KARANLIĞIN AY IŞIĞI (TAMAMLANDI)

1.Bölüm

"Nefret ediyorum bu matematikten hiç bir şey anlamıyorum ya matematik neden bu kadar zorsun"Dedi Sude

"Aynen bende Sude'ye katılıyorum dersin bitmesini sabırsızlıkla bekledim."

Hilal:"Bence siz sevmediğiniz için bu kadar abartıyorsunuz .

Kursa kayıt olduğumuz çok iyi oldu.

Bu sayede üniversite sınavına daha iyi çalışmış olacağız.

Sudeyi anladım da Kamelya sen hiç şikayet etmezdin ,bu aralar biraz tuhafsın .

Kamelya:"Halsizim o yüzden "

Sude"Ee bugün çıkışta ne yapalım".

Kurstan sonunda çıktık ne yorucu bir gündü ,ben mi bu aralar çok tembelim yoksa dersler yüzünden bu kadar halsizim bilmiyorum . 

Bu aralar çok fazla gezmek istemiyorum,kızlara:

"Bugünlük beni affedin.Biraz yorgunum bugün kitapları kütüphaneye teslim etmeliyim."

Sude:"Tamam kuzum bugünlük bôyle olsun o zaman bak alışma ha ."

Hilal:"Aynen kuzum Sude haklı .Kamelya istiyorsan hastaneye de gideriz.Bu böyle devam etmesin ,kuzum kendine dikkat et bu aralar kendini çok yoruyorsun.Hem ders çalışıp hem de çok kitap okuyorsun."

Beni böyle düşünen ve seven arkadaşlarıma sahip olduğum için çok şanslıyım.Aslında bu aralar ailem pek anlaşamıyoruz.
Onlar evlenmemi istiyor ben de evlenmek değil de üniversiteye gitmek istiyorum.
Yıl olmuş kaç insanlar uzay da neler yapıyor ama bu insanların düşünceleri hiç değişmez.
Anlamıyorum insan sevmediği bir insanla evlenir mi onunla bir ömür boyu nasıl geçer böyle düşünerken kızların bana seslediğinde düşüncelerimden ayrıldım.

"Yavrum daldın gittin ne düşünüyordun böyle derin derin .Seni tanımasam sevgili yaptığını düşünüyordum."

Hilal:"Kız yoksa sevgili mi yaptın bize söylemiyorsun ne zaman sôylemiyi düşünüyordun evlenince mi?"

"Yok artık neler düşünüyorsunuz öyle siz ne sevgilisi bu kadar yoğun bir tempoda çalışırken nasıl sevgili yapabilirim ki, ayrıca siz ikiniz sürekli yanımdasıniz.Sevgilim olsaydı onun yanında olurdum."

Sude :"İyi ki yok baksana şimdi böyle diyorsan sevgilin olduğu zaman hiç yanımıza gelmezsin ."

Hilal :"Kamelya doğru söylüyor Sudecim kız da haklı sürekli yanındayız. "

Kamelya:"Ben hiç sizi unutur muyum ?Siz benim canlarımsınız."

Bunu dememle kızların üstüme atlayıp sarılması bir oldu .

"Kızlar artık beni bırakabilir misiniz?Nefes alamıyorum herkes bize bakıyor anladım bensiz yapamıyorsunuz ama yanlış anlaşılıyoruz."dememle kızlar benim yanaklarımı sıkıp öyle beni rahat bıraktılar ohh be rahatladım az daha boğuluyordum.
Kızlar :"Öyleyse yarın buluşuruz . Kendine dikkat et kuzum bize yazmayı unutma ."deyip ayrıldık.

Neyse ki kütüphane kursa yakın iki sokak ilerde kulaklarımı çantamdan çıkarıp taktım müzik dinlemeyi çok seviyorum bir de kitap okumayı ,
Ben Kamelya Han 19 yaşındayım.Hayalim güzel bir üniversiteyi kazanıp bu şehirden gitmek bu şehirde bazen öyle sıkılıyorum ki nefes alamıyorum annemle babam da zaten beni umursamıyor ,tek istedikleri benim evden gitmem ne yapıp edip bu yıl güzel bir üniversite kazanmalıyım .

Böyle düşünürken kütüphaneye geldiğimi fark ettim kızlar haklı çok düşününce etrafta olanlara dikkat etmiyorum.Neyse bu kadar yeter iç sesimle konuşmak kütüphane en sevdiğim yer kulaklığımı çıkarıp raflara yöneldim ,kitap fiyatları çok yükseldiği için kitap alamıyorum iyi ki kütüphaneler var ,bu sırada gözüme Kamelyalı Kadın çarptı bu kitabı okuyup bitirince çok ağladım neden güzel kitapların sonu üzücü bitiyor bu kadar güzel olmasının sebebi sonunun kötü mü bitmesi bu yüzden mi bu kadar okunuyor aşk ta böyle mi böyle kötü bitecekse ben en iyisi hiç aşık olmayayım.

Kitabı yerine bırakırken "Çok güzel bir kitap ben okudum.Sen böyle güzel bakınca sende okumuş olmalısın."

Yanımdan gelen bu erkeksi hem de nazik bir tonda çıkıyordu sesin geldiği yöne bakıp yanımda çok yakışıklı birisini gördüm .

Allahım sana geliyorum bu kadar yakınımda duran bu yakışıklıyı nasıl fark edemedim artık çok fazla dalmamalıyım önüme gelen saçımı kulağımın arkasına koyup :"Evet okudum çok güzeldi okumadan önce abartıldığını düşünüyordum öyle değilmiş az bile övmüşler."

Sözlerime karşı gülümsedi gülümserken sert yüz ifadesi yumuşadı ,böyle birisinin yalnızca kitaplarda ya da filmlerde olduğunu düşünüyordum, yakışıklı ve kitap okuyan ona olan bakışlarımdan rahatsız olmamış gibiydi 25 yaşlarında görünüyordu .Uzun boyluydu bana göre çok uzun geliyor ben 1.60 o da 1.85 ya da 1.90 olmalıydı

"Boyun kaç metre gerçekten çok uzunsun "diye ağzımdan kaçtı o kadar içimden konuştum ki şimdi dışımdan söyleyip kendimi rezil ettim elimle ağzımı kapatıp: "Kusura bakma bunu içimden söylemeliydim "dememle kızardım utandığımı anlayınca ,sanki bu durum hoşuna gitmiş gibi gülümsedi .

"İlk önce adımı sorman gerekirdi madem ilk önce boyumu merak ettin 1.93 adım da Kerem tanıştığımıza çok memnun oldum küçük hanım "elini uzattı heyecandan titreyen ellerimi sabit tutmaya özen gösterip elini sıktım.

"Kamelya bende tanıştımıza çok memnun oldum .Boyun gerçekten de çok uzunmuş dev adam "sözlerime karşı daha güldü ve elimi nazikçe sıktı.

"Kamelya ismin çok güzel ."

"Teşekkür ederim."dediğim sırada telefonu çaldı telefonu açtı sadece onu arayanın söylediklerini dinledikten sonra kısaca"Geliyorum."deyip telefonu kapattı.

Raflara yönelip "İnsanlığımı yitirirken "kitabını eline aldı ve bana doğru dönüp

"küçük hanım.Umarım tekrar karşılaşırız."

"Görüşmek üzere dev adam."söylediklerime karşı gülümseyip
kütüphaneden çıktı onun gibi birisini gördüğüm için çok şanslıyım umarım tekrar karşılaşırız dev adam..

Bu benim ilk kurgum umarım severek okursunuz .