Bir Zamanlar Deli Gönlüm-Arda Güler ile Hayal Et

Halı Saha

Akşam saatlerindeyiz hava kararmak üzere ve ben odamda kulaklığımı takmış şarkı söylüyorum, Allah'tan sesim güzel.
Sanırım şarkıyı biraz sesli söylüyormuşum, yani biraz sesli... Tamam itiraf ediyorum avazım çıktığı kadar bağırdım ama bağırmayınca da eğlencesi kalmıyor ki canım. Neyse ben böyle şarkı söylerken izlendiğimi hissettim ve arkamı döndüm Eren abim kapının orada beni izliyordu.

D (Deren):Ne bakıyon?
E (Eren):Mal gördümde fiyatına bakıyom.
D:Uyyy çok havalısın. (İroni)
E:Biliyorum, söylemene gerek yok. (İroni)

Abim abilik görevini yaparak kafama bir tane geçirdi.

D:Abiii!

Telefon çalmaya başladı ve tahmin edin kim arıyor, saygı değer Arjantin Tavuğu İsak. Anlamadığım bir şekilde İsak ona "Arjantin Tavuğu" dememe çok sinir oluyor, tüm sülalesine sövsem bu kadar sinirlenmez.Ama bugün modumda değilim o yüzden uğraşmıyacağım.

D:Buyur gulum.
İ (İsak):Aaaaaaloooooo Derocuğum bu akşam halı saha var senide desteklerin için bekleriz. Seçim şansı tanımıyorum bir iki saate hazır ol seni almaya geleceğim, birde çekirdek getir kolayı ben getirim halı sahadan sonra çekirdek kola yaparız.
D:Başka emriniz İsak Bey.
İ:He birde çekirdek tuzlu olsun birde kavrulmuş hadi bayy.

Ben daha birşey demeden telefonu yüzüme kapatmıştı.Tam o sırada kapı kilidinin açılma sesini duydum babam gelmişti, babamı karşılamak için odamdan çıktım ve girişe doğru yürümeye başladım.

D:Hoşgeldin baba.

Babamın elindeki poşetleri aldım ve mutfağa götürdüm.

S (Sergen yani babam):Sevdiğiniz kurabiyeden aldım akşam yeriz.

Babamın akşamı gece 03.00 oluyor, biz yaz geceleri sabaha kadar otururuz ben öğlene kadar uyurum genelde Eren abimde aynı şekilde ama babam ile Karen abim her zaman sabah erken kalkarlar ve çok dinçlerdir.Biz yaz geceleri sabaha kadar balkonda otururuz   ailecek, yere minder atıyoruz mis gibi oluyor.Bu sohbetlere bazen İsak ve aileside dahil oluyor, 1,5 sene öncesine kadar annemde bu olayalara dahildi ama  çoğu kadında görülen meme kanseri yüzünden öldü.

Neyse biz konumuza dönelim babamada akşam İsak'ı izlemeye gideceğimi haber verdim babamda durum böyle olunca çıkışta İsak'ı da bizim eve getirmemi  söyledi.

Hazırlanmak için odama gittim dolabımı açtım ve baktım ama aslında giyeceğim şey çok netti Fenerbahçe forması. Halı sahaya gidiyordum ve İsak'ın da forma giyeceğinden emindim. Formamı aldım altınada siyah bir şort giydim, saçımıda düzelttikten sonra artık hazırdım.

Mutfağa gittim ve aburcuburların durduğu çekmeceyi açtım ve İsak Beyin sipariş ettiği tuzlu ve kavrulmuş çekirdeği aldım.

Binanın önüne geldim birkaç dakika sonra  İsak'ta karşı binadan çıktı, tahmin ettiğim gibi formasını giymişti.Beraber sahaya doğru yürümeye başladık.En sonunda varmıştık ve en önce biz gelmiştik ben yerime oturdum İsak'ta eşyalarını bana emanet etti, yavaş yavaş birileri gelmeye başlıyordu. Bir süre sonra Halil ortama giriş yaptı.

H (Halil):Ooo Deren hanımlarda gelmiş.
Halil ile aram iyiydi ama o rakip takımda oynuyordu.
H:Bari bu seferlik benim takımımı tut.
O sırada omuzumda bir el hissettim.
İ:O hiçbir zaman olmayacak.
H:Emin olma İso.

İsak ve Halil hiç anlaşamıyordu.Buradaki herkesi tanıyordum yani çok samimi olmasada hepsi benim arkadaşımdı.İsak'ın bana seslendiğini duydum sahanın kapısının önünde tanımadığım kumral bir çocuk ile konuşuyordu.

İ:Dero bu Arda, Arda bu Dero yani Deren.Dero Arda benim altyapıdan arkadaşım aynı zamanda Necla teyzenin dairesine taşınan yeni ailenin oğlu.

Necla teyze hemen yan binamızda oturuyordu.

D:Memnun oldum.
A (Arda):Bende.

İsak'a şans diledikten sonra yerime gitmek için arkamı döndüm ama karşımda cin gibi bakan Halil'i gördüm.Ne bakıyon anlamında kafamı salladıktan sonra sahaya girmek için yürümeye başladı.

Maç başlamıştı deli gibi tezahürat yapıyordum. Arda denen çocuk baya iyi oynuyordu takıma büyük katkısı olmuştu .

İlk yarı bitmişti iki takımda gol atamamıştı.İkinci yarıda Arda bir gol patlattı.Maç bitmişti. Çok sevinçliydik İsak gelip bana sımsıkı sarıldı Arda'da bize doğru koşuyordu onunda üstünde Fenerbahçe forması vardı. O koşarken yanından geçen Halil Arda'ya çelme taktı.
Arda çok sert bir şekilde yere aynı zamanda kolunun üstüne düştü, İsak ile koşarak Arda'nın yanına gittik.Arda yerde yatıyordu hemen yanına dizlerimin üstüne çöktüm.

Flashback

S:Annen melek oldu kızım...

Aniden kendimi bıraktım ve dizlerimin üstüne çöktüm.

Flashback End

Biran aklıma bu olay geldi aynen böyle çökmüştüm annemin öldüğünü öğrendiğimde.Kendimi gerçek dünyadan kopuk gibi hissettim birkaç dakika boyunca sanki etrafımdaki seslerin hepsi birer uğultuydu İsak'ın Arda'ya iyi misin sorusu Arda'nın ise kolum ve kafam biraz acıyor yanıtı. Sonra sesler geri geldi herşey normale döndü.

D:Arda iyi misin?
A:Kolum acıyor ve de kafam.

Kafasına baktım biraz şişmişti, kolunun üzerine düştüğü için kolunu kırıldığından şüphe ediyordum. Arda'nı kalkmasına yardımcı oldum.

D:Kolunu düz tutalım kırılmış olabilir.

Arda endişelnmiş duruyordu.Elimin birini kolunun diğerini ise elinin altına koydum İsak'ta arkamızdan geliyordu

İ:Çekirdek kolada yapamadık.
D:İsak çocuk yere kapaklandı sen hala çekirdek derdindesin.
İ:Ama napıyım o kadar tuzlu kavrulmuş çekirdek hayalleri kurmuştum.

Sonunda Arda'nın dairesinin önüne geldik kapıyı çalıyorduk ama açan yoktu.

D:Hadi bizim eve gidelim İsak'ın ailesi orada belki seninkiler de tanışmak için gitmiştir.
A:Tamam gidelim.

Bizim eve geldik ve zili çaldık açan kişi Karen abim oldu.

K:Ne oldu ve bu kim?
D:Sonra anlatırım.

İçeri geçtik tahmin ettiğim gibi Arda'nın ailesi buradaydı.Arda'yı görünce ayaklandılar.

S (Arda'nın annesi Serap): Ne oldu oğlum bu halin ne?

O an görmezden gelmeye çalıştım ama gelemiyordum en sevdiğim kurabiyeden tabakta bir tane kalmıştı.İçimden onu yemem gerekiyor diye geçiriyordum.Tabağa baktığımı ve ne düşündüğümü anlayan Eren abim gülerek bana bakarken kurabiyeden bir ıssırık aldı.Sessizce "Olamaz." diyordum.

Arda ben ve İsak koltuğa geçtik hala Arda'nın kolunu tutuyordum, sonra arkamdaki yastığı alıp Arda'nın kolunun altına koydum ve kolunu bıraktım.Ona gülümsedim.

A: Teşekkür ederim.
D:Önemli değil.

Heyecanlanıyor muydum yoksa öylemi geliyordu.Bir süre sonra Arda'lar hastaneye gitti, İsaklar hala bizdeydi.İsak ile odama gittik ve yatağa oturduk.

İ: Birşey diyeceğim ama kızmayacaksın.
D:Tamam hadi biresey demeyeceğim söyle.
İ:Arda ile baya yakıştınız.
D:Ne alaka daha birbirimizi doğru düzgün tanımıyoruz bile.Ayrıca 18 yaşından önce aşk meşk olaylarıyla işim olmaz.
İ:İyi de birisine ne zaman aşık olacağını seçemezsin ki bir anda olur.
D:İsak şu konuyu kapatalım mı?
İ:İyi tamam ama sana çok farklı bakıyordu ya.
D:İsak!
İ:Tamam tamam sustum.

İsak'lar gitmişti.Bugün anlamadığım bir şekilde üstümde bir yorgunluk vardı.Duşa girip hemen yattım.

Sabah kapı zilinin sesi ile uyandım evde Eren abimde Karen abimde babamda yoktu.Kapıyı açtım ve karşımda bir çift erkek gördüm.

Bir sonraki bölüm bu akşam yada yarın gelir birde merak etmeyin kitap bu kadar sakin degil bir süre sonra olaylar başlayacak.