Sabah uyandım her günkü işlerimi halledip universteye gitmek için hazırlandım ve evden çıktım.
Universiteye vardım bu sefer insanların bana baktığını hissedebiliyorum bir birlerine bakıp konuşuyorlardı ama bu beni sıkmıyordu.
Sınıfa geldim Çilek gelmişti ve bana el salladı bunu görünce istemsizce gülümsedim ve yanına gittim
"Merhaba Enes nasılsın?" dedi Çilek ona karşılık olarak
"Merhaba teşekkür ederim peki sen?"
"İyiyim. Pek de pöpüler oldun ha"
"Ne?"
"Dün Enese yaptıklatın yani söylediklerin okula 5G hızında yayılmış"
"İyide ben dün ona hiç bir şey yapmadım sadece uyardım. Bir de inan merakımdan soruyorum niye kimse ona karşı çıkmıyor biliyorum babası avukat sahte kanıtlar falan da insanların acı çekmesine nasıl gözyuma biliyorlar?"
"Bak buraya senin gibi bir çok öğrenci geldi ona karşı çıkanlar oldu ama çıktıkları gün universteden kovuldular. Açıkcası... Senin bu saate kadar kalman milleti hali ile şaşırtı"
"He anladım teşekkürler. Sahi mi diyon peki o atılanlar geri döndümü?"
"Hayır onlar bi daha üniversiteye ayak basamazlar."
"Sahi mi" dedim ve pişman pişman masanın ürezindeki kitaplarıma baktım Çilek güldü ve
"Ne o? Pişman mı oldun?"
"Yok canım ne pişman olması pişmanlık zayıflar içindir" *bunu bir dizide duymuştum burada işe yaradı* düşüncesi ile güldüm
İlk ders bittimişti ve hala bir ses faal duyulmuyordu anlaşılan bir az kormuştu sonra kendi kendime
"Ne oldu acaba bu saate kalmaz birinden haraç kesilir yada dayak manyağı yapardışar ne oldu acaba?" tam o sırada Çilek yanımda belirdi
"Sencede bu gün universite bir az sakın değilmi?" dedi
"Evet bende onu düşünüyordum bu işte bir terslik var"
"Bencede eğer dün tehtit ettiğin Erense kesinlikle bir şey planlıyor büyük bir kaosla dönücekdir"
"Dönsün bakalım bizimde kendimize göre kaoslarımız var"
Yazarın anlatımıyla......
Enes dersten sonra eve geldi yarın cumartesi olduğu için antrenman bugün çabuk gitmişti ve geç gelmeyin planlıyordu
Artık Enes antemandaydı bu gün cumartesi olduğundan Arazında gelmesini bekliyordu mesaj da atmıştı ama hala bakmamıştı her ihtimal için geleceğini bekliyordu
Saat 01:26'ydı Enes bu saate kadar çalışıyordu hemde Arazın gelmesini bekliyordu tam o sırada birinin geldiğini gördü Enes şaşkın bir sevinçle
"Araz? Senmisin?"
Arazın sesinden bir az kalın bir ses
"Araz değil Enes bundan sonra en büyük korkun" dedi Eren ve Enesin karşısına geçti
Enes bir az güldü ve dedi
"En büyük korummu güldürme beni Eren. Ne işin var senin burada hadi bas git!"
"Hayır gitmiyorum daha istediğimi almadım" dedi ve yanına 7-8 kişi geldi
"Siktir git lan ne istiyorsun bide yanında adamlarını getirmiş karşıma yalnız çıkamıya korkuyormusun" Enes bir daha küçük çablı bir kahkaha attı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kahrolası Hayatım
Fantasy"O gün her şey güzeldi ama çoçukluğumdan beri bir alişkanliğim vardı ne kadar gülersem o kadar mutsuz olurdum. Ama bu seferki mutsuzluk değil şimdiye kadarki en iyi hediyeydi"
