Felix hemen kağıdı açtı.
Biliyorum belki biraz hızlı olmuş gibi gelecek ama.. Seni daha yakından tanımak isterim.
05#########
-Hyunjin
Felix'in yüzü kızarmıştı. Hemen telefonunu çıkarıp Hyunjin'e yazdı.
Felix: Şey-
Hyunjin: İSTERSEN KONUŞMAYA DA BİLİRİZ BEN ÖYLE-İSTERSİN DİYE DÜŞÜNÜM
Herşeyden çok isterim Hyunjin...
Felix: Sakin ol tamam. Bende isterim seni tanımak...
Hyunjin: Sevindim! O zaman yarın birşeyler yapmak ister misin? Kafe kapalı oluyor pazarları.
Felix: Çok isterim!
Hyunjin: O zaman yarın seni evinin önünden alırım.
Felix: Tamamdır yarın görüşürüz!
Hyunjin: Görüşürüz!
sabah 09.21
Hyunjin: Felix? Uyandın mı?
Hyunjin: FELİX! umarım uyuyorsundur...
Felix: Hyunjin yardım et...
Hyunjin: FELİX NE DİYORSUN NEREDESİN
Felix: Evimdeyim. Çabuk gel. Lütfen
Hyunjin: GELİYORUM!
Hyunjin
Hyunjin hemen Felix'in evine gitti ve koşarak yukarı çıktı. Gittiğinde kapı zaten açıktı. Gördükleri karşısında şok olmuştu.
Felix: SÜPRİZ!
Hyunjin koşarak Felix'e sarıldı.
Hyunjin: Manyak mısın sen!? Ne kadar korktum biliyor musun?
Felix: Ben özür dilerim... Şey bu yüzden benimle arkadaş olmaktan vazgeçmezsin değil mi...?
Hyunjin güldü.
Hyunjin: Tabiiki hayır şapşal. Ama bir daha böyle şaka yapma. Süpriz yapman hoşuma gitti ama sana birşey oldu diye korktum. Neyse onu bunu boşver de ben zaten dışarıya çıkaracaktım neden zahmet ettin ki?
Felix: Herşeyi sen yap istemedim. Bak sana brownie yaptım yer misin?
Hyunjin: Aa tabii yerim teşekkürler!
Felix: Sen otur ben getiriyorum.
Hyunjin koltuğa oturdu ve Felix'i bekledi. Birkaç dakika sonra elinde brownie olan tabakarla yanına oturdu.
Hyunjin: Çok güzel olmuş eline sağlık. Bitirdiysen çıkalım mı?
Felix: Tabii olur.
İkili evden çıkıp Hyunjin'in arabasına bindiler.
Felix: Eee nereye gidiyoruz?
Hyunjin: Kafa dinlemek yada insanlardan kaçmak istediğim zaman gittiğim bir yer var seni oraya götürmek istiyorum.
Felix: Peki şey...
Hyunjin: Ney?
Felix: Chan ve Changbin'i de çağırdın mı?
Hyunjin: Sadece ikimiz takılırız diye düşünmüştüm... Çağırmadım onları. Neden ki?
Felix: Ha yok canım şey merak ettim sadece...
Hyunjin: Peki sorun yok o zaman!
Felix gülümsedi. Birkaç dakika sonra sahile yakın ağaçlık bir eve geldiler.
Felix: HYUNJİN BURASI ÇOK GÜZEL!
Hyunjin sırıttı. Felix'in mutlu oluşu hoşuna gitmişti.
Hyunjin: Beğenmene sevindim! İçeri girmek ister misin?
Felix: Tabii olur!
İçeriye girdiklerinde Felix hoş, lüks görünümlü fakat küçük bir ev ile karşılaşmıştı.
Felix: Bu ev senin mi?
Hyunjin: Evet babamdan kalma. Sevdin mi?
Felix: Evet çok sevdim!
saat 20.36
Hava yavaş yavaş kararıyordu öğlen başlayan yağmur hızlanmıştı . Gök gürüldüyordu.
Hyunjin: Seni eve bırakayım diyeceğim ama şu havaya baksana...
Felix: Ben taksi ile giderim sorun olmaz.
Hyunjin: Şapşal başımıza bir şey gelmesin diye çıkmayalım diyorum sen taksi diyorsun. Eğer sorun olmazsa senin için burada kalabilirsin. Tabii istersen.
Felix: Şey.. Öyle diyorsan...
Hyunjin: Üst kattaki misafir odasında kalabilirsin. Gel ayarlayalım yatağını.
İkili üst kata çıktıktan sonra Hyunjin birkaç battaniye ve çarşaf ile misafir odasına yöneldi.
Hyunjin: Hazır! Hadi iyi geceler. Eğer bir sorun olursa odam tam karşıda.
Felix: Teşekkürler Hyunjin! Çok güzel bir gündü ayrıca.
Hyunjin: Ne demek! Önemli değil iyi uykular.
Felix: Sanada!
EVETT ÖZEL BÖLÜMDE GELDİ! UMARIM SEVİYORSUNUZDUR!
ACABA GECE NELER OLACAK? DEVAMI İÇİN BENİ TAKİP ETMEYİ VE HİAKYEME OY VERMEYİ UNUTMAYIN ÖPÜLDÜNÜZZ<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Maskeli Çocuk /CHANMİN
Roman d'amour''Önüne baksana!'' ''Bir dakika- Sen dünkü maskeli çocuksun!''
