Efenin hayatı zaten boktandı ha bide bu boktan dünyasına soulmate yani ruh eşi eklendi ve ruh eşinin korktuğu kişi çıktığı an hayatının en büyük korkusunu yaşadı.
bide bununla uğraşamazdı
"Bileklerini yıka"
Dedi sert sesiyle.
İsmini görürse yanardı...
Sabah gözlerimi telefonumun lanet çalmasıyla açtım . Gözlerimi zar zor açıp komodinin üzerinden telefonumu elime aldım. Arayan hayatımın içine sıçan kişiydi. Tanrım neden ben?
-Lan ibne telefonu neden bu kadar geç açıyorsun ha?!
Bu dediyine gözlerimi devirdim iyiki görmedi yoksa gözlerimi oyardı.
-Özür dilerim uyuya kalmışım.
-bide uyuya kalmışmış sikerim belanı çabuk in aşağıya ben çıkmayayım yukarı yoksa kötü olur!
Tanrım bu kadar bağırdıktan sonra telefonu yüzüme kapatması tam delirmelik. Onu o kadar çok dövmek istiyorum ki...ama sadece istiyorum!yapamıyorum ulan sik kafalı benim dört katım!
Telefonu geri yerine bırakıp yataktan kalktım banyoda günlük işlerimi halledip çıktım. Dolaba ilerleyip en rahat kombinlerimden birini üzerime geçirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantamla komodinin üzerinden telefonumu alıp evden çıktım. Ha bide şu şerefsiz zorbam bide benim alt komşum bahtım çok güzel tabii. Her yerde ondan dayak yemeye bayılırım!
Hızlı adımlarla merdivenlerden inip kendimi dışarıya attım. Pars yine bütün karizmasıyla duvara yaslanmış beni bekliyordu.ne kadar şerefsiz olsada dış görünüşü beni bitiriyo.
Beni görür görmez hemen yanıma gelip çok sert şekilde bileğimi kavradı tabii bunun acısı baya büyük yüzümü buruşturmadan edemedim.
"Uykuymuş götüm"
Mırıldanarak beni sürüklemeye başladı okula doğru.
Bu hep böyleydi. Sürükleyen o sürüklenende bendim. Yıllarca bana etmediyi zorbalık kalmadı. Tabi qarip şekilde ondan başka bana kimse zorbalık yapamıyo ilk zorbalık yapan sonrada ben dövülürüm amk . Bunu bütün okul biliyo ve bu yüzden hepsi benden uzak tabi Kerim hariç. Onun yüzünden başıma gelmeyen kalmadı.
Pars piçi yüzünden sosyalliyimde gitti. Arkadaşlarım. Rahatlığım. Her şeyim.
Bu düşüncelerden telefonumun çalmasıyla sıyrıldım tabi çalar çalmaz pars da yerinde durdu. 'aç' diye kafasıyla işaret etti.
Telefonumu elime alıp arayana baktım. annemdi.
"Hoperlöre al"
Emir verici sesiyle lanet hoperlörü açtım ve aramayı açtım
"Efendim annem"
"Oğlum?iyimisin yavrum?"
Annemin sesini duyar duymaz duygulandım ula kaç ay oldu onu görmeyeli?
"İyiyim annem sen nasılsın noldu bişeymi oldu?"
"Yok iyiyim oğlum da haberlerde ilginç bi bilgi verdiler çok önemliymiş söyleyeyim dedim haberin olsun"
