phone line⚝changjin

3||Evlenmişsin||

(Beni medyaya gömün tamam mı?>.<)

Her zaman olduğu gibi ofise gelmişti fakat her zamankinden daha çok gülüyordu yüzü. Yerine oturacakken duraksadı, koltuğunda başka birinin oturduğunu görmesiyle şaşırmıştı.

"Hyunjin, patron kovulduğunu söylemedi mi sana?"

"Yerine birini bulmuşlar bile."

Hyunjin bugün hiç telefonuna bakmadığını hatırladı. Dün geceki olay yüzünden aklı uçmuştu sanki, dünya gözünde renklenmeye başlamıştı. Patronu onu bir mesajla işten çıkarmıştı ama bu bile umrunda değildi. Öğle arası halledecekleri evlilik işlerini şimdiden halledebilirlerdi. Hayatında bir amaç uğruna da olsa bir insan vardı ve dün gece ofisi boş bırakıp geri gelmediği için pişman değildi.

Sessizce ofisten çıktı ve Changbin'i aradı. Hemen buluşmak istiyordu. Her şey o kadar güzeldi ki Hyunjin yıllardır Changbin'le sevgili olmuş ve aşk evliliği yapıyormuşçasına heyecanlı ve mutluydu.

Nikah dairesinde buluştular. Yıldırım nikahı olmuştu adeta. İmzaları attıktan sonra Changbin formalite icabı aldığı yüzükleri çıkardı.

Changbin"Eski kocam detaycıdır, umarım yüzük takmak senin için sorun değildir."

Hyunjin aşırı heyecanına anlam veremiyordu. Chan'la evlenememek o kadar içinde kalmıştı ki karşısındaki adamın kendisine karşı hiçbir duygusu olmadığını bilmesine rağmen evlendikleri için sevinçliydi.

Hyunjin"Sorun değil."

Kutudaki yüzükleri taktılar.

Changbin"Detaycı biri olduğu için sahte bir evlilik olduğunu anlardı... beni yanlış anlamanı istemem. Buna mecburduk."

Hyunjin"Gerçekten sorun değil."

Changbin"Benim yüzümden işinden de oldun."

Hyunjin"Artık bir şeyleri dert etmekten vazgeçer misin? Beni de bunaltıyorsun."

Changbin"Özür dilerim."

Hyunjin"Evlilik halloldu, sırada iş bulma var. İkimizin de işe ihtiyacı var ki zaten eski kocanın isteklerinden biri buydu. Bu arada ona hala eski kocan diyorum, ismini söylemeyecek misin?"

Changbin"Felix."

Changbin iç çekerek söylemişti ismi. Tüm hata kendisindeydi fakat bu Jeongin'i göstermediği için Felix'ten nefret ettiği gerçeğini değiştirmiyordu.

Hyunjin"Bir telefon görüşmesi yapmam gerekiyor."

Biraz Changbin'den uzaklaştı ve birkaç yıldır görüşmediği ama iyi durumda olduğuna emin olduğu zengin arkadaşı Minho'yu aradı. Pek arkadaş sayılmazlardı aslında, üniversite yıllarından tanıyorlardı birbirlerini ve en son bir kafede karşılaşmalarıyla konuşmuşlardı.

Minho'nun bir aile şirketi vardı ve Hyunjin kendisine yardımcı olacağını umut ediyordu.

Sadece görüşmek istediğini söylemişti ve Minho şirkete çağırmıştı. Böylesi daha iyiydi, Changbin'e kısa bir açıklama yaptı ve şirkete gittiler.

Minho'nun odasına geldiklerinde Minho şaşırmıştı, Hyunjin'i tek bekliyordu. Changbin'i görmesiyle bozuldu. Yine de çaktırmamaya çalışıyordu.

Boş tekli koltuklara oturdular.

Hyunjin"Nasılsın Minho görüşmeyeli?"

Minho"İş güç... sen? Pardon siz? Evlenmişsin... bir şeyler içer misiniz bu arada?"

Minho'nun gözünden yeni takılmış yüzükler kaçmamıştı. Hyunjin kendisini görmek istediğinde boşu boşuna heyecan yapmıştı, içinden kendine kızıyordu.

Hyunjin heyecanla yüzüğünü gösterdi.

Hyunjin"Evet, yeni sayılır. Ama... biliyorsun ki geçim derdi zor bir de çoluk çocuk olursa-"

Minho'nun öksürükleriyle bölünmüştü sözleri.

Minho"Nereden bilebilirim? Hiç para sorunum olmadı benim. Ne istemeye geldin Hyunjin? Belli ki beni özlediğinden gelmemişsin."

Hyunjin"Özlemez miyim? Zaten hep aklımdaydın, geleceğim diyordum... her neyse işin aslı bizim işe ihtiyacımız var."

Minho"Bak sen şu işe bende tam sekreter arıyordum, şans işte sen geldin."

Minho'nun Hyunjin'i gözleriyle yiyişinden hiç hoşlanmamıştı Changbin. Bu bir amaç uğruna olsa bile evlenmişlerdi sonuçta.

Hyunjin"Süper!"

Minho"Güzel oldu tabii benim için de."

Hyunjin"Kocam peki?"

Minho"Bilemedim hangi bölüme uygun kendisi?"

Changbin"Hesap işlerinde iyiyim, muhasebe birimi uygun olur."

Minho"Hm, sormam lazım ihtiyaç var mı filan."

Hyunjin Minho'nun elini kavradı. Bazen iş yürüsün diye yalakalık yapması gerekiyordu ve bu an öyle bir andı. Changbin gözlerini devirdi, kağıtta gerçek bir evlilik olsa da gerçek kocası değildi zaten niye umursuyordu?

Hyunjin"Minhocum... kocam işinde çok iyidir ona ihtiyaç olmasa bile bir şans versen?"

Böyle konuşunca erimişti zaten Minho.

Minho"Tabii canım neden olmasın? Başlayın ikiniz de en kısa zamanda."

Jeongin'e kavuşmak için çok az kalmıştı, Changbin çok mutluydu, yine de bir şey eksik diyordu... doğru ya, günlük içki içme dozunu alması gerekiyordu.