Telefonumda *Ev sahibi Remzi bey* diye kayıtlıydı, telefonu açtım
"Alo Remzi bey?"
"Alo Enes..." sesi bir az yavaş çıkıyordu ve üzgün olduğu bəs beliydi
"Efendim Remzi bey buyurun"
Bir az daha durarak kınuştu
"E-Enes.."
"Efendim abi.... Ne oldu?"
"Babaannen.."
"Ne babaanneme ne oldu?"
"Babaannen kalp krizi geçirdi. Hastaneye kaldırdık ama bi fayda etmiyor"
bu cümleyi duyduğumda beynimden vurulmuş döndüm
Ama sonra kanunu çiğnedimi anladım o gün sevinmiştim ve "Kanunu" çiğnemiştim bu normaldı ama babaannem ona bunun olucağını asla düşünmezdim ve düşünmekte istemiyordum ama kanuna baş eğmen gerekir
"Hangi hastenedesiniz hemen geliyorum"
"Tamam konum atıyorum"
O sırada Araz geldi
"Noldu Enes?"
"Babaannemi hastaneye kaldırmışlar durumu kritik"
"Neğğ"
"Konum geldi ben gidiyorum"
"Bende geliyorum" dedi Araz ve birlikte Babaannemin yanına gittik. Hastaneye geldik Remzi beyi ve bir kaç komşumuz gördüm onlara teşekkür ettim ve babaannemi acile aldıklarını söylediler
Bir kaç dakika sonra doktor çıktı ve üzgün bir şekilde
"Başınız sağ olsun hastayı kaybettik" dedi ve rahat bir şekilde gitti.
O an dünya başıma yıkıldı artık bir kimsesizim hiç kimsesi olmayan bir öksüzüm olduğum yere oturdum ve ağlamaya başladım içimden 'beni neden bıraktın babaanne.... Neden?'
Ağladığım zaman birinin beni kaldırmak istediğini gördüm bu Remzi beydi
"Kalk evladım git evine dinlen biz gerekeni yaparız"
Onlara teşekkür ettim ve gittim Arazla eve geldik ama Araz yalnız kalmama müsaade etmedi ve zorla kendi evlerine götürdü.
Bir hafta sonra.....
Babaannem beni terk edeli bir hafta olmuştu.. ve ben onu özlemiyorda değildim ne yapacağımı bilmiyordum yarı aç yarı tok yaşıyordum
ve okullar açılana kadar da çalışmaya karar vermiştim hatta universtede okurken bile çalışacaktım
bir iş başvurusu yapmıştım bundan sonra bir garsondum yarın da işimde ilk günümdü
Ben yalnız kalmıyor diye Araz da benimle çalışıyordu
Ertesi gün telefonum çaldı, baktım bu Arazdı bir suru mesaj ve arama yapmıştı telefonu açtım
"Efendim Araz?"
"Lan neredesin? İki saattir bu telefonu niye açmıyon?"
"Şarjım bitmişdi"
"Hadi canım bende yedim neyse neredeysen çabuk ol seni bekliyorum işe geç kaldık"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kahrolası Hayatım
Fantasy"O gün her şey güzeldi ama çoçukluğumdan beri bir alişkanliğim vardı ne kadar gülersem o kadar mutsuz olurdum. Ama bu seferki mutsuzluk değil şimdiye kadarki en iyi hediyeydi"
