8

663 52 11
                                    

   Keyifli okumalar...

Gözlerini sıkıca kapatıp açtı. Şu an ikisi de yan yana yatıyorlardı ama birbirlerine bakmıyorlardı. Yıldızları izliyorlardı ki yıldızlar onları temsil ediyordu adeta. Adamın her yeri kana bulanmıştı. Kıza dokunmak istemiyordu çünkü üstündeki kan bulaşsın istemiyordu. Tertemizdi kız... Temizdi ama bir sorun vardı.

  Yutkundu ve konuştu. "Sana bir şey söylemem gerekiyor. Yeri değil ama söylemeliyim." Kanlı eliyle alnındaki saçları çekti. Yanından ses gelmeyince gülümsedi ve devam etti. "Seni seviyorum."

  Başını yana çevirdi. Kızın gözleri kapalı, teni beyazlamış, buz gibi.. Hızla doğruldu. Belkide uyuyordu. "Güzelim.." Yüzünü avuçladı kızın. Hafif hareketlerle uyandırmaya çalışıyordu. "Hayır.. hayır yok imkansız.. inanmam. Şakanın sırası değil!"

  Kız gözlerini açmadı. Bekledi Adam. Dakikalarca bekledi. "Hayır. " Boğazından büyük bir hıçkırık kaçtı. Kendini yırtarcasına ağlamaya başladı. Her yerde ölü insan vardı. Kızını korumak için herkesi öldürmüştü.

  "Güzelim.. birtanem.. nolur... Yapma bunu bana. Yalvarırım.."

  Kafasında büyük bir baskı hissediyordu. Beyni idrak edemiyordu. Vücudu deli gibi titriyordu. Bedenindeki şok her saniye büyüyordu.

  Yüzüne dökülen suyla yattığı sıradan hızla başını kaldırdı. Derin nefesler alıyordu. Gözlerini kocaman açmış boş sınıfa ve başında dikilen Pamire baktı.

  "Lan sikik ne görüyorsun da inliyordun!?"

  Pamir sorusuna bir süre cevap alamayınca tek kaşını kaldırıp başını yana eğdi.

"Lan olum. Su falan getirim mi? ALOOO."

  Elini gözlerinin önünde sallayan Pamire kitlendi bakışları. Yavaşça ayağa kalktı ve sinirli bakışlarını biraz daha yaklaştırdı.

"Pamir."

  Pamir bir adım geriledi. Evet şuan fazla tedirgindi.

"E-efendim abi?"

Yüzüne yediği yumrukla yana doğru düştü Pamir.

  "Amınakoduğum su dökmek ne?"

Yanağını ovalayarak ayağa kalktı.

"Lan dokununca da dövecektin. Hep yapmak istemiştim. Neyse hadi aşağı inelim. Engin abiler gelicek."

Kaşlarını çattı Aram. Engin kolay kolay şehre gelmezdi. Askerlerin asıl başıydı. Uzun süre eğitim almış ve bir çok eğitim vermişti.

  "Neden?"

  Kapıya doğru yürümeye başladı ikiside.

  "Bilmiyorum da. Biraz ciddi gibi işler. Buraları bize emanet etmesi normal değildi zaten. 3 liseliyle işi ne?"

  Aram hâla gördüğü rüyanın etkisindeydi. Toparlanmaya çalışsada kafasındaki o baskınlık hâla vardı.

"Bazı şeylerin nedenini sormamak lazım."

  Merdivenlerin son basamağını da inip ağır adımlarla okulun kapısından çıktılar. Bahçede birkaç öğrenci grubu dışında kimse yoktu.

"Şahsi fikrim bir insan kendinden yaşça küçük insanlara kolay kolay güvenip büyük bir iş veriyorsa o insan normal birisi değildir."

  Aram gülümsedi.

"Çok normal tanıştık sanki."

                                         ****

SuskunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin