_Zorbam Benim Ruh Eşim_∞{B×B}

7.bölüm

Sıçtık sıvadık..
Pars kapının önünde durmuş şu anda takındığı en korkunç dehşet verici bakışlarıyla bize bakıyordu.
Ulan Ayşe neden bıraktın bu adamı elinden amına koyim.

"Ne ruh eşi lan ne diyorsun!"

Bağırmasıyla ikimizde ikinci kez irkildik. Şu an o kadar zor andı ki nasıl çıkacağımı bile bilmiyordum.
Sanki bütün üzuvlarım donmuştu.

"Doğru duydun."

Dedi mustafa ona sert bakarak ama mustafanın sert bakışları Parsın bakışları altında eziliyordu. Parsın alnında damarlar çıkmıştı sinirden. Korkudan ayaklarım titriyordu ama neyden korktuğumu bile bilmiyordum sanki 54 yıllık kocama ihanet etmiş gibiydim.

"Efe benim ruh eşim bileğimde ismi kazılı"

Dedi mustafa gurur duyarcasına. Olm ne bu havalar kafaları güzel galiba.

"Lan mustafa yerini bil seni sikerim! Ruh eşiymiş götüm!"

"Y-evet arkadaşlar dikkatli bakarsanız sikme tuşu var :D"

Pars hızlı adımlarla yanıma gelerek kolumu tuttu sertce ve yukarı kaldırıp gömleğimin kolunu aşağı çekip  'Pars Arslan' ismini ortaya çıkardı ve mustafanın gözüne sokarak sırıttı.

"Sanamı ait? Banamı?"
Dedi sanki bileğimde ismini görünce sakinleşmiş gibi. Sesi rahat çıkmıştı. Ona ait olduğumumu diyordu Pars şu an?

Mustafa bileğimde Parsın ismini görür görmez gözleri fal taşı gibi açıldı şokla ikimize bakakaldı. Yerinden kıpırdayamıyordu .

Durum o kadar gariptiki ben mustafaya Pars da bana aitse? 3lü mü la?! Öğ!

"Bakın hangi boka karıştığımı bilmiyorum ama burda bence bir yanlış var. Üçümüz birlikte olamayız bu çok saçma ve mustafa eminmisin belki tanıdığın başka Efe Aktaş vardır?"

Diye sordum. Belki de o ben değildim.  Dünyada tek Efe ben olamazdım.

"Hayır eminim bu sensin Efe adım kadar eminim"

"Lan sikecem şimdi belanı!"

Pars üstüne atılacaktı ki onun karşısına geçip durdurdum. Sanki bilinçsizce bileğimi sıkıyordu ve bu gerçekten acıtıyordu.

"Pars.. ıh bileğim"

Bakışlarını bana çevirdi ve çok sıktığını farketmiş olacak ki, bileğimi bıraktı.

"Sen Efeye zarardan başka birşey değilsin"
Dedi mustafa yürek yemiş bir şekilde.

"Ben Efeyi 2 yıldır seviyorum"

Ne? Yok artık amına koyim mustafa? Beni sevmek?
Bunu demesi sanki Parsın son damlasıydı.
Elini çeneme atıp yüzünü yüzüme eğdi ve sertce dudağıma yapıştı.

Bunu yapmasıyla mustafa ve ben şok içinde kalmıştık. Beni yine öpüyordu!

Dudağını dudağıma bastırıp geri çekildi ve bakışlarını mustafaya dikti.

"Geciktin"

Mustafa bu sefer gerçekten sinirlenmişti ki ellerini yumruk yaparak arkasını dönüp hızla yanımızdan ayrıldı.

Ben mi? Ben hala öpücüğün etkisindeydim amına koyim bana aldırmayın....
Tamam bu samimi yada aşk öpücüğü değildi ama yinede öpücük öpücüktü o dudaklar bu dudaklara temas etti.

Sadece anlayamadığım bir bok var ulan benim başkasına ruh eşi olmamdan sa-na-ne?
Nolmuş amına koyim artık sal beni sikik herif.

"Hemen hayallere kapılma öpüşmeyi bilmeyen beceriksiz ıstakoz."