalarında sevgilileriyle konuşuyor olabilirler. Neyse...

Elimdekilerle birlikte içeriye ilerlerken mutfak kapısının önünde bir karartı gördüm. Bunun bir insan sülieti olduğuna yemin edebilirdim. Karartı hızlıca gözlerimin önünden geçip gidiyordu. Kızlardan hangisi olduğunu karanlıkta pek seçemedim.

"Hey! Ben geldim. Bugün biraz işim vardı.
Biraz işten daha fazla iş..." diye kıkırdadım. O ise cevap vermeden gözden kayboldu.

Buda neydi şimdi?

Eşyaları bırakıp yukarı kızların yanına çıktım. Kızların yanına gittiğimde az önce ki olayı anlattım. Kızlar ise ben anlatmayı bitiremeden ayağa kalkıp tedirginlikle etrafa baktı.

"Biz hiç aşağıya inmedik ki değil mi kızlar?"kızlar onaylayarak başlarını salladıklarında bende şok içinde kalmış etrafa bakıyordum.

Sonrasında ne mi oldu? Polisleri eve çağırdık. Evin her yerini didik didik aradılar ama hiçbir şey bulamadılar. Sadece... bir yere bakmamışlardı.

Bodrum katı.

Adamlar en son oraya inip kontrol ettiler. Gördükleri şey... inanılmazdı, gerçekten kimse bunu gözleriyle görmeden inanmazdı. Ve biz görmüştük ama hâlâ inanamıyorduk...

Her yerde yiyecek çöpleri, o çöplerin arasında kirli bir yatak ve yatağın üstünde bir adam... Evet bodrum katımızda bir adam yaşıyordu.

Meğersem kaç aydır yiyeceklerimizin kaybolmasının sebebi buymuş. Bu adam biz gece uyurken evde dolaşıyordu öyle mi.

Peki... sizce biz bu adamın varlığından haberdar olmasaydık neler olurdu???

•••

Okuduğunuz için teşekkürler😊
Bir sonraki hikayede görüşmek üzere...