[Extra lang. Sorry voor t wachten. Enjoy X]
Het was niet veranderd. Haar kamer was nog precies hetzelfde. Jayson kon het haast niet geloven.
Hij liep weer naar de trap maar ging niet naar beneden. 'Mevrouw? Mevrouw!'
De vrouw, waarvan Jayson haar naam kwijt was, kwam haastig naar boven.
'Wat is er jongeman? Is er wat ergs gebeurd?'
Jayson schudde zijn hoofd en wees naar de kamer van Grace. Hij was zo sprakeloos. Wie laat nou een kamer voor wat het is?
'Oh ja. Niet is nog niet verbouwd. Mijn dochter kon niet komen helpen deze week. Ze heeft een nieuwe vriend.'
Jayson keek haar aan. 'Dat betekent dat ze er wel vaker een heeft gehad.'
De vrouw grijnsde en maakte knikkende bewegingen die soms ook horizontaal gingen. 'Ja en nee. Als je al die 'one night weet ik veel watte' weghaald dan is dit de tweede.'
De vrouw ging verder. En Jayson luisterde geboeid.
'Maar die man heeft al een dochter. Van jouw leeftijd volgens mij. Of iets jonger. Ik vind dat niks voor dat meiske. Arm kind toch.'
Jayson dacht even na. 'En u heeft ze nooit gezien?' De vrouw schudde haar hoofd.
'Komt nog wel. Misschien kan jij dan ook komen?'
Jayson schudde zijn hoofd. 'Bedankt mevrouw maar ik ben geen familie ofzo. Mag ik trouwens nog kijken?'
De vrouw knikte en Jayson bewoog zich richting de kamer.
JE LEEST
Our game #4
Short StoryDeel 4~ kun je niet lezen zonder de andere delen. maar doe wat je wil ;) Zij is gestopt met schrijven. Hij is van plan haar te vinden. Gaat het hem lukken? Of is het te laat? ~ ©DarkPoisons Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslage...
