Jayson nam langzaam een slok van zijn thee. Welke jongen uit Engeland lustte er nou geen thee?
'Oh, mijn kleinkinderen vinden jongeren echt geweldig. Niet normaal meer.' ging de vrouw weer verder.
Jayson kuchte even en de vrouw stopte. Ze had een verbaasd blik op haar gezicht.
'Sorry. Maar zou ik naar de slaapkamer mogen? Die boven.'
De vrouw knikte snel. 'Natuurlijk. Je bent hier niet voor mij. Helemaal vergeten.'
Ergens deed het Jayson pijn. Al bedoelde de vrouw het waarschijnlijk niet zo. Maar dat had Jayson vaak. Dingen deden hem pijn ook al was dat niet de bedoeling.
'Je weet de weg toch?'
Jayson knikte maar wat. Hij wist het niet. Maar hij wou liever alleen gaan.
Langzaam liep hij de trap op. Alles was veranderd. Het was nu zo ouderwets en vrolijk.
En toen, toen vond hij de kamer van Grace. Haar oude kamer weliswaar.
JE LEEST
Our game #4
Short StoryDeel 4~ kun je niet lezen zonder de andere delen. maar doe wat je wil ;) Zij is gestopt met schrijven. Hij is van plan haar te vinden. Gaat het hem lukken? Of is het te laat? ~ ©DarkPoisons Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslage...
