Bijna Het Einde ~ Bankzitters

#3

Een infuus word in zijn hand gezet. Hij krijgt extra zuurstof binnen. De wond op zijn hoofd word gedesinfecteerd. Hij viel namelijk op de punt van een tafel.

'Breng hem naar kamer 7, daar gaan we hem onderzoeken.'

~

'Sneller rijden, Mat!' Zegt Raoul. Matthy en Raoul rijden naar het ziekenhuis om naar Milo te gaan. Robbie heeft Hans al op de hoogte gebracht, hij is ook al onderweg.

Ze zijn aangekomen in het ziekenhuis. Ze lopen snel naar binnen.

'Hallo, we zijn hier voor Milo ter Reegen.'
'Hij staat nog niet in de computer, weten jullie zeker dat Milo ter Reegen hier is?'
'Ja hij is zojuist aangekomen.'
'Ga even naar de wachtkamer, hij zal binnen enkele momenten in de computer staan. Als ik het zie roep ik jullie, goed?'
'Oke.'
'Op welke naam kan ik jullie roepen?'
'Het Lam.'

Matthy en Raoul zitten bezorgt in de wachtkamer.

~

'Breng hem naar kamer 17B, we moeten een CT scan van hem maken.'

Er word een scan van Milo gemaakt. Maar er komt niets vreemds uit ofzo. Hij lijkt gezond op het eerste oog.

'Euhm, ik denk dat hij in een coma ligt..'

~

'Meneer het Lam!' Matthy en Raoul lopen naar de balie.
'Ik heb meneer ter Reegen in het systeem staan. Ik neem aan dat het Milo ter Reegen is?'
'Ja dat is hem.'
'Hij ligt in kamer 82, op de tweede verdieping.'
'Oke, danku.'

Precies wanneer ze naar de lift willen lopen, zien ze Hans. De vader van Milo. 'Hans! We zijn onderweg naar Milo zijn kamer. Ga je mee?' Hans loopt naar ze toe.

'Hoe ziet hij eruit? Is hij ok? Is hij al bij bewust zijn?' Hij heeft zoveel vragen. 'Hans, geen zorgen. De laatste keer dat wij hem zagen was hij helemaal ok. Het ernstigste aan de buitenkant is een wond in zijn hoofd, we denken dat hij op de punt van een tafel is gevallen.' Stelt Matthy hem gerust.'

Ze komen bij Milo zijn kamer aan. Hans haalt diep adem en stapt naar binnen.

~

Ik hoor weer stemmen.
Maar wie zijn het?
Het komt me bekend voor.
Maar ik kan het niet plaatsen.
Ik wil weten wie het zijn.
Maar ik zie niks.
Ik wil bewegen.
Maar ik heb geen gevoel.

~

"Ohnee, mijn Milo. Mijn eigen Milo. Wat kan ik doen? Ik weet het niet."

Er komt een zuster de kamer binnen.
'Goedemorgen. Milo ter Reegen is net helemaal onderzocht. Hij heeft een gat in zijn hoofd maar dat is al goed verzorgt. Geen zorgen daarom. Maar er is nog iets..'
'W-wat dan?' Vraagt Matthy angstig.
'Milo ligt in een coma.. maar de reden is nog onbekend..'

De tranen schieten in iedereens ogen. Milo, mijn beste vriend, mijn zoon, mijn geliefde. Hij ligt in een coma.

~

Ik hoor geluiden van mensen die aan het huilen zijn. Ik wil ze gerust stellen. Maar ik kan niks doen. Ik weet niet eens wie het zijn. Mijn hoofd bonkt. Het doet zoveel pijn. Maar ik kan niks doen.

~

'Lieve Milo, ik beloof je dat ik je elke dag ga bezoeken zolang je hier ligt.' Zegt Hans. 'Milo, hoe heb je het zover kunnen laten komen? Ik snap het niet. Ik hoop dat je zo snel mogelijk hier uit komt. Ik mis je nu al Milo..' zegt Matthy snikkend. 'Milo, hoe komt dit nou? Waarom, waarom nou..' zegt Raoul zacht.