Kırım Han'ının güzeller güzeli kızı ve Kırım'ın yegane prensesi Aybige , babası Kırım Han'ı ve kendisi Osmanlı Sultanı Murad Han'a tahta çıkışı ve mutlak iktidarı ele aldığı için hediyelerini sunmaya gidiyorlar. Aybige hatun Cihan Padişahını kendin...
Kösem Sultan has odada dinlenirken Sultan Murad ve Aybige Sultan ona sadık adamları kılıçtan geçiriyorlardı.
Sultan Murat : - Aybige sen haremi al bende has oda has bahçe çevresini alıcam, dedi.
Aybige Sultan kılıcının sapını daha iyi kavrayıp : - Emredersiniz hünkarım Allah'ın izniyle galip gelicez, dedi.
İkiside özlemle birbirlerine baksalarda son kez sarılıp ayrıldılar. Aybige Sultan : - Hacı Ağa sen tez Yusuf Paşa ile Yavuz Paşa'ya haber ver bize sadık olanlar gayrı kendileirni belli etsinler, dedi. Hacı Ağa emre itaat ederek koşarak paşalara haber verdi ve paşalar sadık olanlarla galip geldiler. Saraydaki tüm hainler dört bir yandan kuşatılıyoru.
Haremdeki dairesine kaçan Kösem Sultan eski aşkı evlatlarının vabası Sultan Ahmed Han'ın ona yaptırdığı gizli odaya saklanmıştı. Odada eski tablosuyla karşılaştığında mazideki kendiyle savaş veriyordu.
Aybige Sultan haremdeki hainleri temizliyordu. Ona gelen ağaları sırayla kılıçtan geçiriyordu. Alev saçan gözleri köşe bucak Kösem Sultanı arıyordu. Yanına gelen Hacı Ağa kendisine zor gelsede kalbini acıtsada eskiden hizmetinde olduğu sultanın olabileceği tek yeri söylemişti.
Aybige Sultan : - Ağalar beni takip edin ! Dedi birkaç ağaya. Ardından Sultan Ahmed'in gizli odasına girmişlerdi. Kösem Sultan bir fare gibi saklanıyordu.
Aybige Sultan keskin bakışlarıyla : - Ağalar yakalayın ! Diye bağırdı.
Ama Kösem Sultan : - Hayır yaklaşmayın hepinizin kellesini alırım hepinizin BEN VALİDE KÖSEM SULTANIM !!!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aybige Sultan istemsizce hüzünle ona baktı : - Neden sultanım neden defalarca size el uzatmama rağmen bana pençe uzattınız !
Kösem Sultan cevap vermeyip güzel hasekiye kibirle bakıyordu.
Aybige Sultan : - Sizinle ilk tanışdığımda güzelliğiyle, asaletiyle herşeye rağmen dimdik duran bir sultan gördüm lakin ben suretinizin ardındaki şeytanı göremedim. Eğer görseydim belki... belki Süleymanım, Ömerim yanımda olurdu. Dedi hüzünle.
Kösem Sultan öfkeyle : - Sen ne biliyorsun Aybige sen Muradla aşk meşk ederken ben devletin dertleriyle uğraşıyordum, sen bu saraya bir sultan olarak geldin benim gibi dişinle tırnağınla sultan olmadın, sen evlatlarınla oyun oynarken ben evlatlarımı birer birer kaybettim. Dedi.
Aybige Sultan acıyla kahkağa attı : - Böyle olmak zorunda değildi sultanım. Osman, Mehmet, Bayezid, Kasım, İbrahim sizin hırslarınız yüzüne öldü. Ya Murad eğer onun şifası bulunamasaydı onuda öldürmeye kalkmıştınız. İlk başlarda inanmamıştım hayır Kösem Sultan beni öldürebilir lakin evladından, torunlarından kendi canından vazgeçmez demiştim. Lakin sürekli tuyan ettiniz birer birer evlatlarınızı ölüme sürüklediniz. Bir an bile size saygıda kusur etmemiştim beni bile öldürmeye kalktığınızda size baş kaldırmamıştım
