Felix'ten
Bu ses ne sabah sabah yav!?
Yine bir saatlik bir uyanma mücadelesi sonucu ruhumu yatakta bırakarak doğruldum.
Mutfaktan gelen seslere bakılırsa annem yine 45 yaş arkadaşlarını çağırmış dedikodu yapıyordu.
Çünkü annem sadece iğrenç ve soğuk esprilere böyle gülerdi.
Ayaklarımı sürüye sürüye odadan çıktım.
Üstümde katil civcivli pijamam ve dağılmış saçlarım, yumruk yaptığım elimle gözümü ovuşturarak mutfağa girdim.
Kim olduğuna bakmadığım teyze ile anneme günaydın dedim.
"Günaydın anne ve hosgeldin hanım teyzem. Ben odamdayım siz rahat rahat hamur işi yiyin"
Karşı taraftan herhangi bir cevap gelmeyince ellerimi gözlerimden çektim ve bulanıklığı yavaş yavaş giden görüntüye baktım.
Hanım teyze gittikçe Hyunjin'e benzemeye başlamıştı.
"Lan Hyunjin!"
Hyunjin başına eşarp bağlamış annemle beraber fasulye kırıyordu.
"Lan deme lan! Düzgün konuş arkadaşınla. Bu arada günaydın oğluşum"
"Günaydın civciv"
Muhtemelen uyanamamıştım ve halen yataktaydım.
"İyi misin Felix?"
"Ne? Ha! He!"
Kendime tokat atınca Hyunjin şaşırarak sormuştu soruyu. Ve ben de layığıyla cevap vermiştim.
"Burda ne işin var Hyunjin?"
"Annemle her gün telefonda konuşuyorduk zaten. Dün de iyi geceler dilemek için aramıştım. O da sağolsun buraya davet etti beni, ben de kıramadım"
Bu da iyice sahiplendi annemi.
"Tamam size kolay gelsin ben uyumaya gidiyorum"
Beni durduran şey annemin tehditkar ses tonuydu.
"Hyunjin oğlum saatlerdir bana yardım ediyor. Sen de devirmiş götü uyuyorsun. Şimdi kalk biz yemek yaparken sen de azıcık yardım et. Çay demle de kısır yapiver"
Hemen isyan moduna geçmiştim.
"Anne hiç kusura bakma. Yardım falan edemem. Hem zaten benim klostrofobim var. Mutfak da kapalı alan. Gidiyorum ben"
Daha neler!
Dediği şeyleri ASLA yapmayacaktım.
。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。
"Ooo Felix döktürmüşsün! Mükemmel görünüyorlar. Ellerine sağlık"
Kafama bağladığım esarbi düzeltirken kurduğum masaya bakıyordum.
Çikolata soslu pastalar, sarmalar, kısırlar derken gerçekten de döktürmüştüm.
"Ben yaptım olum tabi mükemmel olacak!"
Masaya oturan anneme ve Hyunjin'e özellikle zıt tatların birbirine bolca temas ettiği iki tabak hazırladım ve ben de çayımı alarak masaya oturdum.
Şimdi ise klasik dedikodu time başlıyordu.
"Geçen ne olmuş biliyor musunuz? Hyunjin evladım sen tanırsın. Hani şu benim eltinin küçük oğlunun kreşten bir arkadaşının komşusunun yengesi var. Büyücü olan"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızların Altında, HyunLix
Fanfic"BENIM GÖNLÜM SARHOŞTUR YILDIZLARIN ALTINDA!" Sokakta yankılanan şarkı sözü ile yatağımdan fırladım. Hangi oç telefonumu dinliyordu da dinlediğim şarkıları saatlerdir bağıra çağıra söylüyordu? Bu tam olarak 12.'ydi. Açtığım 12. şarkıyı da söyleme ba...
