ဒုဓလီပန်းလေးတွေနဲ့အတူလေနှင်ရာလွင့်ပျယ်သွားတဲ့ပန်းဝတ်မှုံတို့ကြားကောင်လေးကပါးချိုင့်နက်တို့ပေါ်သည်ထိပြုံးရယ်နေခဲ့သည်။ဒုဓလီပန်းငယ်လေးတို့ဆီကကောင်းချီးဆုတောင်းစကားတို့ရလိုက်သလို...အရည်ကြည်တို့လဲ့နေတဲ့မျက်ဝန်းတို့က ဝမ်းနည်းတလှည့်ပျော်တလှည့်...ချစ်ရသူအားသိပ်လွမ်းနေခဲ့၏။
"ဒီနေရာကအရမ်းလှတာဘဲ"
ဒုတိယအကြိမ်ထပ်ကြားခဲ့ရပြီဖြစ်တဲ့စကားလုံးတချို့တို့..."မင်းအရင်ကလဲရောက်ဖူးပါတယ်ကိုယ့်အချစ်ရယ်..ပြီးတော့ဒီလိုစကားမျိုးထပ်တူပြောဖူးတယ်လေ"
လို့ပြောပြလိုက်ချင်တာတကယ်တမ်းတော့...
"ဂျောင်ဝန်းသဘောကျတယ်မဟုတ်လား?"
"အင်း ဒါနဲ့ဒီနေရာကတကယ်ရှိတာပါနော် ခင်များဖန်တီးထားတာမျိုးမဟုတ်ဘူးမလား?"
"တကယ်ရှိတာပါ ကိုယ့်ကိုယုံ"
"ကျနော်ကိုဘာလို့ဒီကိုခေါ်လာတာလဲ ပြီးတော့ပြောစရာရှိတယ်ဆို"
ဒုဓလီပန်းခင်းကြီးထဲသူရယ်ဂျုံဆောင်းရယ်နှစ်ယောက်ထဲသာ။သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကပန်းခင်းကြီးရဲ့အလယ်မှာရပ်နေခဲ့ကြတာ ဒါဟာနည်းနည်းတော့ရင်ခုန်ရတယ်။အနေထားက ချစ်ရတဲ့သူကိုဖွင့်ပြောတော့မယ်typeဆိုပေမယ့် တကယ်တန်းသူတို့နှစ်ေယာက်ကအဲ့လောက်လဲရင်းနှီးမနေပါ။အခုမှပုံမှန်ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကိုအစပြုရုံလောက်သာရှိသေးတယ်လို့သူတော့ထင်တာဘဲ
"ဂျောင်ဝန်းတကယ်လို့မင်းက ကိုယ်နဲ့သက်ဆိုင်ခဲ့တဲ့တစ်စုံတစ်ခုဆိုရင်ရော မင်းကိုယ့်ကိုဘယ်လိုမြင်လဲ?"
"အဲ့လိုသာဆိုကျနော်မှာမေးစရာမေးခွန်းတွေအများကြီးရှိရမှာပေါ့"
"ယုံတာလား?"
"မယုံဘူး!"
"...."
"ဒါပေမယ့်...အရင်နားထောင်မယ်...ခင်များရဲ့ပုံပြင်ကို"
"ကိုယ့်ပုံပြင်ကရိုးရှင်းပါတယ် မင်းကကိုယ်သိပ်ချစ်ခဲ့ရတဲ့မိန်းကလေး"
"ခင်များမှားနေပြီ ကျနော်ကယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ပါ ပတ်ဂျုံဆောင်း"
YOU ARE READING
00:00 𝓑𝓮𝓰𝓲𝓷; //𝚜𝚞𝚗𝚜𝚞𝚗// 𝚟𝚊𝚖𝚙𝚒𝚛𝚎 𝚏𝚒𝚌
Fanfiction𝙿𝚊𝚛𝚔 𝚂𝚞𝚗𝚐𝚑𝚘𝚘𝚗 𝙺𝚒𝚖 𝚂𝚞𝚗𝚘𝚘 "သူကရော အခုလူလား? vampire လား?" "အနားကနေထွက်သွားဖို့မကြိုးစားပါနဲ့တော့ လူဖြစ်ဖြစ်vampireဖြစ်ဖြစ်သဘောကျတာမို့လို့ ကျေးဇူးပြုပြီး မထားခဲ့ပါနဲ့" ~~~🎃🩸🧛🍷~~~ my first fanfic လေးမို့အမှားတစ်စုံတစ်ရာပါခဲ့ပါကန...
