Show Yourself To Me

CHAPTER 9: "My Aqui"

Chapter 9

After that ay umalis na ako sa apartment ni yesha at ngayon na ako nalang mag isa isa isa naring nagtakbuhan ang mga what if ko sa utak ko, what if pinilit ko lang ang mga sinabi ko kanina what if nadala lang ako, what if di ko siya kayang kalimutan, what if hindi ako makag move on

"AHHHHHHHHH!!!!!" Sigaw ko, dahil hindi mapakali ang utak ko napatingin ako sa paligid at buti nalang walang tao nasa bay walk na pala ako kaya pala walang tao nag lakad lakad lang ako di ko alam na rating ko na pala ang karagatan I look around and smile bumababa ako galing sa bridge para malanghap ang hangin galing sa gilid ng dagat

"sana may kasama ako ngayon, siguro kung mayron di ako magkakaroon ng pagkakataong makausap ang sarili ko at mag karoon ng maraming tanong sa utak ko it's really scary to be alone" parang baliw kong kinausap ang sarili

"Sana dinala ko si yesha o kaya si brent, siguro di talaga ako magkakaroon ng self talk ngayon kung nandito sila"

Bumuntong hininga ako at lumapit sa dalampasigan habang papalayo ito, ng lumapit ay agad akong tumakbo paulit ulit ko yung ginawa kaya ng mapagod ay dahan dahan akong umatras para magpahinga

"Sana hindi siya ganito" nagsalita ulit ako confident kasi walang tao

"Yung tipong aalis tas babalik, yung tipong papaasahin ka pero aalis naman sana di ko siya makita kasi nag momove on pa ho ako sana hindi siya bumalik agad kasi ayaw ko na pagbalik niya makita niya ako na naghihintay parin pala ako sa dalampasigan Lord sana hindi siya maging isang alon na dadating at iiwan ako at kung magiging alon man siya sana Lord pagbumalik siya makita niya akong dahan dahang naglalakad palayo sa kaniya para maisip niya na sana hindi nalang siya umalis kasi wala naman pala siyang babalikan, Lord-" I was cut off when I heard a man talking from behind

"Miss puwede ba tumahimik ka muna kanina ka pa sigaw ng sigaw di kaba na mamaos" without thinking my heart beats faster than usuall mas malakas pa kesa kanina na takbo ako ng takbo para hindi mahuli ng alon

"May tao po dito miss" sabi nito sa seryosong boses kay dahan dahan akong lumingon sa kaniya, my heart skip when I see his handsome face hiding from the shadow of a tree hindi ko napansin na may malaking bato pala sa likod ko na inuupuan niya malaki at mataas ang bato hanggang balikat ko yata kaya siguro hindi ko napansin na may tao sa likod I feel like my blood rush from my body to my face pulang pula siguro ako dahil sa kahihiyan dont tell me narinig niya lahat natural ang tahimik tahimik ng paligid siguro narinig niya lahat ng drama ko I hope the ground eat me nakakahiya

Tumingin ito sa malayo at binaling sa iba ang atensiyon aalis na sana ako ng magsalita ito uli

"Ayaw rin siguro ng taong yun maging alon, kasi nung bumalik siya tumakbo ka papalayo para matakasan siya" my face turn to tomatoes when i heard that nakakahiyaaaaa

Tiningnan ko siya at pilit na kinalma ang sarili para hindi mag bulol bulol pero ganon parin

"Wha- What do you mean?" I ask pretending not to know what hes talking about

Hes attention turn to me and look at me in a serious eye "no one would like to volunteer to be a wave like a sea if you will run and escape from their gape" I look at him confuse bakit ba namin to pinag uusapan its not like I ask him this thing

"Even the dumbest person in this world will not accept to be a wave if their woman will be like you" mariinn niyang sabi at tinuro ako may blood rush again to my face not because of shyness but because of the irratation that building up to me

"So are you saying na walang gusto maging alon if I were their girl, are you saying na hindi ako kamahal mahal at hindi ako worth it ha!" I put my both hand on my waist and look at him I can feel smole coming out from my body because of anger