Universtenin başlamasına son 1 hafta kalmıştı. Bu son bir haftada da universte hazırlıklarına başladı ne biliyim işte hala babaannemi unutamadım hala odamdan çıkarken onu orada kanapetede oturuyor olmasını isterdim ama kuralı çiğnemiştim ve buna katlanmam lazımdı
Sırf onu unuta biliyim diye boks kursuna bile yazıldım bir az da olsa unuta biliyordum
Ve sonunda yarın Uni'de ilk günüm bir az heyacanlıyım. İçimde ne iyi nede kötü bir hiss var. Bu gün hiç antrenmana gitmedim aynısını Araz da yaptı o da çok heyecanlı. Yine heyecanlı bir şekilde odama gittim uyumaya çalıştım
Tam uyuyacakken dudaklarımdan dökülen sözcüklere engel olamadım ve bu sözcükler benim ağlamama sebep olmuştu yine tekrar ettim
'Keşke annem babam ve babaannem beni böyle görebilseydi artık bir öyrenciyim beni böyle görmeleri için neler vermezdim' yüzümü duvara çevirdim ve kendi kendime
'Benim suçum neydi?' dedim ve zorda olsa uyudum ne de olsa yarın enerjik olmalıydım.
Sabah uyandım duşa girip yemeğe oturdum yemek yerken telefonuma bir bildirim geldi yine Arazdı o mesaj atınca pek şaşırmıyorum çünki sadece onlara mesajlaşıyordum mesaj sayfamda yalnızca Arazın adı var *Baş belası ARAZ* şöyle bir mesaj yazmış
"Bu gün ikimizin de hayatı değişecek inşallah iyi yönde olur ama bir birinizi ihmal etmeyelim" bende ona
"~GÜNEŞLİ GÜNLERDE GÖRÜŞELİM:)"diye bir mesaj attım sonra hazırlanıp çıktım
Okula geldim uzun zamandır bu kadar insanı bir arada görmemiştim sonra kendi kendime
"Vay be demek ki yalnızca ben akıllı değilmişim öyle sanmak güzeldi"
İşte ilk ders öğretmen içeri girdi bize kendini tanıtı
"Merhaba deyerli öğrenciler bu yıl yeni Avukatları görmek çok güzel geçen seneyle kıyaslarsak bu yıl Avukatlar daha çok şahsen ben buna mutlu oluyorum"
dedi beyaz saçlarının arasından gözlüğünü çıkarıp taktı orta yaşlarda rahat giyimliydi ve yine sözlerine devam etti
"Ben yeni matematik öğretmeniniz Prof. Erdem Şaşmaz memnun oldum"
Arka sıradakilerden biri fısıldayarak
"Matematik şaşar ama Erdem hoca şaşmaz" dedıyini duydum kabul edelim mizah sıfır ve sonra hoca yine konuştu
"Evet siz beni tanıdınız bende sizi tanıyalım hadi herkes sırayla adını söylesin"
İlk sıradan sesler yükseldi
"Ercan Aymaz"
"Çilek Demir"
"Ebru Özdağ"
"Halil Öztürk"
"İsmail Kartal"...... ve böyle fazlası
sonunda sıra bana geldi ve adımı söyledim
"Enes Korkmaz" dedim ve oturdum benden sonra bir kaç kişi daha söyledi ve bitti.
"Hepinizle tanışmak çok güzel umarım iyi anlaşırız şimdi derse geçelim" hoca bizlere konuyu anlatmaya başladı diğer derslerde böyle geçti bir birimi tanıdık falan
burada benim gibi ilk günleri olan öğrenciler kendilerine çoktan yeni arkadaş bulmuşlardı ama yine ben ve yine yalnızlığım
İlk gün çabuk geçti eve geldim işlerimi hall ettim Allahtan evimiz Uni'ye yakın yatakhanede kalmaya ihtiyacım yokdu bu yüzden bir an önce eve geldim verilen ödevleri azdı ama artıcaktı
Ödevleri hazırladım ve yine antrenmana gittim bu sefer yalnızdım çünki Arazın gittiği universte evlerine çok uzaktı mecburen yatakhanede kalıyordu özlüyorum Arazı çünkü hep yalnızdım kimsem yoktu en kötü günümde yanımda Araz vardı.
Eve gittim uyudum... Ertesi gün yine duşa girdim yine yemeyimi yedim her şey dünün aynısıydı ama eksik olan tek şey Arazın mesjıydı... Hazırlanıp çıktım Uni'ye vardım yine dersler başladı. Bense her günün bir birinin kopyası olacağını düşündüğüm için canım sıkındı
2. Ders bitti kolidora çıkmaya karar verdim çıkmaz olaydım çıkınca bizden bir üst sınıfın çoçukları diğerlerinde harac alıyordular yani bide avukat olacaklar hayret yanii.. Hemen geri çekildim ve kendi kendime
"Bak sakın aptalca bir şey yapma yoksa zorbalığa urarsın yada senden haraç alırlar bunu hiç kimse istemez dimi? En kötüsü de sakın o p!çin sevdiği kıza aşık olma o zaman her şey kötüye gider en iyisi Enes sen hiç kimseye aşık olama onun sevdiyine aşık olmasan arkadaşınınkine aşık olursun ve her şey aynı b0k olur yani genelde böyle oluyorya"
dedim ve sınıfa geçtim biliyorum bir az fazla dizi/film izliyorum
3. Ders başladı öğretmen ders anlatırken yanımdakı kıza
"Hey.. Baksana" oda fısıllayark dedi
"Efendim?"
"Demin bir kaç kişi binden haraç alıyordu onlara neden engel olmuyorlar?"
"Bak o çoçuklardan biri buranın müdürünün oğlu bu yüzden hiç kimse bir şey demiyor ve babası avukat bir keresinde birisinden haraç almaya çalışmış vermediği içinde bir güzel dövmüştü zorbalığa uğrayan çoçuk ta sizi şikayet edince demişti hatta olay mahkemeue kadar çiktı tabi babası avukat ya.. Sahte delillerle oğlunun zorbalığa uğradığını göstermişti hiç kimse şüphelenmesin diye de kendi değil de bir arkadaşı avukatlığını yapmıştı. Yani sana tasfiye sakın onlara bulaşma yaptıkları zorbalıklara insanlar dayanamıyorum diye duydum"
"Tamam teşekkür ederim de sen bunları nasıl öyrendin?"
"Benim ablam da burada okuyor o yüzden"
"Tamam teşekkürler" dedim ve kendi kendime 'lan ne kadar zeki aileler var ya abla kardeş burada okuyorlar'
Okul çıkışı kendi kendime konuşuyorumdum ama bu günkü zorbalık yapan kişileri gördüm birini patlaklıyorlardı merak ettim ve yakından bakmak için gittim zorbalığa uğrayan kişi
"Eren yapma!! Eren!! Söz geri verincem!!" diyordu
"Demek adın Eren keşke üşenmesydimde gidin şu çoçuğa yardım etseydim ama burada bir suru insan var bana mı kalmış" dedim ve gittim.
Bölüm is finsh.......
Oy + Yorum=💜🌠❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kahrolası Hayatım
Fantasía"O gün her şey güzeldi ama çoçukluğumdan beri bir alişkanliğim vardı ne kadar gülersem o kadar mutsuz olurdum. Ama bu seferki mutsuzluk değil şimdiye kadarki en iyi hediyeydi"
