13. Bölüm

112 31 6
                                    

Yine yukarıdaki şarkı çok güzel Karol'un güzel olmayan bir şarkısı var mı ya zaten.
Neysee
İyi okumalar bu arada 30. bölümde final düşünüyorum oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
Öpüldünüzz <3

_______

Gruba o mesajı attıktan sonra Cansu arkadan deli gibi mesaj atmaya başladı.

Copain<3: Olsun de
Copain<3: Olmasın dersen hakkımı helal etmem kızım duydun mu
Copain<3: Bunun gibisini bulamazsın
Copain<3: Hadi ya olsun de bitsin
Copain<3: Seviyorsun zaten eğer yapamazsan ayrılırsın

Siz: Seviyorum lan
Siz: Bekle

Gruba geri girdim ve yazmaya başladım.

Siz: Olsun

Aslancik: cidden mii??

Siz: Hmhm

Aslancik: Cansu bana enişte de

Copain<3: Eniştemmm

Gülüp telefonu köşeye bıraktım ama hâlâ titriyordu. Sonra çalmaya başladı

Aslancik Arıyor...

Telefonu açtığım gibi konuşmaya başladı."Sevgilim seni biriyle tanıştırmam lazım kendisi en yakın arkadaşım olur ben Camsuyla tanıştım sonuçta. Bu arda sevgilim demem de sakınca yok değil mi?" dedi."Nefes al Arkın. Tanışırım ve sakıncası yok." dedim . Nerde buluşacağımızı falan konuşup kapattık bir saat sonra gelip alıcaktı beni.

Yarım saat sonra hazırlanmaya başladım. Altıma yeşil hafif kısa bir şort giyip üzerine de çok kısa olmayacak bir crop giyip parfüm sıktım. Saçlarımı da toplayıp Arkın'ı aradım.

"Seni bekliyorum. Hadi."
"Geldim bile güzelim. İn hadi."

Hemen telefonu kapatıp dışarı çıktım oradaydı. Sarılmak istiyordum ona ama utanıyordum işte. O sanki aklıma okurmuşçasına kollarını belime sardı kafasını omzuma yasladı ve boynuma küçük bir öpücük kondurdu. İçim kımıl kımıl olmuştu. Seviyordum onu hemde baya seviyordum.

"Kimmiş bu tanıştırmak istediğin kişi."
"Bartu. Çok eski bir arkadaşım."
"O da mı seninle buraya geldi?"
" Hayır o burda oturuyordu."
"Sen eskiden burda mı yaşıyordun."
"Evet ama yeni taşındık zaten İstanbul'a 2 ay oldu."
"Neden peki?"
"Öyle olması gerekti." Bunu söylerken gülen yüzü asılmıştı ama üstelemek istemedim.

Küçük bir restoranda gelmiştik. Güzel ve sade bir yerdi. Bir masaya geçtik ve Bartu'yu beklemeye başladık." Nerdeyse bir ay oldu Arkın hâlâ gitmedin. Neden?"diye sordum."Buraya taşınmaya karar verdim. Hem gitmemi isterdin?"diyerek gülümsedi."Cidden buraya mı taşınıcaksın?"dedim heyecanlı bir şekilde."Evet. Her gün seni görmek varken neden İstanbul'a geri gideyim ki?" Ona gülümseyerek karşılık verdim.

Bartu olduğunu düşündüğüm kişi bize doğru gelmeye başladı. Arkın kalkıp Bartu'ya sarıldı. Bartu bana elini uzatıp kendini tanıttı bende ona adımı söyleyerek tebessüm ettim.

"Eylül sana Arkın'la nasıl tanıştığımızı anlatmamı ister misin?"diye sordu Bartu."Hayır,sus."dedi Arkın." Tabi anlat."dedim

"Bir gün annem beni bakkala göndermişti. Çıktım apartmandan yürüyorum sonra bir grup çocuk geçmiş Arkın'ın karşısına Arkın'a gülüyorlar. Gittim Arkın'ın yanına dedim işte onlar neden sana gülüyor diye sordum. O zaman da ben 6 yaşındayım bu Arkın da 5 yaşında. Arkın da dedi ki eve koşuyordum tuvalete gitmek için sonra beni o köşede sıkıştırıp gitmemi engellediler. Bende altıma yaptım dedi. Ya o zaman gülemedim falan ama her aklıma geldiğinde gülüyorum."dedi. Bartu anlatıyordu ben gülüyordum. Arkın da sinirli sinirli Bartu'ya bakıyordu

Biraz daha oturup kalktık." Tanıştığımıza memnun oldum Eylül yada yenge mi demeliyim?"dedi."Benim için ikiside uygun. Bende memnun oldum."diye cevap verdim gülümseyerek. Arkın'la sarıldılar ve sonra Bartu gitti.

Arkın beni eve bırakmıştı. Deli gibi uykum vardı o yüzden üzerimi değiştirip yattım.

______

Ohhh bu da bitti yaaa

Çok yoruldum

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Öpüldünüz<3

MESAFELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin